Al weken verheug ik me erop.. 5 december is de dag dat ik witte kruidnoten eten mag.
Zoals al een mooi spreekwoord zegt. wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is koopt het zelf.. dus 3 x raden wie ook dit jaar weer zijn eigen witte kruidnoten heeft gekocht.. juist deze man.
Ik hou me strikt aan mijn eetschema tenslotte wil ik toch nog steeds mijn streef gewicht halen en ook behouden. Hoeveel ik nog heb te gaan, geen idee, maar dat zie ik wel net voor de kerst als ik weer op de weegschaal ga staan.. nu weet ik het niet, ik weet wel dat mijn kleding nog steeds goed past, dat het niet te strak meer zit, ook niet na het wassen, dus dat moet goed komen zou je denken.
De pepernoten zijn al een week van te voren gekocht, je zou ze toch maar willen kopen en dat ze er dan niet zijn.. dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen om eerlijk te zijn.. daarvoor heb ik er teveel zin in.
Het gekke is ik weet dat ze in de kast liggen, dat ik ze zo kan pakken maar ik denk er niet eens aan. ik vergeet het, het is zo uit mijn systeem en af en toe denk ik dan ineens o ja ik heb nog witte pepernoten liggen voor 5 december.. maar ja zover is het nog niet.. dus ik taal er niet naar.
Ik weet niet hoe dat zit als ik er eentje heb geproefd maar dat zien we dan wel.. het zou me niets verbazen dat als ik ze opeet dat ik bij de tweede denk. ik ben nu al misselijk laat maar.. ik gooi ze weg. of ik breng ze naar de buuf. De buuf is gek op alles wat met chocolade te maken heeft dus dat komt dan mooi uit toch.
Kortom dit stukje schreef ik voor 5 december..
hoe het was op 5 december..
aangezien we om 12.00 uit waren, heb ik eerst nog even mijn lokaal in de kerstsfeer gebracht, dit ook omdat ik weet dat ik bepaalde klassen alleen nog maar het 2x op een vrijdag heb, en ik vind het gewoon leuk als iedereen even bij drama in de kerstsfeer zit, daarna ben ik gaan hardlopen, ( 9 km toch maar, en het voelt goed, ondanks dat ik eerst geen zin had, was het heerlijk om even zo te lopen )
even in tussentijd nog wel even een paar dozen thee gekocht bij een speciale winkel die het dan regelt voor kantoormensen, waar ik altijd de grote enveloppen haal voor het verzenden van mijn bundels. De groot verpakkingen zijn alleen maar te halen bij de Macro en mijn pasje is inmiddels niet meer geldig helaas, dus daarom de uitgeweken dozen halen bij dit zaakje.
Na het hardlopen lag er een briefje in de bus dat ik iets moest gaan halen bij een koerierdienst. Dus ik erheen, en daar lag een prachtig pakje van Sinterklaas. met daarin een boek met de prachtige titel Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt. Tevens zat er een prachtig gedicht bij waardoor ik al heel snel wist wie deze Sint was. Leuk verrassing en wat een leuk cadeau.
Maar nu verder hoe het met de pepernoten ging.. nou ze zijn op, in tegenstelling wat ik dacht, heb ik steeds een klein handje vol gepakt. dus niet als een gek de hele zak meteen leeggegeten, maar af en toe een paar. Maar wat zijn die dingen zoet... en wat blijft die zoete smaak lang in je mond hangen.. ergens waren ze erg lekker en ik heb er zeker geen spijt van dat ik ze gekocht en gegeten heb.. maar om nu te zeggen dat ik ze weer moet. nou nee, eigenlijk niet.. zo lekker vond ik ze nou ook weer niet.
Kortom ze zijn in mijn buikje beland. en ik ben niet misselijk geworden maar voorlopig, tenslotte is de Sint na vandaag met stille trom vertrokken naar Spanje, maar ik hoef ze niet meer voorlopig.. het is genoeg geweest voor dit jaar..
nou de zak is leeg en wat was ik later op de avond blij met mijn bakje magere kwark met nootjes ... ik bedoel maar
De pepernoten zijn al een week van te voren gekocht, je zou ze toch maar willen kopen en dat ze er dan niet zijn.. dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen om eerlijk te zijn.. daarvoor heb ik er teveel zin in.
Het gekke is ik weet dat ze in de kast liggen, dat ik ze zo kan pakken maar ik denk er niet eens aan. ik vergeet het, het is zo uit mijn systeem en af en toe denk ik dan ineens o ja ik heb nog witte pepernoten liggen voor 5 december.. maar ja zover is het nog niet.. dus ik taal er niet naar.
Ik weet niet hoe dat zit als ik er eentje heb geproefd maar dat zien we dan wel.. het zou me niets verbazen dat als ik ze opeet dat ik bij de tweede denk. ik ben nu al misselijk laat maar.. ik gooi ze weg. of ik breng ze naar de buuf. De buuf is gek op alles wat met chocolade te maken heeft dus dat komt dan mooi uit toch.
Kortom dit stukje schreef ik voor 5 december..
hoe het was op 5 december..
aangezien we om 12.00 uit waren, heb ik eerst nog even mijn lokaal in de kerstsfeer gebracht, dit ook omdat ik weet dat ik bepaalde klassen alleen nog maar het 2x op een vrijdag heb, en ik vind het gewoon leuk als iedereen even bij drama in de kerstsfeer zit, daarna ben ik gaan hardlopen, ( 9 km toch maar, en het voelt goed, ondanks dat ik eerst geen zin had, was het heerlijk om even zo te lopen )
even in tussentijd nog wel even een paar dozen thee gekocht bij een speciale winkel die het dan regelt voor kantoormensen, waar ik altijd de grote enveloppen haal voor het verzenden van mijn bundels. De groot verpakkingen zijn alleen maar te halen bij de Macro en mijn pasje is inmiddels niet meer geldig helaas, dus daarom de uitgeweken dozen halen bij dit zaakje.
Na het hardlopen lag er een briefje in de bus dat ik iets moest gaan halen bij een koerierdienst. Dus ik erheen, en daar lag een prachtig pakje van Sinterklaas. met daarin een boek met de prachtige titel Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt. Tevens zat er een prachtig gedicht bij waardoor ik al heel snel wist wie deze Sint was. Leuk verrassing en wat een leuk cadeau.
Maar nu verder hoe het met de pepernoten ging.. nou ze zijn op, in tegenstelling wat ik dacht, heb ik steeds een klein handje vol gepakt. dus niet als een gek de hele zak meteen leeggegeten, maar af en toe een paar. Maar wat zijn die dingen zoet... en wat blijft die zoete smaak lang in je mond hangen.. ergens waren ze erg lekker en ik heb er zeker geen spijt van dat ik ze gekocht en gegeten heb.. maar om nu te zeggen dat ik ze weer moet. nou nee, eigenlijk niet.. zo lekker vond ik ze nou ook weer niet.
Kortom ze zijn in mijn buikje beland. en ik ben niet misselijk geworden maar voorlopig, tenslotte is de Sint na vandaag met stille trom vertrokken naar Spanje, maar ik hoef ze niet meer voorlopig.. het is genoeg geweest voor dit jaar..
nou de zak is leeg en wat was ik later op de avond blij met mijn bakje magere kwark met nootjes ... ik bedoel maar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten