Rome (Dag 2)

 

Dag 2 in Rome begon met een vreemd ontbijt, het hotel beschikt niet over een ontbijt ruimte dus moesten we na het naast gelegen cafe waar we ons ontbijt met een kaartje konden ophalen. Het ontbijt bestond uit een bakje yoghurt, een kop thee, een croissant en een pakje onbeduidend wikki achtige vloeistof. Als het zo bekijkt zitten wel uit alle schijven van de schijf van 4 iets in maar voedzaam is het niet. Zeker niet voor ons die als plan hebben de hele dag te gaan sjouwen en rennen in de stad. Gelukkig zijn we van alle markten thuis en hadden we al van te voren fruit in geslagen zodat we met gemak de dag konden stuk staan tot aan de lunch. Op aanraden van collega Christiaan zijn we met de metro naar het Colosseum gegaan. Dit om als je uit de metro komt meteen oog in oog te staan met dit gebouw zodat het heel veel indruk maakt. Kortom wij gingen ook, en ja hoor wij kwamen uit de metro en zien het gebouw prachtig ingepakt omdat ze er aan het werk zijn.. een mooier beeld kun je niet krijgen denk ik. Door de Roma pas konden we rechtstreeks langs alle rijen lopen en zo het Colosseum in, (gratis, en daar houden wij van als Nederlanders), en betraden we dit eeuwen oude bouwwerk. Het is prachtig en een ervaring om er te lopen. Een mooi geheel, maar zoals Susan tig kreeg bleef herhalen, dat het een mooi gebouw is waar vele gruwelijkheden zijn uitgevoerd. Mensen die moesten vechten tegen leeuwen en tijgers en noem maar op, voor 1 moment of fame. Vreselijk gewoon, maar toch het zien is iets bijzonders. Moet bekennen dat ik een half uur interessant kan kijken naar een hoop stenen, maar dat de lol er op een gegeven moment wel af is, dan heb ik het wel gezien en gaat mijn aandacht verslappen en dwaal ik af en kijk ik meer naar de mensen die er lopen dan naar het gebouw, ook hier is rekenschap mee gehouden door de romeinen, want je kan niet terug je moet het hele rondje lopen tot het einde.. dus dat hebben we dan ook gedaan. Na het Colosseum het forum bezoeken stond op ons programma maar we hebben dat maar niet meer gedaan, je kan ook teveel stenen uit de oudheid zien, en je komt tenslotte door de hele stad steeds stenen tegen die oud zijn. Helaas kan je ze niet meenemen als je dat zou willen. Pas toen gingen we de op en off bus op, en reden we door Rome, opzoek naar .. ik weet niet wat, we zouden wel zien. De Spaanse trappen moesten we zien, dus die stonden op ons programma net als de Trevi fonteinen en natuurlijk het Pantheon. Tijdens de reis in de bus, bleek dat de oortjes leuk waren bedacht maar dat de installatie het niet deed, of het was alle talen door elkaar heen, of je verstond niets. Kortom toen wij ergens na het Sint Pietersplein ineens iets hoorden over Spaanse trappen, zijn we uitgestapt om deze te gaan bezoeken. Een tip, niet doen dus, we stonden plotseling ergens voor een vaag hotel in een vage buurt en wisten echt niet waar we heen moesten. Kortom wederom de app van cittymaps2go erbij en gaan met de route. Na een behoorlijk tijd te hebben gelopen besloten we toch maar om dan maar eerst wat te eten, juist dit keer wel italiaans.. en lekker eten ook, tortelini met kaassaus, en daarna de enige echte tiramisu.. heerlijk. De dame van het boek van de levensstijl die ik nu volg zou trots op mijn zijn deze afgelopen vakantie want ik heb genoten en gegeten alsof ik nooit meer mag eten en alles gehad wat je maar kan voorstellen wat niet mag. Kortom nu de inwendige mens is gevuld konden we weer verder met de wandeltocht opzoek naar dat wat we moesten zien. Uiteindelijk zijn we het eerst beland bij de Trevi fonteinen, waar we heerlijk hebben gezeten en genoten. Natuurlijk hebben we een muntje over onze schouder gegooid in de fontein zodat we weten dat we terugkomen in Rome, helaas door de crisis in de staatskas, onze  vakantieknip, die we samen vullen, aan kleingeld is het een karige 20 cent geworden, omdat briefjes van 10 euro zo lullig blijven drijven en niet echt leuk plonsen in het water. Kortom we komen terug, is wel een leuke garantie, zoals ik al zei tegen Susan, dat ik dus niet dood kan gaan zolang ik niet terug ben geweest... dus meteen een levensverzekering erbij. Bij het verlaten van de fontein ben ik nog even aller charmants met mijn lompe voeten en grote stappers op een keurig meisje, die in een schattig paars jurkje en opgemaakte lippen etc, daar erg mooi zat te wezen voor ik neem aan een foto sessie, met te hoge haken, op haar voeten gaan staan en ook nog even flink tegen haar schenen geschopt doordat ik weer eens niet goed oplette ik denk dat de sessie is afgeblazen. Wederom heb ik mijn naam bevestigd van dat ik toch niet altijd even aardig ben. Op naar het volgende het Pantheon, wat een prachtig gebouw is dit, zo mooi, en uniek om er te lopen. Tevens lazen we dat 1 keer per jaar, men een giga hoeveelheid rozenblaadjes door het gat in het dak laat vallen op de vloer zodat de hele vloer met rozeblaadjes ligt bezaaid, wat moet dat romantisch zijn om daar dan te staan. Na het Pantheon zijn we gaan lopen naar, wat wij dachten, de spaanse trappen. Na een stevige wandeling, stonden we aan de onderkant van een heel steile trap, en dus gaan. Volgens Susan is dit de trap van de aflaten, dus je moet eigenlijk op je knieen omhoog kruipen en telkens zeggen "Heer vergeef me mijn zonden" Nou ik heb nogal wat zonden op mijn geweten, maar om nou op mijn knieen naar boven te kruipen leek me wat overdreven, dus al lopend omhoog ( en de ervaring, met dank aan vriend Ayaz dat als je schuin omhoog loopt het veel minder last geeft in je benen, dan dat je recht omhoog gaat) dus al zigzaggend omhoog  mijn mantra opnoemend kwamen we aan. Meteen de kerk in die er staat want daar ontkom je niet aan, prachtige kerk ook. Genieten is dat toch ook. Ik heb nog wel heel lief een kaarsje gebrand voor al mijn dierbaren en mensen die het moeilijk hebben in mijn omgeving. Heel eerbiedig en in alle onschuld mijn handen gewassen in dat bakje met water dat er staat, tot dat ik besefte dat het wijwater was. (Zit toch nog iets van de moslim gedachte in mijn hoofd, eerst wassen voordat je de moskee ingaat) Daarna zijn we verder gelopen om tot de ontdekking te komen dat we juist daar waren waar we volgens de hele groep kenners niet moesten zijn, namelijk bij de suikertaart.. dat is niks, wij hebben daar echter onze ogen uitgekeken, zijn met de lift het dak op gegaan, en zijn heerlijk gaan genieten van het uitzicht over rome om zo heel veel steen uit de oudheid te zien. Nadat we eindelijk een toilet hadden gevonden, en wederom bleek dat in Rome het toilet bijna gratis is, dus je kan gewoon overal naar binnen, en mijn spaarzaam 50 cent stukjes bleven dus onaangeraakt, wat heerlijk toch gratis mogen plassen. Na dit spectacel zijn we de trappen weer afgelopen, kwamen nog even het beroemde beeld tegen van de wolf met de stichters van Rome, en met de op en of bus terug naar het station om vandaar uit met de Metro naar ons hotel te gaan om daar in de buurt wat te eten. Toch viel het me op dat er heel veel zwervers zijn in Rome, die echt op de rand leven. Het prachtige beeld die je hier ziet is mooi en stijl vol, onder het beeld wat een open jas voorstelt liggen heel veel zwervers te slapen zodat ze uit de wind liggen. Tevens zaten twee vrouwtjes bij het station met al hun bezittingen in een winkelwagentje  te praten en te eten en sliepen daar. Zo intriest vind ik dit. Ik dacht steeds dit zou toch een van jouw ouders zijn.... afschuwelijk. Nadat we bij ons hotel aankwamen eerst en ja hoor daar is hij dan onze eerste pizza gegeten, en die was lekker, met als afsluiting een heerlijk italiaans ijsje.. kortom het genieten stond hoog op de ladder. Terug in het hotel lekker nog even wat gekletst, wat Catan gespeeld om daarna terug te gaan naar elk onze eigen kamer om de nacht te begroeten.. Morgen naar het Vatiacaan en de Sint Pieter beklimmen.