maandag 24 februari 2014

Rome (dag 4/deel 2)

 
Nadat we naar beneden waren gekomen zijn we nog even de catacomben in geweest waar de pauzen bijgezet worden, dus dat was heel bijzonder, hier wederom geen foto's etc, toch heb ik er stiekem 2 gemaakt, kon het niet laten, het zijn de wat gelige foto's die je hier onder ergens ziet. Nadat we ons nog een keer flink hebben vergaapt aan al de weelde die er is, hebben gekeken naar al het goud etc, zijn we naar buiten gegaan om ons weg voor te zetten naar het plazza de popeli of hoe dat ding ook mag heten,. Onderweg zagen we al veel mensen lopen met spandoeken etc, kennelijk was er ergens een staking dus we waren benieuwd. Wat we even vergeten waren is dat je dan als je de metro neemt je dus in hordes demonstranten terecht komt, en je zelf dus door de mensenmassa moet worstelen. Dit ging prima, omdat kennelijk in Italie het staken toch wel heel netjes gebeurt. Nadat we op het plein waren hebben we eerst een rondje gemaakt, omdat we wat kerken wilden bezoeken, maar die waren dicht, het was dus siĆ«sta, de hele vakantie niets van gemerkt maar nu dus wel ineens. Ach dan blijft er niet veel over dan zelf ook maar te gaan eten, een uitgebreide salade met een heerlijke uiensoep er na voor mij, Wederom komt niets tegelijk, maar achter elkaar aan, eerst mijn salade, dan die van Susan, dan de pasta van susan en dan uiteindelijk mijn soep, als alles al op is, en je eigenlijk op het punt staat om te vertrekken duurt het nog heel lang voor de rekening komt. Bijzonder blijft dit. Na een uitgebreide lunch, konden we er weer tegen en gingen we naar een nieuwe ervaring, met de tram door Rome naar het modern museum MAXI, heerlijk relaxt instappen, niet het gedram van de metro, en gaan, Helaas wisten we niet waar we er uit moesten en hoe te lopen. In onze beste engels vragen, maar kennelijk spreken weinig mensen hier engels, dus iedereen kijkt dom en lacht lief, maar dat was onze truck, dus wij balen, nu konden wij niets anders dan dom kijken en lief teruglachen. Gelukkig was er een heel hulpvaardig meisje, die slagvaardig in haar engels ingreep en ons vertelde dat we de volgende halte eruit moesten. Tevens maakte ze een hele duidelijke tekening van hoe en waar we moesten lopen. Het was een simpele tekening maar zo duidelijk voor mij althans., moest wel vreselijk lachen, het meisje legt het uit, Susan kijkt dapper, ik kijk dom maar let op, en we stappen uit, gevolg Susan draait het briefje om en zegt dan we gaan verkeerd.. waarop ik begin te lachen, dat dat niet klopt en dus de andere kant op moeten. We volgen al pratend over voor haar onduidelijke tekening, de voor mij zo duidelijke tekening, kennelijk creatief van geest en toch heel eenvoudig denken in lijnen en strepen, in plaats van gebouwen ( nu begrijp ik ineens wel waarom als Susan de kaart lees we verdwalen in de steden, ze draait ze net als ooit Lenette van Dongen in een theatershow van haar, de kaart gewoon om zodat de wegen lopen zoals het haar uit komt), kortom al pratend, komen we langs een kerk waar net een begrafenis en nog geen 100 meter verder op het gebouw van het museum, een prachtig gebouw, die je wel moet hebben gezien, de tentoonstelling was geen klap aan, veel dingen die modern zijn, en daar hou ik wel van, maar laat het wel mooi zijn, er waren misschien twee dingen die echt aanspraken, verder was het veel dwalen door een mooi gebouw met af en toe wat kunstobjecten. De ruimte ervaren was erg leuk. Toen we over een glazenvloer liepen, kon ik het natuurlijk niet laten om krak te zeggen met een andere stem. gevolg susan schrok enorm, ik heb vreselijk gelachen daarna. Op de terugweg zaten we in de tram met een prachtig stel mannen erbij, humor en lachen, een homostel, dat kon je duidelijk zien maar ze hadden zon lol samen en genoten zichtbaar van elkaar. Opvallend is dat 1 van de mannetjes binnenstapt en naar een stel jongen meiden loopt, ze op de schouder tikt, met zijn hand het opstaan gebaar maakt, en de meiden staan gewoon op, geen gedoe, respect voor de ouderen. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren. De reis ging prima, en ja hoor bij aankomst op het plein, inderdaad alle drie kerken open, dus wij er maar in, de ene kerk is mooier dan de andere, dat is logisch natuurlijk, maar wel genieten. Heb vreselijk gelachen dat onder een Jezus beeld het bordje hangt ( opgepast, het alarm staat aan) Ik dacht meteen men is bang dat Jezus van het kruis stapt, dus ze waarschuwen hem vast. een andere bijzonder iets was, dat ergens in een zijkapel een maria beeld stond met daarin een schilderij, die er naast ook nog stond, zodat je er een mooie foto van kon maken.  Na deze drie kerken rond het plein, zijn we een willekeurige straat ingeslagen, en dwaalden we steeds verder. Natuurlijk zijn de nodige kerken onderweg nog bezocht, daarnaast nog diverse fotos gemaakt, Ik moet zeggen we hadden een goede dag dit keer met in totaal 10 kerken, een vleugje moderne kunst, daarnaast een heerlijk ijsje, een heerlijk pizza en tiramisu, kortom mijn zonden zijn vergeven door het bezoek van al die kerken, het bestijgen van vele trappen, De spaanse trappen, het beklimmen van de toren van Sint Pieter, met het branden van de kaarsen, wel de echte natuurlijk, niet de kaarsen die je nu ziet, je gooit een euro in een bak je drukt op een knopje en jouw lampkaarsje gaat branden, dat is toch niet zo mijn ding om eerlijk te zijn. Nog wat kleren gescoord in Rome, bij de H&M opruiming en het mooie is dat het toch weer net anders is dan in nederland. Daarnaast heerlijk wat olijfolie ingeslagen en klaar was het. De zoektocht naar de Metro was wat onhandig, maar wederom de app citymap2go, ideaal we vonden onze metrostation zonder gedoe. Kwamen zelfs nog in een prachtig in Jugenstiel winkelpand terecht en heb daar ook mijn ogen uitgekeken. Kortom toen we terug kwamen in het hotel was ik ongeveer 5 cm gekrompen wegens het afslijten van mijn schoenen en voeten van het vele lopen. niets is dan lekkerder om gewoon lekker op je kamer de zooit pre in te pakken, je spullen klaar te leggen, om onder een nu wel hete douche, en na een reep chocolade te hebben gedeeld je bed in te duiken om de volgende dag met een tevreden gevoel en de gedachte ik kom hier terug te gaan slapen. 

 













 












 

  





   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten