Sinds afgelopen maandag is het programma I SPY op tv, ik ben er altijd van om de nieuwe programmas te volgen, dus deze ook, vooral als het thema mij aanspreekt.
De eerste opdracht was dat men in Amsterdam iemand ongezien moest volgen, men een foto van die personen moest maken terwijl ze met elkaar zaten te praten, maar men mocht niet weten wie die foto maakte. Er was een coördinator bij, dus aan moest sturen. Terwijl ik zat te kijken, bedacht ik me dat ik ook vaak dat gevoel heb als ik weer een onverwachtse foto maak van iemand, als ik door een stad dwaal, de foto's weet ik dan zo te maken dat men dat niet doorheeft, erg leuk en geeft ook vaak de mooiste plaatjes en de mooiste foto's.
Als ik dan zie hoe men met hun telefoon loopt te stuntelen in dit programma, denk ik, wees nou slim neem en gewone camera, een klein formaat en maak zo je foto terwijl je langsloopt, stel hem in op discreet en knip, desnoods pak je de sportinstelling, die maakt tig foto's terwijl jij beweegt legt hij ze prachtig vast.. kortom, dank zij de huidige techniek met de telefoons,men bijna niet meer weet wat een fototoestel is, is het zoveel handiger om een foto te maken met een fototoestel, daar is men veel minder bewust van dat je een foto maakt.
Het programma had dit keer een verrassingsmoment, nl 1 van de spionnen was namelijk ook meteen een dubbel spion die van de andere deelnemers ging uithoren, ging vragen over dingen, en zo werd intern overlegt of iemand wel of niet geschikt is, zeker als je ook nog je eigen identiteit verraad terwijl je een rol moet spelen, iemand anders.
Net als bij Hunted is dit een programma die mij wel aan het denken zet, hoe zou het zijn om zo te leven, hoe kan je zo leven, steeds een dubbele identiteit en steeds een andere. In hunted zat vooral bij mij de vraag.. hoe kan je zo lang op de vlucht zijn, steeds over je schouder moeten kijken, bang dat je ontdekt word.. al moet ik ook bekennen dat ik het wel heel bijzonder vind als ze het lukt te winnen, mede omdat ik dan denk, er is zoveel sociale controle, er is zoveel bewakingscamera's etc. en dan toch weet je door slim te spelen de hunters te ontlopen kom je er mee weg en vlucht je en win je de wedstrijd.
Vorig jaar was er ook het programma waarin 10 bewoners van een dorp een tas met geld ging stelen. en ze moesten zich daarna schuil houden. ze kregen wel de opdracht om af en toe een opdracht te doen, maar het wonderlijke is dat men soms keihard liegt, men zegt van alles en komt er mee weg.. het was prachtig om te zien hoe de jongste van het stel en de vrouw die zich het meest wist te verschuilen achter haar dagelijks beslommeringen.. gingen winnen maar ook hoe die twee, uit verschillende teams elkaar hielpen om de buit binnen te halen en te vertrekken met het geld....
Prachtig tv vind ik dit.. nu met 1 SPY erbij kan ik voor mezelf wel stellen dat ik denk dat we hele goede tv maken in Nederland.
De eerste opdracht was dat men in Amsterdam iemand ongezien moest volgen, men een foto van die personen moest maken terwijl ze met elkaar zaten te praten, maar men mocht niet weten wie die foto maakte. Er was een coördinator bij, dus aan moest sturen. Terwijl ik zat te kijken, bedacht ik me dat ik ook vaak dat gevoel heb als ik weer een onverwachtse foto maak van iemand, als ik door een stad dwaal, de foto's weet ik dan zo te maken dat men dat niet doorheeft, erg leuk en geeft ook vaak de mooiste plaatjes en de mooiste foto's.
Als ik dan zie hoe men met hun telefoon loopt te stuntelen in dit programma, denk ik, wees nou slim neem en gewone camera, een klein formaat en maak zo je foto terwijl je langsloopt, stel hem in op discreet en knip, desnoods pak je de sportinstelling, die maakt tig foto's terwijl jij beweegt legt hij ze prachtig vast.. kortom, dank zij de huidige techniek met de telefoons,men bijna niet meer weet wat een fototoestel is, is het zoveel handiger om een foto te maken met een fototoestel, daar is men veel minder bewust van dat je een foto maakt.
Het programma had dit keer een verrassingsmoment, nl 1 van de spionnen was namelijk ook meteen een dubbel spion die van de andere deelnemers ging uithoren, ging vragen over dingen, en zo werd intern overlegt of iemand wel of niet geschikt is, zeker als je ook nog je eigen identiteit verraad terwijl je een rol moet spelen, iemand anders.
Net als bij Hunted is dit een programma die mij wel aan het denken zet, hoe zou het zijn om zo te leven, hoe kan je zo leven, steeds een dubbele identiteit en steeds een andere. In hunted zat vooral bij mij de vraag.. hoe kan je zo lang op de vlucht zijn, steeds over je schouder moeten kijken, bang dat je ontdekt word.. al moet ik ook bekennen dat ik het wel heel bijzonder vind als ze het lukt te winnen, mede omdat ik dan denk, er is zoveel sociale controle, er is zoveel bewakingscamera's etc. en dan toch weet je door slim te spelen de hunters te ontlopen kom je er mee weg en vlucht je en win je de wedstrijd.
Vorig jaar was er ook het programma waarin 10 bewoners van een dorp een tas met geld ging stelen. en ze moesten zich daarna schuil houden. ze kregen wel de opdracht om af en toe een opdracht te doen, maar het wonderlijke is dat men soms keihard liegt, men zegt van alles en komt er mee weg.. het was prachtig om te zien hoe de jongste van het stel en de vrouw die zich het meest wist te verschuilen achter haar dagelijks beslommeringen.. gingen winnen maar ook hoe die twee, uit verschillende teams elkaar hielpen om de buit binnen te halen en te vertrekken met het geld....
Prachtig tv vind ik dit.. nu met 1 SPY erbij kan ik voor mezelf wel stellen dat ik denk dat we hele goede tv maken in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten