Het is heel erg maar ergens ook wel logisch, jaren ben ik trouwe fan geweest van het Songfestival, het kon niet vroeg genoeg beginnen, ik was er klaar voor, ik wilde het zien en zei er echt alles voor af
De dinsdagavond en de donderdagavond zat ik opgesloten in mijn huis te kijken naar al die artiesten.. heerlijk het kon niet gek genoeg voor mij. ik genoot meer dan wie ook,
Ik draaide lijsten uit met namen, ik zat er echt punten aan te geven.. ik leefde mee, draaide de cd grijs en kende alle liedjes uit mijn hoofd...
Afgelopen jaar, heel gek, denk dat het komt door oa dat we nu al een keer hebben gewonnen, dus ik heb precies 2x mee gemaakt dat Nederland heeft gewonnen op het Songfestival, dus eigenlijk heb ik dat nu meegemaakt
Daarnaast is het ook nog zo dat ik me besef dat mijn leven toch wel veranderd is na de lock downs en ik ben ook veranderd. De uitzending uit Nederland in het eerste jaar van de pandemie, was al niet echt leuk of spraakmakend, dan het tweede jaar waarin Duncan niet kon optreden wegens corona dat hij had opgelopen.. kortom het was niet meer zoals het hoorde te zijn. het was voor mij triest. ook de inzending die we hadden, vond ik niet super.. vond het niet geweldig.
Dit zal meespelen dit jaar. zo heb ik op dit moment ook geen gevoel bij het liedje van S10, het klinkt leuk, de show zal geweldig zijn al vind ik haar wel een leuke persoonlijkheid, een beetje gek maar wel erg grappig ik hou van dit soort mensen, maar ergens spreekt het liedje me nu nog niet aan.
Kortom ik kwam tot de ontdekking dat ik alleen de dinsdagavond de show kan zien zonder hem op te nemen, donderdagavond ga ik sporten, zaterdag heb ik afgesproken met vrienden om een leuke dag te hebben dus ik ben bang dat ik niet op tijd terug ben voor al het songfestival terreur.
moet wel zeggen dat ik het niet eens zo erg vind dit jaar, al weet je natuurlijk nooit hoe je er later over denkt maar op dit moment is het meer dan goed zo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten