In de zomervakantie ben ik heel druk geweest om alle foto;s die ik op de externe schijven had staan, ja inderdaad schijven, incluis de flarden en nog meer dingen te ordenen, besloot ik om de bakken met oude cd's waarop heel veel foto's staan ook maar eens uit te gaan zoeken, er zijn vast ook wel foto's bij die weg kunnen die me niet veel meer doen of veel zeggen. dus waarom ook niet.
Aangezien ik veel moet uitzoeken aan bakken wat weg kan en wat niet weg kan in de studeerkamer moet er nu echt wel wat gebeuren. dus is dit een mooie start dacht ik zo.
de foto's die ik wil bewaren gooi ik keurig op de schijven, zodat ik alles mooi bij elkaar heb en de overtollige zooi weg kan doen.
Zal wel om privacy redenen de cd's zo kapot knippen dat ze niet meer te bekijken zijn.. heb namelijk geen idee wat er allemaal op staat.
Wel is het handig om alles van de flarden op 1 schijf te hebben zodat deze in de kluis kan en mijn werk altijd bewaard blijft mocht ik ooit weg moeten dan kan alles zo naar de KB in Den haag gestuurd worden, hebben ze mijn hele oeuvre in hun bezit en wie weet komt er ooit een dag dat ze dan een overzichtstentoonstelling gaan maken over mij en mijn werk. als ik ooit eens ontdekt ga worden door het grote publiek je weet het nooit tenslotte en misschien dat ooit mijn foto's wel zoveel indruk maken dat ze die ook willen je weet het niet.. kortom altijd denken en zorgen dat je ergens je naam hebt staan.
Het is een mooie tocht door het verleden, het is aangaan van dingen die je was vergeten maar ook waarvan je zegt het is goed dat het voorbij is..
Prachtige foto;'s komen langs van oud leerlingen, van gewezen vrienden, maar ook prachtige flarden die ik ooit heb geschreven en die nog steeds voor mij actueel zijn.. mooie dingen, maar ook trieste dingen, foto's van mijn vader, van ooms en tantes die niet meer zijn.... maar ja ze zijn er nog.. hun foto;s zijn er nog en ik weet nog wie het zijn.. dus leven ze nog.
Er is een prachtige tekst van Jenny Arean over foto's dat als je sterft de mensen op de foto's met je mee sterven en dat is zo waar. op een gegeven moment belanden jouw foto's op een stapel bij de kringloop of op de Waterlooplein markt en worden ze door wild vreemde mensen gekocht om wat dan ook mee te doen.. bijzonder eigenlijk dat het zo gaat..
Toch zijn foto's een kostbaar bezit. er is een prachtige film over een vrouw die in haar tijd met haar toestel erop uit trok en foto's maakte van mensen uit haar tijd. Ze heeft daarmee een prachtig sfeerbeeld weer gegeven dan die tijd. Haar foto's en negatieven werden na heel veel jaren gevonden in een pakhuis.. en toen de vinder ze bekeek, raakte hij geïntrigeerd door haar en heeft dus alles uitgezocht en een prachtige documentaire over haar gemaakt.. Ben helaas de naam en de film kwijt maar wie weet weet iemand het.
Kortom het grote werk is begonnen.. nog alleen de ramen in de kamer en keuken wit maken en dan gaat het echt gebeuren de studeerkamer.. eerst elke dag dat minstens 1 bak of meer uitzoeken
daarna zien we wel hoe ver we komen.
Het is een mooie tocht door het verleden, het is aangaan van dingen die je was vergeten maar ook waarvan je zegt het is goed dat het voorbij is..
Prachtige foto;'s komen langs van oud leerlingen, van gewezen vrienden, maar ook prachtige flarden die ik ooit heb geschreven en die nog steeds voor mij actueel zijn.. mooie dingen, maar ook trieste dingen, foto's van mijn vader, van ooms en tantes die niet meer zijn.... maar ja ze zijn er nog.. hun foto;s zijn er nog en ik weet nog wie het zijn.. dus leven ze nog.
Er is een prachtige tekst van Jenny Arean over foto's dat als je sterft de mensen op de foto's met je mee sterven en dat is zo waar. op een gegeven moment belanden jouw foto's op een stapel bij de kringloop of op de Waterlooplein markt en worden ze door wild vreemde mensen gekocht om wat dan ook mee te doen.. bijzonder eigenlijk dat het zo gaat..
Toch zijn foto's een kostbaar bezit. er is een prachtige film over een vrouw die in haar tijd met haar toestel erop uit trok en foto's maakte van mensen uit haar tijd. Ze heeft daarmee een prachtig sfeerbeeld weer gegeven dan die tijd. Haar foto's en negatieven werden na heel veel jaren gevonden in een pakhuis.. en toen de vinder ze bekeek, raakte hij geïntrigeerd door haar en heeft dus alles uitgezocht en een prachtige documentaire over haar gemaakt.. Ben helaas de naam en de film kwijt maar wie weet weet iemand het.
Kortom het grote werk is begonnen.. nog alleen de ramen in de kamer en keuken wit maken en dan gaat het echt gebeuren de studeerkamer.. eerst elke dag dat minstens 1 bak of meer uitzoeken
daarna zien we wel hoe ver we komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten