Soms hebben dagen een mooi einde, soms wat minder en soms is het een dag waarbij je juichend over straat gaat, waarbij je iedereen wel wil zoenen en omarmen, waarbij je hoopt dat de hele wereld het ziet wat jij al zolang denkt te voelen, maar uit angst uitstelt, niet doen, niet over nadenken, stug doorgaan, hopen dat en noem maar op. Je gek sporten, een blessure oplopen, en toch maar blijven proberen op die ellendige fiets uiteindelijk om door te gaan.. Kortom het is afzien, al moet ik zeggen het is geen moeite ergens, het doel is duidelijk, dat wat moet zal moeten en ook gebeuren. Geen excuus verder, geen gedoe, gewoon doorgaan en hopen op het beste resultaat. Een afspraak met een nichtje van mijn dierbare collega die ook sport bij Jawi, dat we zouden gaan proberen om niet maar na het avondeten te eten, maar gewoon te stoppen, een soort van weddenschap, ik weet niet of zij het heeft gered maar het was mijn eer te na om te moeten zeggen dat ik toch wel in de avond iets had gegeten. Mezelf kennende weet ik, dat als ik een handje noten neem, dat ik niet een handje neem maar een heel bakje, en als ik mazzel heb pak er nog een extra bakje bij. Voor mijn plakje kaas is dat hetzelfde verhaal, pak ik 1 plakje kaas voor de smaak, zoals ergens in een leuk boek staat beschreven, is mijn smaak zo geprikkeld en het klepje dat zegt niet doen, zwijgt en zucht ik ga uiteindelijk het hele pak soldaat maken en eet alle kaas op dat dan in huis is, terwijl ik als ik niets pak en er niet aan denk, het niet eens wil hebben. Het werkt, dat blijkt nu, stug volhouden dat wat ik moet doen, me houden aan de eetafspraken en vandaag dan de beloning, er is zomaar 5 kilo af, okey ik moet er nog 7, eigenlijk nog iets meer, maar in 4 weken tijd 5 kilo is een mooie score lijkt me. Ik besef me drommels goed, dat een reisje Turkije er aan komt, en ja dan wil ik genieten, zoals ik ook geniet als ik uit eten ga, ik neem dan alles met smaak, neem zelfs een koekje bij de koffie, maar als ik thuis ben dan hou ik me aan de eetafspraken en het is gelukt.. tot dusver.. we gaan stug door. nog 7 te gaan.. over 4 weken weer op de weegschaal en dan hoop ik toch daarna nog 4 te hoeven, dan ben ik al erg tevreden... Leven de raw food en de boddyboost combinatie wat helpt bij het verliezen van een teveel Harry. En ik hoop dat ik het t-shirt dat hieronder staat met de tekst niet hoef te dragen dat het nu echt wegblijft.. zou heerlijk zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten