Gisteren was het Valentijn.. ondanks de vele beloftes, was mijn brievenbus leeg.. Het geeft niet, op ene bepaalde leeftijd weet je dat je genoegen moet nemen dat het zo is.
Maar daar in tegen, wat heb ik genoten van de Valentijnsactie op onze school. De blikken van de leerlingen die ineens een roos krijgen, soms van vrienden, soms van hun geliefde en soms.. juist onbekend van wie dit is.. Geweldig vind ik dit.
De koppen en af en toe het schaamrood wat er ontstaat, omdat ze een roos krijgen en dus niet weten van wie. Geweldig.
Een prachtig tafereel bij mij in de gang, een meisje zat bij mij in de les, en haar pas verworven vriendje, vroeg mij hoe laat ik ze vrij zou geven, ik heb hem verteld dat het pas om 16.05 zou zijn. Vroeg hem wel natuurlijk waarom hij geen roos had voor haar... waarop hij zei.. ssst....
Aan het einde van mijn laatste les, open ik mijn deur en daar staat dat joch, rustig in een losse houding half leunend tegen de kluisjes met een bosje rode rozen in zijn hand.. en stralend.. zijn vriendin, die had het niet meer. die werd helemaal verlegen en begon te hakkelen.. zo mooi om dit te zien. zo lief ook, zon stoere vent die de techniek doet, die ergens totaal niet goed kan omgaan met zijn gevoelens die dan ineens zomaar met een bosje rozen voor zijn vriendin staat. Ik geniet ervan, dit is me 1000 keer meer waard dan dat mijn brievenbus vol ligt met enveloppen met kaartjes... dit is nu wat ik genieten vind, waardoor mijn baan zo geweldig is. Je ziet zoveel moois en goeds in de wereld en in hun ogen.. dat ik het niet zo somber inzie voor de toekomst.. ze zijn er en ze zullen er altijd zijn, die gasten die gaan voor de liefde en niet voor de woede die veel mensen voelen in deze maatschappij.. en zolang deze kinderen die liefde uitstralen en durven laten zien.. dan komt het wel goed dat kan niet anders. Daar wil ik in geloven en blijven geloven
Misschien is het wel heel Amerikaans dat hele Valentijn gedoe.. maar toch als ik zie hoe op zon moment bij mij op school de liefde ineens zichtbaar is, hoe mensen met een simpele roos met een mooie tekst iemands hart raken.. laten we dit dan vooral heel erg omarmen en koesteren..
het is tenslotte de liefde waar het om draait en waar we behoefte aan hebben,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten