Eindelijk was het dan zover, we konden aan tafel met een vluchteling. We hadden hier al weken naar uitgekeken, mede omdat we dit zo geweldig vonden om te doen. De voorbereidingen waren enorm, maar dank zij vriendin Laura, die van alles regelt, kregen we heel veel dingen gratis, zo gaaf dit.
Natuurlijk vonden we het spannend en ook best wel eng. Je haalt 100 mensen binnen die elkaar niet kennen, je zet een Nederlands persoon bij een onbekend iemand die alleen maar engels spreekt, en je weet niet wie het is, alleen dat het een vluchteling is. Daarna ga je dus met ze eten en praten. Het lijkt een soort van speed daten maar dan leuker.
De avond begon natuurlijk met een officiele speech, met allemaal dingen die gezegd moeten worden maar daarna was het enorm ontspannend. De brug was geslagen, en vluchtelingen spraken met de Nederlandse mensen en ze genoten enorm
Ik heb me een poosje in de zaal gewaagd die prachtig versierd was, echt in stijl, daarna ben ik me met het afruimen gaan bemoeien, ik heb de borden schoon geschraapt, etc, en dan veel met de leerlingen zitten te praten en te kletsen.
Voor als het erg moeilijk werd waren er twee leerlingen gekomen die hielpen met vertalen, van de isk, ze kwamen vrijwillig om te kijken zo enorm leuk dit
De sfeer was enorm goed en ik heb vreselijk genoten van alles. Wat weer een geweldig iets, voor zowel de vluchtelingen, de leerlingen en de mensen die met deze vluchtelingen gingen eten, was het een groot succes, men heeft genoten. heerlijk gewoon.
Morgenavond ben ik weer van de partij, ik vind het genieten namelijk.
op Facebook heb ik een album gemaakt met foto's en een heel klein stukje van het afscheidslied wat door de leerlingen en Laura werd gezongen, zo mooi dat lied. This little light off mine... prachtig, omdat de mensen gingen staan, en ze gingen filmen, het was een echt kippenvel moment.
Wat kan een kleine school grote dingen doen, door de juiste personen, de juiste mensen met een hart op de goede plek, te laten helpen en dit te organiseren. Heerlijk een warm bad
voor meer foto's zie op facebook het album: Eten met een vluchteling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten