Eindelijk is het gelukt, een lang gekoesterde droom, kwam uit.
Al vaker hadden we het er met elkaar over gehad dat het er van moest komen
maar het kwam er maar niet van.
Dus eindelijk hadden we vanavond een afspraak met elkaar.
Keurig om kwart over 5 was ze er en nadat we elkaar ter begroeting
eerst drie kussen hadden gegeven, zijn we naar het restaurant gelopen op school. Bij binnenkomst, ze was er nog nooit geweest, viel haar mond open van verbazing, ze vond het erg leuk en boeiend. Ze was meteen ook blij verrast dat de er leerlingen in de bediening liepen. Maar ook over de sfeer, zo lekker en gemoedelijk en goed.
We hebben een tafeltje gekregen op de plek voor de tweezitters.. dat is vaak een plekje bij de deur, misschien denken ze wel dat je dan sneller weg waait, of is eigenlijk het zielige mensen plekje dat eigenlijk er is voor als mensen alleen komen, wat geen goede reclame is voor een bedrijf. Krijg je ook vaak het lustigste plekje aangeboden, bijvoorbeeld onder een trap, of onder de jassen (grapje Lau, dat weet, ik vind de plek prima en wij stonden goed centraal zoals drama docenten dat zo graag hebben) Herinner me dat er een pizzeria was in Amsterdam waar je dan ook kon eten, maar deze mannen hadden vanuit hun mannelijke ego wat moeite met homoseksuele mannen, ze hadden goede pizza's dat op zeker, maar ja. de plekken die je kreeg, was altijd of in het looppad, zodat je altijd een soort van per ongeluk een stoot kreeg, altijd net even iets te dicht langs je lopen zodat je als je net een hap wilde nemen dat je er bijna in stikte (ruimt natuurlijk wel op in hun beleving) of je zat altijd op de toch, een tafeltje bij de een of andere tocht gat.. het waren altijd de meest klantonvriendelijke plekken. Het gekke was dat ook altijd op alle tafels die goede plekken waren het bordje gereserveerd stonden, soms wel de hele avond. Ik verdenk ze er stiekem van dat ze dat expres deden om homoseksuele mannen op die manier toch altijd een lullig plekje te kunnen geven.
Maar goed, terug naar waar het om draait, we hebben van alles besproken, de lessen die we geven , hoe we die invullen, over persoonlijke dingen in ons leven. De cursus die we gevolgd hebben , wat we er van vonden over zoveel dingen dat de avond voorbij vloog. We moesten als het waren uit het restaurant geveegd worden.
De bediening was geweldig, leerlingen die ik altijd in mijn hart heb, liepen mee, het was gewoon gaaf. Genieten vind ik het als ik merk dat ze zoveel respect voor mij hebben, maar ook dat ik zie dat ze zo enorm gegroeid zijn en sterk zijn en wat een perfecte gastheren ze zijn (Hierbij een heel groot compliment aan mijn collega Laura dit dit toch maar even flikt met deze leerlingen.. en ze zo prachtige mensen laat worden en ze laat groeien. ze de ruimte geeft, vind ik zo prachtig om te zien en geniet ik enorm van ). Ze hadden humor en wisten precies wat ze konden maken en wat niet.. daar hou ik van. wat is dit leuk.
Het eten was zoals altijd geweldig, begonnen met je kon kiezen uit drie voorgerechten, Ik koos natuurlijk de mosterdsoep, daarna het hoofdgerecht, ik kreeg een gevulde paprika, een gele.. (Later hoorde ik dat vriendin Laura de rode had opgegeten, ze had een hap genomen en de leerlingen zeiden in koor.. dat is de paprika voor meneer Wanders.. zo grappig vind ik dit.. ze waren zelfs een iets van verbolgen hierover, hoe iemand zo maar mijn paprika durfde op te eten.. Ik hou hiervan en dan ook de sjeu waarmee Laura dit verteld en waarmee ze straalt dat de leerlingen zo reageren, ze vind het geweldig voor mij maar ook dat zij het juist is die die paprika opeet..
Het toetje was banaan royale.. ook geweldig weer en lekker eten.
Het was een geweldig avond waarin we heerlijk hebben zitten praten en genieten.
Natuurlijk hebben mijn collega en ik afgesproken dat we dit vaker moeten doen, maar of dat lukt dat zullen we zien. ik ga er in ieder geval wel voor.
Wat is het toch een prachtig mens mijn collega op afstand op een andere locatie die hier inmiddels ook al tig jaren werkt, Loes Koops, ik geniet van hoe ze is en in het leven staat, maar ook haar humor en relativerende kijk op het leven, haar manier van samenwerken met mij, het overleggen, waarin we elkaar met respect behandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten