Nee het is geen frustratie, het is gewoon dat ik me gisteravond na het kettle bellen ineens besefte dat ik ooit begonnen ben bij Jawi, omdat ik dacht dat het leuk was om samen met een vriend te sporten. Ik moet zeggen die vriend verdween, was toch minder leuk, Jawi bleef, dus dat was wel een mooie deal uiteindelijk. Toen ik me inschreef bij Jawi, werd mij gevraagd wat mijn doel was om te gaan sporten, en hoe graag ik dat doel wilde bereiken. Ik zei meteen ik wil een sixpack, en mijn cijfer is een 10... nou die sixpack is niet gehaald, de wil ervoor de 10 is er wel. Het grappige is eigenlijk, dat als ik zo mijn verloop zie van bij Jawi tot nu, is het een mooie ontwikkeling, jong en onbedorven, heel keurig 3 keer per week, want een echte spiercollos wilde ik niet worden, maar gewoon fit en wat versteviging van mijn spieren, zodat ik niet zo zou gaan uitlubberen als ik de 60 gepasseerd zou zijn. Wat begon als gezellig, werd in de loop der tijd een soort van gewoon gaan, in een zomer toen ik heel keurig om en om trainde, de ene dag cardio de andere dag kracht met cardio samen, viel ik enorm af, ik blij, en gelukkig, die sixpack kwam niet, ik denk dat de isolatie laag te groot is. Terwijl ik dapper door bleef gaan, begon een andere ontwikkeling, ik had weinig tijd soms, maar toch na mijn werk, ging ik snel even naar de sportschool, al was het maar kort, om toch even te ontladen. Ik merk inmiddels dat dat voor mij blijft werken. Natuurlijk heb ik ooit mee gedaan aan spinning, maar ik heb een gruwel hekel aan fietsen.. zeg het woord fietsen en ik ben een hartverzakking nabij. terwijl ik op de fiets daar rustig ga zitten, en lekker wegtrap, al moet ik zeggen, soms laten mensen die naast je zitten een niet zon lekkere geur rondgaan vanuit de plek waar de zon niet komt, dat je hard gaat trappen, prima voor de verbranding maar de geur blijft hangen. Toen ik bij Jawi begon waren ze nog klein, zaten we op de eerste verdieping, klein maar gezellig altijd, en de rivercross, wat heb ik dat ding vervloekt, lag totaal dood na een 10 minuten dat doen, terwijl ik hem nu met gemak een uur kan doen, kortom het werkt dus wel ergens. Toen de toestellen naar boven gingen, en uiteindelijk het werken met een code kwam, was het helemaal feest, je hoefde niets meer te onthouden, je hoefde niet meer een papiertje, ja dat was er toen nog, met je schema op te zoeken en deze dan in te vullen om zo alles bij te houden, nu doet het het automatisch. Helemaal geweldig, ze gaan met mijn tijd mee, want hoe ouder je word, des te meer vergeet je en dit kan ik dus niet vergeten. Heb mijn persoonlijk nummer dan ook in mijn hand getatoeerd, zodat ik hem nooit kan vergeten. Een poosje heb ik ook nog geprobeerd om de trilplaat te gebruiken, maar daar werd ik niet vrolijk van.. dat was ook niet zo mijn ding. ik kreeg er slapende billen van als ik er op zat, en de massage stand was nou ook niet wat ik zo lekker vond. Sinds korte tijd ben ik ook actief bij de get fit, de core, en nu dus ook bij de kettle bell. en ik vind het leuk. Natuurlijk zijn die jongere gasten van 18 tot30 beter, doen ze het veel sneller en veel uitbundiger, maken ze een betere squad, maar dat maakt niet uit, ik doe het op mijn manier en als ik dan denk, ach op mijn 60ste doe ik het niet slecht, dan ben ik tevreden.. Mijn doel de sixpack halen zal ik nooit bereiken en dat hoeft ook niet, ik ben gewoon tevreden met dat wat ik doe bij Jawi, waar ik van geniet.. en de groepslessen ik vond het vroeger niks maar vind het erg leuk met een koppeltje vrienden hier vreselijk te genieten en dus inderdaad te gaan omdat zij gaan.
hieronder maar een paar sixpacks om je op te verlekkeren
mijn sixpack elke week 2 keer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten