Eindelijk was het zo ver.... de zoete wraak... het moment van ongemakkelijk voelen.. revanche
Men die mij kent weet het al jaren, als ik jarig ben vier ik het niet, ik ben er niet van, ik wil het niet en heb er niets mee, kaartjes sturen vind ik leuk, als men belt en vooral iets liefs inspreekt prima maar een feestje nee dat is niet mijn ding.
Natuurlijk heb ik er wel over nagedacht wat dat is dat ik dit niets vind, ik heb al vroeg geleerd een feestje van jouw verjaardag altijd voor jou geen feestje is.. het is altijd gedoe en je moet iedereen aandacht geven en hebt geen rust in je dag.. kortom dus ik doe dat niet meer, ik vier mijn verjaardag op mijn eigen manier, waarop ik gelukkig ben en gelukkig kan zijn.. ik weet ook dat ik het in de belangstelling staan niet echt mijn ding is. Ik heb in mijn leventje al genoeg aandacht gehad... mijn theaterleven, in het uitgangsleven, op school voor de klas staan, en ach in het openbare leven, ik ben geen grijze muis, dus ik val op en men ziet mij altijd en ik word gezien.. prima... maar die ene dag wil ik dat gewoon niet. het liefst duik ik onder.. ik ga het liefste gewoon een dagje doen waar ik zin in heb. Helaas lukt dat niet altijd.. omdat ik werk. dus dat is onhandig. (hieronder staat een prachtig lied van Annie over als moeder jarig is, en dat gevoel herken ik zo , niet dat ik moeder ben, maar je zit dus gewoon geen moment)
Dus ik sta er niet eens bij stil, soms krijg ik kaartjes omdat ik jarig ben en moet ik even weer er bij stil staan dat ik jarig ben.. en de leeftijden dat vind ik niet interessant, dat blijkt ook wel uit mijn vrienden kring daarin ben ik een erg Pan.
Maar goed vriendin Paulien en vriend Marco hadden bedacht dat ze afgelopen verjaardag wel een geweldig idee vonden om mijn verjaardag meteen zeurprise party te vieren, wat vreselijk lief is, en ik waardeer dat enorm, maar toch. ik voel me er niet lekker bij en ben eigenlijk alleen maar ongelukkig.
Maar goed het was leuk dat ze met de sportgroep waar ik in zit bij de groepslessen massaal geld hadden in gezameld ze de ruimte hadden versierd voor de zaal waar we sporten kortom ze hadden enorm uitgepakt. en dat waardeer ik enorm
Maar ja ik dacht ik ga toch ook de organisatoren hiervan bedanken met een etentje... en daarbij toch een beetje klieren.. door als voorgerecht ze een champignons soep te geven en zelf een tomaten soep te nemen met de opmerking dat ik niet hou van paddenstoelen in mijn soep, terwijl ik er gek op ben maar dat hoefden zij niet te weten.. gewoon het spel dat ze andere soep kregen dan ik zelf nam en hun reactie daarop is al goud voor mij.
Het hoofdgerecht bestond uit een Mexicaanse schotel met allerlei extra's en als toetje aardbeien met slagrom met vegan vanille ijs.
Aan het eind kregen ze een gouden doosje met inhoud waarin twee pillen zaten die ze waarschijnlijk morgen nodig hadden.... ( dit waren gewoon maagzuurremmers, totaal onschuldig maar wel leuk als grap.... )
Om 19.00 waren ze er, Marco had voor het geval dat, een blik pinkeltjes meegenomen en twee zakjes soep, Paulien had naast een prachtige bos pioenrozen ook nog in haar auto een tas staan met rijstwafels, eiersalade, chips, chocolade etc voor het geval het eten toch niet goed was. kortom om mijn missie was al geslaagd omdat ze zich er erg druk over hadden gemaakt heerlijk.
De avond was ontzettend gezellig met elkaar en genieten lol met elkaar, ik vergeet nooit meer die hoofden dat ze andere soep kregen waarbij ik vertelde dat ik in het bos op een wandeling paddenstoelen was gaan plukken, die op de bomen groeien.. heerlijk mijn doel was al bereikt..
Kortom het was een mooie avond en natuurlijk had ik niets uitgehaald met het eten, dat doe ik niet.. maar ze kregen wel een aantal maagzuurtabletten aangeboden in een gouden doosje.. na het eten.. puur om ze te klieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten