woensdag 25 november 2015

deel twee van eten met een vluchteling

 Vanavond deel twee van het eten met een vluchteling. We hebben de afgelopen twee dagen 200 gasten gehad die kwamen eten. Ik moet zeggen, het was prachtig, Wat hebben we het goed gedaan en wat hebben we dat goed opgepakt.  Ik ben zo trots op onze leerlingen die al het werk hebben verzet, die er voor hebben gezorgd dat de vluchtelingen heerlijk eten kregen, dat ze  het gezellig hadden. De meiden hadden een goody bag gemaakt, met daarin deo, zeep, een tandenborstel en tandpasta. Dit gaven ze mee aan elke vluchteling. Zo mooi en goed. De meiden en een jongen in de bediening deden het grandioos, ik kan het niet anders zeggen. Het liep wederom gesmeerd, het was goed wat ze deden en hoe ze het deden.  Ik stond aan de zijkant, waar ik keek naar de leerlingen die daar het werk deden, telkens als ze aan kwamen had ik een bemoedigend woord, ik lachte naar ze en heb ze gestimuleerd. Ik had mezelf de taak toebedeeld van opruimer, ik stond bij de deur, de leerlingen kwamen aan, gooiden de borden etc op deze tafel, ik ruimde ze af, gooide restjes eten in een emmer, stappelde het netjes in een krat, ik sorteerde het bestek en gaf het dan mee aan iemand van de afwas. Tussendoor heb ik aardig wat leerlingen gecounseld, gewoon omdat ze soms ineens met hun verhaal kwamen, soms zomaar even wat wilden zeggen. even de aandacht die ze nodig hadden. Vergeet niet dat het gedaan is door meiden en jongens van `15 16 jaar, een hele verantwoordelijkheid, omdat ze gaan koken en alles zelfstandig regelen voor 100 man die komen eten.  Wat heerlijk is dit, en ieder deed zijn ding zonder te mopperen, zonder te zeuren, men deed het gewoon. Toen ik binnen kwam aan het begin van de avond waren de meiden zich net aan het omkleden, dus het eerste wat ik riep was, Help blote vrouwen, waarop vriendin Laura riep ; "Niet erg meiden, het is meneer Wanders kan geen kwaad" Meteen lachen met elkaar en het was wederom goed. Het was een feest met deze gasten.
Ik ben alleen maar bere rots op deze kanjers, wat een heerlijk stel. We hebben gelachen met elkaar, we hebben met elkaar gehuild, en het was goed. Ik ben zo dankbaar dat ik een heel klein steentje heb kunnen bijdragen en dat ik er mocht zijn. en voor alle collega's die er waren al was het maar even, wat ben ik blij dat jullie er waren, omdat als jullie er niet waren geweest, was dit feestje niet compleet geweest.








deze meneer vroeg een roos en gaf hem  aan zijn vrouw, al die meiden smolten voor hem 



als dank deze tekst op het bord

Geen opmerkingen:

Een reactie posten