De maandag had ik al beschreven, de luiken van mijn ogen gingen wat moeizaam open, maar het went nu al. Het was het begin van een nieuw schooljaar. Naar aanleiding van een krantenartikel, waarin stond dat een docent eigenlijk alleen maar een nieuw jaar kent aan het begin van het schooljaar, heb ik me meteen voorgenomen om maar de spijkers met koppen te slaan en ook maar meteen mijn geurvlaag af te geven. Ik ben het gerommel, het niet nakomen van afspraken, het rommelen in de marge, het niet duidelijk zijn, en het maar doen alsof alles normaal is, eens een jaar niet als vanzelfsprekend te aanvaarden. Ik zie steeds meer collega's die compenstatie uren vragen voor iets wat ze extra doen, terwijl, dat extra wat ik gedurende het jaar doe, bij mij niet eens opkomt om compenstatie te vragen. Ik geef toe dat is mijn domheid, ik denk daar niet aan, ik denk nog buiten de hokjes van voor wat hoort wat. Je doet je ding en net iets meer als het kan. Het gevolg is wel dat ik bijna 5 weken nodig heb om bij te komen, terwijl de collega's die compensatie vragen voor hun "overuren" al fit zijn binnen een week. Natuurlijk besef ik heus wel dat sommige collega's soms dat nodig hebben, ze hebben en druk leven met een kind etc, en daar hoor jij mij niet over klagen. Wel hoor je me klagen over de collega's die een studie volgen, en te kust en te keur, studievrij vragen. Ik verbaas me hierover, je mag studeren en dan nog vraag je op je werkdagen, let wel, je werkt part-time, extra dagen vrij, omdat je moet studeren. Ik heb het hier niet over de collega's die naast hun volledige baan, die hun uren in 4 dagen werk stoppen en dan een dag vrij laten roosteren op jaarbasis omdat ze dan gaan studeren, zelfs soms uren afstoten zodat ze minder loon hebben maar ze willen zo graag dat ze dat er voor over hebben of zoals ik in mijn tijd deed tijdens de opleiding tot counselor. Gewoon een volledige baan draaien in 4 dagen en 1 dag in de week naar school en ook nog het huiswerk doen in je avonduren. Ik heb nooit gedacht aan studieverlof omdat het niet zou lukken, ik maakte het passend. Zoals veel collega's doen, maar er zijn dus ook collegas die studie vrij vragen en die dan er voor zorgen dat andere collega's een extra uur moeten draaien voor hun vak, en dan nog boos zijn ook als je niet hebt gedaan wat ze hebben opgegeven. Ik begrijp dat niet, omdat ik denk dat het zo is dat je een baan hebt, en je dus, als je Part- time werkt, je tijd genoeg hebt naast je baan om thuis te studeren in de avonduren zoals elk normaal mens doet.. maar ik ben denk ik hierin van de oude stempel. Toen dacht ik het mijne ervan, nu ben ik eenvoudig, ik zeg nu fijntjes wat ik er van vind. Ik vraag lieftallig waarom men het zo nodig vind om een aantal kinderen in de steek te laten terwijl ze jou juist nodig hebben, en je er niet bent. Als men dan klaagt dat men geen band heeft met die kinderen, zeg ik heel zuinig dat ik het vreemd vind dat ze dit verbaasd omdat ze de leerlingen in de steek hebben gelaten toen de kids ze nodig hadden omdat ze zo nodig moesten studeren of iets anders moesten compenseren.. ik ben denk ik dit jaar minder aardig voor mijn collegas maar misschien is dat ook wel goed. Ik zal heel zorgzaam zijn voor de leerlingen, dat is mijn voornemen, ik zal ze de aandacht geven die ze verdienen, zelfs buiten mijn uren om, en ik zal zeer lief , fijntjes en met de nodige woorden, mijn collegas af en toe toespreken en maar zien wat er uit kan komen... kortom collega's u bent gewaarschuwd":-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten