Ze had het weer bedacht, ze liep door de action en ze kan het dan niet laten, ze ziet daar een vogeltje staan die als je langsloopt begint te fluiten... Zij is dan niet voor een gat te vangen, ze ziet mogelijkheden... ze koopt dat vogeltje voor nog geen euro en heeft al voorpret voor 10. Zaterdagochtend heel vroeg stond ze op, en in haar plantenbak, op de galerij, verstopt ze dit vogeltje in de bloembak, zodat hij niet te zien is, maar dat als er iemand langs loopt het vogeltje begint te fluiten. Ze heeft natuurlijk al ene paar keer heen en weer gelopen of hij werkt. Ze zit op een mooi centraal gelegen plek in haar flat, dus het kan alleen maar lukken. Lachend in zichzelf zit ze in de kamer te wachten.. en ja hoor, het laat niet lang op zich wachten, of de bel gaat, haar vriendin die ze inmiddels heeft in de flat, die net als haar is, ook een zuster in het kwaad, maar ik geloof toch stiekem, dat mijn moeder erger is, belt aan met de opmerking, of mijn moeder even komt, want volgens haar zit er een vogeltje ergens vast, en die wil ze helpen. Mijn moeder, ze stapt volledig onschuldig naar buiten, kijkt rond en zegt, ik hoor het ook, ik denk dat hij daar vast zit,, die vriendin kijken en zegt nog nee ik zie niks, mijn moeder speelt het spel vrolijk door, totdat ze beneden in de tuin van de flat staan en het geluid weg is.. mijn moeder kan zich dan niet langer stil houden en begint te lachen, de tranen lopen over haar wangen. De pas verworden vriendin van haar kijkt en begint mee te lachen, zegt dan ook de mooie woorden, jij smeerlap maar wat is dit weer een leuke grap. Het mooie is dat de dames snel bedenken dat ze samen maar eens de buurman te grazen moeten nemen, die ze aan zien komen, ze duiken weg in de tuin achter een boom, het zijn net kleine kinderen, en kijken hoe de buurman langs mijn moeders bloembak loopt, maar totaal geen reactie, eerst zijn ze heel stil en dan beginnen ze nog meer te lachen, de buurman is namelijk doof als een kwartel. dus dat hij niet reageert is logisch. De beide dames gaan weer naar huis en gniffelen nog lang na. Mijn moeder, 80 jaar nog lang niet gek, en laat zich zeker niet het beleg van het brood eten, ziet dan in de ncrc gids een actie staan omdat ze 70 jaar bestaan. Een pracht van een aanbod waarmee je gratis in tig musea kunt als je dat wilt, ze kijkt, en besluit het naar mij op te sturen, maar eerst word de NCRV gebeld, de vriendelijke dame, die opneemt, word eerst heel vriendelijk door mijn moeder gefeliciteerd dat ze 70 jaar bestaan en dat mijn moeder dat als trouw lid erg waardeert. Hoezo mensen in de ja stand zetten, de medewerkster is helemaal van slag, vind het leuk dat mijn moeder belt, en op het moment dat ze wil ophangen, zegt mijn moeder poeslief... maar ik heb een vraagje.. dat mag zon vriendelijke oude dame, die waarschijnlijk eenzaam is en om een praatje zit, kan je wel even te woord staan toch.. Mijn moeder begint heel lief met dat ze de actie zo leuk vind van de ncrc, dat ze dit doen voor hun leden, maar dat ze het zo jammer vind dat de acties die er in staan alleen iets is voor jongen mensen en allemaal in het westen van het land. Dat ze in het noorden van het land, er dus niets aan heeft, en, of de dame dit even wil opschrijven, dat ze de oude mensen, die al jaren lid zijn, mee hebben geholpen met de NCRV groot te maken, behoorlijk in de kou zetten, en dat ze dat niet netjes vind want ze kunnen hier niets mee. Het is stil aan de andere kant van de lijn. Mijn moeder gaat nog even door, zegt dan dat ze een buurvrouw heeft, die al 53 jaar lid is van de NCRV, maar dat ze niet eens een bloemetje kreeg voor haar lange lidmaatschap, dat ze niet eens nu mee kan doen met die actie. De medewerkster verzint te plekke dat ze wel een omslaghoes kan sturen naar die mevrouw, waarop mijn moeder zegt.. nee dat hoeft niet dat heeft ze zelf al gehaakt jaren geleden omdat jullie niets stuurden toen ze 50 jaar lid was, ze konden haar een leuke onderzetter sturen, waarop mijn moeder liefdevol zegt.. nee hoor.. dat hoeft niet.. ze heeft onderzetters genoeg. Ze noemt voor de zekerheid wel nog even het adres van de buurvrouw. Een paar dagen later, ja hoor de buurvrouw belt dat ze zon allerliefst bos bloemen heeft gekregen van de NCRV, en dat ze waren vergeten dat ze al zo lang lid was en het op deze manier goed wilden maken, en dat ze een half jaar de gids gratis kreeg.... Mijn moeder zegt alleen wat heerlijk voor je, en geniet er van. Tegen mij zei ze voor de telefoon, zo doe je dat, ik ben niet gek maar hou wel van rechtvaardigheid en van een grapje...
Mijn moeder, en ik denk dat iedereen dat zegt over zijn of haar moeder, ik zou haar niet willen missen of ruilen.. ik hou van haar streken en haar daden..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten