deel 2
Nou de gids bracht ons vakkundig naar binnen en gelukkig konen we door alle poortjes heen zonder toestanden en konden we heerlijk genieten van een mooi entree. Er was ons op het hard gedrukt vooral niet de bewaking te fotograferen daar zijn ze niet echt van gecharmeerd. Soms weet ik mijn grens en doe ik dat dus niet. al kost het me veel moeite om eerlijk te zijn, ik leef graag op het gebied van fotograferen op het randje, maar dit was te eng. Heb nog wel fotos op verboden plekken gemaakt maar die komen later, en zoals velen weten fotografeer ik vaker op verboden plekken, zoals in Wenen in het museum van Sisi, of in Praag, en noem maar op, In Marokko had ik een prima plek in een bus, ik had mijn camera op een randje staan en kon zo ongemerkt fotos maken, van mensen die voorbij kwamen of situaties die ik zag. Ik denk dat ik een goede zou zijn als spion. Ongemerkt knip ik heel wat fotos die niemand doorheeft, en wat vaak mooie fotos oplevert van mensen. Mijn blogje over de mannen in italie zal ik nog maken met de fotos die ik gemaakt heb, maar dat duurt nog even. Eerst maar eens over het museum van het vaticaan. Het is indrukwekkend. Prachtige dingen gezien en om eerlijk te zijn ben ik zwaar onder de indruk, ook wat verteld is over de nieuwe paus. Hij heeft zijn prive vertrekken opengesteld voor publiek, wel op vaste tijden in de middag, zelf woont hij in een kleine kamer ergens in het paleis, omdat hij geen groter kamer wil. hij woont op een afdeling met 16 ander mannen, een paradijs lijkt me. Hij heeft de pausmobiel meteen in de garage laten zetten en vroeg om een fiets zodat hij op de fiets door de stad en het vaticaan kan, daarnaast heeft hij de paus die is afgetreden verteld dat hij in vaticaan stad moet blijven wonen, en heeft hij een mooi kasteel klaar laten maken voor deze paus. Hij vond namelijk het onzin om iemand ergens achteraf in een klooster te laten gaan. De gids vertelde met zoveel liefde over deze paus dat zelfs mijn hart als niet katholiek begon te glimmen. Maar nu verder over de dag. De rondleiding verteld veel geschiedenis, over o.a de sixtijnse kapel ,waar je geen fotos mag maken, niet mag praten , waar je niet met blote schouders in mag en dus heel stil moet zijn. De rondleiding door de gangen met verschillende vormen met kunst, en vooral ook met gobelin doeken waar een heel bijzondere bij zit, waar ik later over ga vertellen, in een andere blog, langs het beroemde fresco door Rafael gemaakt met de wetenschappers, die naast elkaar staan, daarnaast het verhaal over Michelangelo die met zijn schoenen op het schilderij staat omdat zijn voeten zo vreselijk lelijk waren en noem maar op. Kortom indrukwekkend allemaal, zoveel rijkdom zoveel kunst zoveel te zien. De gids vertelde al dat als je alles wil zien wat in het Vaticaan is moet je vier jaar lang elke dag in het museum zijn en dan zie je waarschijnlijk nog niet alles. Kortom een kleine impressie gehad van de hoogtepunten uit het museum van het Vaticaan. Het verhaal over de er een paus was die niet wilde dat er naaktheid was in het vaticaan, en die dus al het naakt liet bedenken met broekjes en lapjes en van beelden de piemels van de mannen afsloeg, ik denk dat hij jaloers was. Het meest bijzonder is wel dat de beelden van mensen uit Afrika niet zijn beschadigd, maar goed de gids vertelde dat de mensen uit Afrika met een donker uiterlijk toen niet als mens werden gezien en dus als dier en daar hoefden de penis niet van af. Daarnaast natuurlijk het verhaal van Michelangelo zijn bewerking van de sixtijnse kapel schildering, hoe hij er dingen in heeft gezet die eigenlijk niet kunnen, maar dat verhaal is bekend en anders op te zoeken op Wikipedia. Ik moet zeggen ook al bleek het een vreselijke man te zijn geweest ik ben van hem gaan houden wegens zijn ondeugende streken in het schilderij dat heel groot is. Het betreden van de Sixtijnse kapel is al een belevenis op zich. Telkens klinkt er een stem met de opmerking dat je stil moet blijven , niks mag zien en zeggen, tevens nergens aan komen, geen fotos mag maken etc. Toch zijn er altijd mensen die dit niet kunnen respecteren en gaan praten, het meest bijzonder is dan dat een bewaker hier wat van zegt en even later met zijn collegas druk zit te praten en te lachen. Bijzonder in ieder geval. Na het bezoek in de kapel gingen we richting de Sint Pieter, en dat is indrukwekkend, natuurlijk het verhaal over de heilige deur die eens in de 25 jaar door de paus open word gemaakt, en dat als je door die deur gaat al je zonden zijn vergeven etc. Natuurlijk de indruk van de grote, mijn hemel wat is die kerk groot, het altaarstuk zo groot, dat ik er stil van word. De pieta van Michelangelo is mooi en indrukwekkend, heerlijk om te zien en stil van te worden. Daarna nog wat lopen dwalen door de kerk met de opmerking dat we toch terug moeten de volgende dag om de trap te bestijgen naar de hemel..
Terug gelopen, om eerlijk te zijn bijna gekropen omdat mijn benen afgesleten waren van het vele lopen door het vaticaan en door de kerk, ergens lekker zitten eten, juist weer een pizza, ik krijg er geen genoeg van om eerlijk te zijn. Daarna lekker naar huis en heerlijk op mijn kamer bijgekomen en vroeg naar bed gegaan. Een heerlijk dag die wat moeizaam begon maar ook een dag wat goed was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten