woensdag 10 januari 2018

de Ridders

Ach het was weer tijd, we proberen met de ridders van de ronde tafel vaker af te spreken, maar door ons leven en onze drukke werkzaamheden loopt het anders. Natuurlijk kom ik af en toe een verdwaalde ridder tegen onderweg, dat is altijd leuk en gezellig. Het is heerlijk om dat even te praten maar echt praten dat gaat niet helaas.

Dus eindelijk was het weer geluk, de mensen van de eerste ronde Wensen en Grenzen waren weer bij elkaar, de externen dan die mij toen zo geweldig goed hebben geholpen.  Het is zo wie zo al leuk om met elkaar bij te praten en te praten over het leven.

Om half 6 werden we verwacht in de Schaapsbel, een pannenkoekhuis in Leiden. Ik wist niet eens dat deze bestond, laat staan dat hij in leiden was. Dus voor mij weer een heerlijke openbaring. Weer iets nieuws te ontdekken.

Nadat ik eerst nog snel even wat kracht had gedaan in de sportschool, op advies van velen, doe ik nu hoofdzakelijk kracht en weinig cardio, het schijnt te gaan werken.. bericht van een trainer daar was hoopvol, had vanaf oud en nieuw alleen maar kracht gedaan en 3 kilo kwijt. Daarna afspraak bij een voedingsconsulent, en dat was heel verhelderend, ik eet te weinig.. ik krijg te weinig koolhydraten binnen, en moet daar dus echt mee aan de bak.. eigenlijk moet ik minstens 1000 calorieën meer eten om weer te gaan afvallen, een klus en een uitdaging in ieder geval. maar we gaan ervoor.
Dus toch grote porties terwijl ik juist steeds kleinere porties ging eten.

Op naar Leiden om met de voltallige groep van wensen en grenzen, eerste editie extern af te spreken met elkaar. Het was zoals altijd erg gaaf en leuk, samen heerlijk kletsen, humor, elkaar uitdagen en vooral ook genieten.

Iedereen koos zijn pannenkoek, ik heb een pannenkoek mozzarella met pesto en tomaat genomen, heerlijk was deze, ik dacht eerst dat kan niks zijn, maar ik ben gek op pesto, ik ben gek op mozzarella, ik ben gek op tomaten en op pannenkoeken dus.. het kan eigenlijk al niet mis gaan. en dat bleek ook het ging niet mis het was heerlijk. even wennen, dat je niet een harde pizza bodem hebt maar dat je een pannenkoek slappe bodem hebt maar hij is heerlijk.. al vroeg ik me wel af of het vulde..

Daarna natuurlijk een toetje... waarop onze benjamin vroeg om een kinderijsje met verrassing.. daar hebben we vreselijk veel lol om gehad en hij kreeg zijn kinderijsje en dat in een prachtige beker maar ook met een sleutelhanger van een dino.. als een kind zo blij, en wij lol met elkaar.. het is zo ontspannend altijd samen en we praten over veel dingen. Het is gek je verteld elkaar alles en je weet veel van elkaar en het is mooi en veilig. omdat je met elkaar dus zo vertrouwd bent.

We volgen elkaars wel en wee, en je merkt dat we gewoon gek met elkaar zijn.. een stel mensen die elkaar eens in het half jaar zien, soms met een bonus dat je net een keer elkaar ondertussen tegen komt, maar hoe dan ook het is goed.. en ik hoop stiekem dat we dit tot onze oude  van dagen vol houden.. dat we lol blijven houden en zo met elkaar kunnen blijven omgaan.

Ik teken daar voor

Geen opmerkingen:

Een reactie posten