Dag 4 alweer, het einde van de vakantie komt in zicht, en nog zoveel te doen te bezoeken te zien en noem maar op, de tijd haalt ons in. Kortom de avond daarvoor hebben we uitvoerig op de kaart gekeken, een plan gemaakt wat en hoe we zouden doen en gaan met die banaan zouden we zeggen. Beiden waren we vroeg op, zodat we heel vroeg samen aan het ontbijt zaten in ons cafe, Dit keer hadden we het begrepen, je kon vragen om een croissant met chocola en het bijzondere was ook nog je kreeg hem zomaar. Gelukkig sprak de dame in de bediening geen of heel slecht engels en bestelden we gewoon nog een tweede kop koffie en thee, en we kregen die nog gratis ook. geweldig. een mooier begin van de dag kan je haast niet krijgen. Toen we terug kwamen, besefte ik me dat ik het weer niet echt slim had aan gepakt, want ik had tegen de nachtportier gezegd dat mijn douche niet warm werd, alleen maar koud water, en ik kon me dus niet douchen, okey, ik ben geen bikkel ik weet het. Dus toen we boven kwamen, was in plaats van de schoonmaakster van gisteren nu de baas van het hotel bezit op de kamer van Susan, weg privecy en ja je kan dan niet uitvoerig op je toilet gaan zitten dus dat was even balen, maar ze pakten het wel snel op gelukkig. Het duurde dan ook maar even en het was opgelost.
Gelukkig zijn wij nu snel en inderdaad voordat we het doorhadden zaten wij al in de metro op weg naar de Spaanse trappen, want die hadden we nog niet gezien en die wilden we wel zien. Alles ging goed en we kwamen aan bij de Spaanse trappen. Ik moet zeggen er is veel over te doen, maar de trappen lopen valt erg mee, de trappen van twee dagen eerder waren veel steiler en veel heftiger dan deze trappen. We gingen dan ook met goede moet de trap op en kwamen wederom, hoe kan het ook anders bij een kerkje aan. Wederom de vraag natuurlijk of dit een kerkje was uit het boek van Dan Brown. Inmiddels had ik al besloten dat ik de film zo snel mogelijk nog een keer ga bekijken om uit te vinden of de kerkjes etc gezien zijn door ons. Boven aan de trap lekker een kop thee genomen om tot de ontdekking te komen dat dit keer de thee van wel heel bijzonder water moet zijn gemaakt, ik denk op knieen de trap opgedragen of zo, een potje thee koste 6,50.. en dat hadden we nog niet mee gemaakt. Nadat we van de schrik bekomen waren terug naar beneden, naar de metro en naar de Sint Pieter, om deze nu echt te beklimmen. Het was gelukkig minder druk en we konden zo door en de kerk binnen, omdat we gisteren zoveel tijd hadden verlummeld, vonden we het nodig om nu heel snel alles te doen, maar de Sint pieter beklim je niet even, dat zou een dagtaak kunnen zijn. door schade en schande wijs geworden, hebben we de lift genomen naar de eerste etage, 500 trappen of de lift is een gemakkelijke keus. Boven aan gekomen keken we uit over een prachtig schoongemaakt dak, ook hier souvenierswinkeltjes, maar ja wie gaat er nu wat kopen als je nog moet klimmen, wij niet, dus wij naar boven en we gingen moedig opweg naar boven. Voor ons liepen twee hele dikke dames die al na het eerste stuk begonnen te hijgen en te steunen, het was afschuwelijk gewoon. Ik dacht alleen maar als die dood neervallen moet ik ze reanimeren en ik heb geen idee waar dat moet hier, het is zo krap en klein, als ze klem komen te zitten weet ik het ook niet meer wat we moeten... kortom het was een spannende toch. door echt verschillende gangen en op verschillende trappen.. heel uniek en spannend en een aanrader voor iedereen. Boven gekomen konden we naar beneden kijken, en ineens is alles wat beneden heel groot leek zo klein, het leek wel kijken in Madurodam. Geweldig is dit dan en wat is het genieten van dit uitzicht. We hebben hier lang staan te kijken en te genieten. Daarna nog een stukje hoger, nog nauwere gangen, nog kleinere doorgangen, en daar stonden we boven op de sintpieter, Wat een uitzicht en wat gaaf, genieten van zoveel moois van bovenaf. Voor mijn gevoel ben ik nog nooit zo hoog geweest als deze keer in een toren.. prachtig. (deel twee morgen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten