dinsdag 31 mei 2022

Westerborkpad etappe 20

 

( euh de volgorde van plaatsen en het lopen loopt momenteel wat door elkaar heen, maar niet te min allemaal even leuk om te lezen )

Na een heerlijke avond met natuurlijk het spel skib bo, het kletsen en eten , een goed ontbijt, zijn  we begonnen met de route naar het plaatsje Lichtmis. Een voor mij en velen onbekend plaatsje ergens onderweg.. maar kennelijk belangrijk genoeg om op te nemen in de route. een slordige 15 km moeten we lopen, in mijn gedachten is dat maar 3 uur, ik reken dan nog een uurtje erbij.. voor de rustmomenten en de foto's die ik dan maak, dus dat is dan mooi...

Om 4 uur klaar wakker, gelukkig heb ik de gave om dan toch in mijn bed te blijven liggen met de ogen dicht. Dat had toch tot gevolg dat ik dus wel diep ontspannen heb gelegen en uitgerust ben.  Om 8 uur hadden we afgesproken om te gaan ontbijten. Dus toen ik toch nog haasje reepje me had gedoucht en aangekleed, ik had  te lang Duolingo gedaan omdat ik in de promo top 10 wil blijven, zodat ik in een nieuwe divisie kan in stromen. Maar heb het gered. Dus samen met Susan die haar tas mee nam, had geen idee waarom tot ik begreep dat ze had besloten de overgebleven Gado Gado niet te eten maar een lunchpakket te maken voor onderweg. Ik had alles al keurig ingepakt en bedacht me een ei, wat zoete broodjes zijn toch wel lekker bij de lunch. Dus ik heb dat gauw bij Susan in de tas gestopt, het ontbijt was heerlijk om te eten, het was het algemeen concept maar prima. Nadat we genoeg gegeten hadden moesten we nog dingen in pakken. En konden we gaan.  Er was weer wat gedoe bij het verlaten van het hotel want ze hadden het ontbijt op 1 kamer gezet terwijl we er de avond ervoor allebei betaald hadden. Dus het was uiteindelijk toch goed en rond half 10 begonnen we aan etappe 20 van het Westerborkpad. Het begin door Zwolle was indrukwekkend en mooi. Zeker het huis waar zoveel onderduikers hebben gezeten. Vond ik erg mooi, dwalend door de vroegere woonplaats van Susan wat toch allerlei herinneringen opriep gingen we de stad verlaten via een hele lange asfaltweg naar lichtmis. Het was een lang grijs fietspad dwars door een industrieterrein. Wie dit heeft bedacht zouden ze moeten verplichten elke dag dit pad te lopen. Nog niet eens halverwege besloten we om maar een kop thee te drinken bij van der valk. We waren dit stuk beton zo zat. Dus daar heerlijk gezeten en gekletst daarna dat ellendige pad vervolgd. Eindelijk na 8 km kwamen we op zandpaden. Waar we heerlijk liepen te kletsen terwijl de wulpen grutto’s en kieviten boven ons behoorlijk te keer gingen.  Dit was het mooiste stuk van de route. Bij een stukje erg verhard stond een bankje waar we zijn gaan zitten te lunchen de Gado Gado bleef in de tas, het plakje suikerbrood, de bolus, het ei, een appel en een banaan was genoeg vulling . Het laatste stuk was eerst weer onverhard, terwijl ik een sanitaire stop maakte liep Susan alvast door. Dus toen ik weer onderweg was. Was Susan inmiddels uit zicht. Bleek ze te zijn gevallen. Gelukkig geen last van haar enkels etc het was wel goed afgelopen. Nadat ze was bijgekomen van de schrik, ze was opgestaan zijn we snikkend van de lach verder gelopen en uiteindelijk kwamen we aan bij de bushalte naar Zwolle. Waar we 20 minuten moesten wachten. Terwijl we stonden te wachten kwamen er nog twee mensen  die hetzelfde pad liepen als ons. 

De bus was op tijd 17 km in de benen heerlijk, de reis is wel een lange reis dat is was duidelijk, maar gelukkig ging het goed, ik kwam keurig om 17.05 aan in Alphen, aangezien ik geen zeur ben ondanks, ontdekte ik later blaren heb ben ik toch de laatste km naar huis gelopen, geen gepiep of gemier gewoon doen vind ik dat.

Nog snel even een pakje gehaald bij het postkantoor en daarna heerlijk naar huis en roti besteld om te eten..  in totaal dus een dikke 21 km in de benen.. het is zo lekker



























 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten