De laatste ochtend in Napels... nou ochtend, het was opstaan, snel douchen, aankleden en dan ontbijten en weg. We waren zo vroeg dat men zelfs nog geen tijd had gehad om de tomaten te snijden, het brood te verversen etc, maar dat mocht de pret niet drukken we waren in ieder geval op tijd.
De avond ervoor had ik mijn koffer al ingepakt, omdat ik er niet van hou dat nog in de ochtend te doen. Dus meteen maar even er werk van gemaakt. De spullen er in, wat spullen achtergelaten, zoals de plastic bekers die ik altijd koop bij de kringloop, maar met als doel ze te gebruiken als ik op vakantie ben, ze achter te laten als souvenir. Kortom het ruimt ook op. De appels waren bijna op, de flesjes water zeker.. dus ik had het vermoeden, mede omdat ik niet heel veel had gekocht in Napels, okey ik heb wel heel veel stenen meegenomen en ook heel veel grote, wat dikkere stenen als vulling voor mijn pot met wereld stenen, maar toch.. je weet het nooit.
Dus de ochtend ging snel, na het ontbijt nog snel even naar het toilet om zo toch zeker te weten dat je in het vliegtuig niet dat moet doen wat je eigenlijk het liefst thuis doet. maar soms op andere plekken moet doen waarmee je meteen door de geur een soort van territoriumdrift krijgt. Je bakent je gebied af. Laat ik het kort samenvatten, ik zat net goed en wel, of daar ging de telefoon op mijn kamer, ik met de broek op mijn enkels, huppend naar de telefoon om daar te horen dat de transfer (10 minuten te vroeg) al voor de deur stond en ja we moesten dus opschieten, omdat, heel duidelijk was, dat als we niet klaar waren, de taxi hooguit 5 minuten wacht en dan weg is. Dus haast was geboden, met samengeknepen billen maar snel de koffer, gelukkig al dicht pakken en zoef uitchecken. We moesten nog 16 euro betalen en ja hoor ze hadden niet meteen terug van 50 euro, dus dat moest ook nog via allerlei omwegen gewisseld worden maar uiteindelijk was het dan geregeld en klaar.
Net op tijd om met de taxi naar het vliegveld te gaan. De autorit naar het hotel was al bijzonder, maar bij daglicht zie je pas hoe de Napolitanen echt rijden, mijn hemel, wat een gedoe, een scooter die gewoon ineens afslaat voor je, etc.. maar zoals Susan terecht zei, ze rijden zoals wij lopen, zie je een gaatje, dan ga je in schuiven, je zoekt je weg tussen alle drukte, en niemand doet daar moeilijk over. Men rijd en doet het.. en men heeft minder ruimte nodig om zich heen op de auto weg dan wij Nederlanders... dat is ook een groot voordeel.
Bij het vliegveld aan gekomen eerst ff aan de koffie en thee, even bij komen en tot rust komen. Daarna lekker rustig door de douane, daar waar Nederland zo groots in is. geen telefoon en accus in de tas, geen i pad, etc, waarbij je drie bakken nodig hebt voordat je door de douane heen bent, je je schoenen uit moet doen.. maar uiteindelijk mag je, nadat je betast bent door.. Nou in Napels gaat het anders, schoenen uit, gooi alles in een bak, niets uitzoeken en je loopt door het poortje , en niks aan de hand, klaar. Weer je schoenen aan, je spullen uit de bak halen, en je kan zo het vliegtuig in.. hoe zo controle en veiligheid. Het is zelfs zo dat als je geluk hebt krijg je de special behandeling, namelijk.. een lakmoes papiertje over je kleding om te kijken of je explosief op je kleding hebt.. kennelijk hebben ze nog niet door dat het ook in en tas kan zitten of bij anderen.. maar goed wij waren er door en klaar.. zelfs mijn horloge hoefde niet af.. bijzonder.
De vlucht ging snel, al kan ik nu even geen kinderen van 6 jaar verdragen.. wat een draken zijn dat.. ik zat naast een moeder met kind en het kind heeft vanaf 11.10 tot 13.00 bijna onafgebroken moppen zitten voor te lezen, met steeds net de verkeerde klemtoon of manier van voorlezen.. waardoor het gewoon niet leuk was.. de enige afleiding die er was, was dat hij af en toe vroeg aan zijn moeder of zij de mop begreep.. voor de rest de heel vlucht dat kind met die moppen op een monotone toon... het dalen ook, gevolg dichte en overgevoelige oren.
Uiteindelijk op Schiphol, Susan werd door haar man opgehaald, wat ik erg tof voor haar vond, mede omdat ik hem zo ook weer een keer zag. Daarna ben ik met de interliner naar huis gegaan, even de vakantie ontwennen, maar wat was het heerlijk. Bij aankomst in Alphen meteen maar de A&H in boodschappen doen, daarna nog snel even de da in gelopen voor wat andere dingen, om uiteindelijk in en super schoon huis te komen die was schoongemaakt door mijn steun en toeverlaat. De Buuf heerlijk, incluis een heerlijke bak baklava en ook nog een leuk kaart..geweldig weer.
Daarna de boodschappen uit gepakt, de bevroren soep uit de diepvries gehaald, de koffer leeg gemaakt, nog wat rekeningen weggewerkt en nu ben ik dus echt thuis..
Wat een mooie en boeiende stad is Napels een aanrader.
De avond ervoor had ik mijn koffer al ingepakt, omdat ik er niet van hou dat nog in de ochtend te doen. Dus meteen maar even er werk van gemaakt. De spullen er in, wat spullen achtergelaten, zoals de plastic bekers die ik altijd koop bij de kringloop, maar met als doel ze te gebruiken als ik op vakantie ben, ze achter te laten als souvenir. Kortom het ruimt ook op. De appels waren bijna op, de flesjes water zeker.. dus ik had het vermoeden, mede omdat ik niet heel veel had gekocht in Napels, okey ik heb wel heel veel stenen meegenomen en ook heel veel grote, wat dikkere stenen als vulling voor mijn pot met wereld stenen, maar toch.. je weet het nooit.
Dus de ochtend ging snel, na het ontbijt nog snel even naar het toilet om zo toch zeker te weten dat je in het vliegtuig niet dat moet doen wat je eigenlijk het liefst thuis doet. maar soms op andere plekken moet doen waarmee je meteen door de geur een soort van territoriumdrift krijgt. Je bakent je gebied af. Laat ik het kort samenvatten, ik zat net goed en wel, of daar ging de telefoon op mijn kamer, ik met de broek op mijn enkels, huppend naar de telefoon om daar te horen dat de transfer (10 minuten te vroeg) al voor de deur stond en ja we moesten dus opschieten, omdat, heel duidelijk was, dat als we niet klaar waren, de taxi hooguit 5 minuten wacht en dan weg is. Dus haast was geboden, met samengeknepen billen maar snel de koffer, gelukkig al dicht pakken en zoef uitchecken. We moesten nog 16 euro betalen en ja hoor ze hadden niet meteen terug van 50 euro, dus dat moest ook nog via allerlei omwegen gewisseld worden maar uiteindelijk was het dan geregeld en klaar.
Net op tijd om met de taxi naar het vliegveld te gaan. De autorit naar het hotel was al bijzonder, maar bij daglicht zie je pas hoe de Napolitanen echt rijden, mijn hemel, wat een gedoe, een scooter die gewoon ineens afslaat voor je, etc.. maar zoals Susan terecht zei, ze rijden zoals wij lopen, zie je een gaatje, dan ga je in schuiven, je zoekt je weg tussen alle drukte, en niemand doet daar moeilijk over. Men rijd en doet het.. en men heeft minder ruimte nodig om zich heen op de auto weg dan wij Nederlanders... dat is ook een groot voordeel.
Bij het vliegveld aan gekomen eerst ff aan de koffie en thee, even bij komen en tot rust komen. Daarna lekker rustig door de douane, daar waar Nederland zo groots in is. geen telefoon en accus in de tas, geen i pad, etc, waarbij je drie bakken nodig hebt voordat je door de douane heen bent, je je schoenen uit moet doen.. maar uiteindelijk mag je, nadat je betast bent door.. Nou in Napels gaat het anders, schoenen uit, gooi alles in een bak, niets uitzoeken en je loopt door het poortje , en niks aan de hand, klaar. Weer je schoenen aan, je spullen uit de bak halen, en je kan zo het vliegtuig in.. hoe zo controle en veiligheid. Het is zelfs zo dat als je geluk hebt krijg je de special behandeling, namelijk.. een lakmoes papiertje over je kleding om te kijken of je explosief op je kleding hebt.. kennelijk hebben ze nog niet door dat het ook in en tas kan zitten of bij anderen.. maar goed wij waren er door en klaar.. zelfs mijn horloge hoefde niet af.. bijzonder.
De vlucht ging snel, al kan ik nu even geen kinderen van 6 jaar verdragen.. wat een draken zijn dat.. ik zat naast een moeder met kind en het kind heeft vanaf 11.10 tot 13.00 bijna onafgebroken moppen zitten voor te lezen, met steeds net de verkeerde klemtoon of manier van voorlezen.. waardoor het gewoon niet leuk was.. de enige afleiding die er was, was dat hij af en toe vroeg aan zijn moeder of zij de mop begreep.. voor de rest de heel vlucht dat kind met die moppen op een monotone toon... het dalen ook, gevolg dichte en overgevoelige oren.
Uiteindelijk op Schiphol, Susan werd door haar man opgehaald, wat ik erg tof voor haar vond, mede omdat ik hem zo ook weer een keer zag. Daarna ben ik met de interliner naar huis gegaan, even de vakantie ontwennen, maar wat was het heerlijk. Bij aankomst in Alphen meteen maar de A&H in boodschappen doen, daarna nog snel even de da in gelopen voor wat andere dingen, om uiteindelijk in en super schoon huis te komen die was schoongemaakt door mijn steun en toeverlaat. De Buuf heerlijk, incluis een heerlijke bak baklava en ook nog een leuk kaart..geweldig weer.
Daarna de boodschappen uit gepakt, de bevroren soep uit de diepvries gehaald, de koffer leeg gemaakt, nog wat rekeningen weggewerkt en nu ben ik dus echt thuis..
Wat een mooie en boeiende stad is Napels een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten