het komt steeds dichterbij

Het kruipt steeds dichterbij. daar waar ik het meest tegenop zie.. waar ik voor huiver en denk waar ga ik aan beginnen maar ik weet het moet.. als ik alles passend wil maken moet ik ook die laatste heuvel nemen.. dus we halen adem en gaan het laatste stukje pakken wat we nog moeten doen..

De raamkozijnen waren zaterdag aan de beurt, de raamkozijnen in de keuken en de kamer. dan is dat ook wit.

Ik had al begrepen dat ik eerst de boel moest ontvetten met ammoniak ik ben een man van grote halen snel thuis, dus dat heb ik maar gedaan, zaterdag ochtend met nog een wat duffe kop ben ik daar maar meteen mee begonnen, met de gedachte wat af is is af en is klaar. dus niet piepen maar doen.. moest ff het ventilatorrooster verwijderen. en zoals altijd waren mijn oplaadbare schroevendraaiers leeg. dus die moest ik eerst ff weer opladen. maar dat maakt niet uit. en ooh wat een stof zit er in zon rooster.. dat is niet mijn huis in gekomen terwijl ik mijn huis 1 grote bende vind van stof altijd. het is een stoffig huis terwijl ik zo weinig stof in huis heb. maar goed misschien ligt het aan mij dat zou ook kunnen..

Maar goed de ramen ontvet,. dat moest minstens 30 minuten intrekken, dus ik ben na dat ik mezelf weer toonbaar had gekneed maar eerst even nog wat boodschappen gaan doen bij de Action, mede omdat ik zoveel dingen tegenkom die ik niet heb of niet genoeg van heb.. moest ook even hele kleine schroefjes halen voor mijn hor deur. de steuntjes waar ze op zitten zijn afgebroken, ouderdom maar ja om nu een hele nieuwe hordeur te kopen is ook nogal een ding.. dus tja dit maar even anders oplossen.

Het schuren komt later na het sporten dan heb ik waarschijnlijk net zoveel zin als nu maar dan moet ik wel. tenslotte is alles klaar ervoor.

Het doel was vandaag te gaan hardlopen maar toen ik een blik uit het raam wierp, waarvan ik dus de kozijnen moet verven.. zag ik het al regen.. dus ik heb besloten om maar op de sportschool te gaan lopen en wat buikspieren te doen. is ook nooit weg en ook wel even weer leuk want ik kom zelden nog boven namelijk mede omdat ik heel veel van die dingen doe die we beneden in de zaal doen en niet echt boven sporten. Alleen voor de thee gaan we naar boven, wel zo gezellig altijd.

Het verven op zich vind ik geen probleem, maar het hele gedoe er omheen vind ik zon geneuzel. namelijk het ontvetten, het schuren, het afplakken en dan uiteindelijk het kunnen gaan verven, het opruimen van de spullen het weer inrichten van het huis tot het droog is wachten etc.. maar ja als het klaar is ben ik blij en tevreden dat ik toch ook dat wat nog moest gedaan is.. al vermoed ik dat ook nog de verwarming in mijn woonkamer moet.. dat is nog even een dingetje... maar dat komt wel

Nou dat verven geen probleem is even een dingetje.. ik heb heel netjes alles geschuurd, alles ontvet etc.. maar bij de eerste streken dacht ik.. di gaat hem niet worden. dit ziet er niet uit.. en dat deed het ook niet, het leek wel alsof de verf niet pakte in het begin. dus ik balen. wat nu.. je hebt al een stuk gedaan en dus ophouden is geen optie.. Dapper en puur op wilskracht ben ik door gegaan, God zege de Greep en ik de kwast.. dus gaan met de handel..

Nadat ik over de eerste dip heen was, begon ik er zowaar lol in te krijgen.. dacht ik ineens dit werkt, dit gaat goed.. omdat ik erachter kwam, als ik de verf een beetje liet drogen dan ging het goed met een tweede laagje..  dus zo ben ik er uiteindelijk toch goed doorheen gerold. is het gelukt.. en zijn de kozijnen in de kamer en keuken nu ook stralend wit.. het is wel gek hoor dat als ik er eerst na keek dacht ik altijd ze zijn wit maar bij de eerste streek verf dacht ik .. mijn god ze zijn geel.. heel geel.. dus het is nu echt zover de studeerkamer.. komt eraan.

maar eerst nog alle bakken door en uitzoeken wat en hoe



hmmm weet niet of het verstandig is om mijn kozijnen en deurpost in de keuken nat af te nemen.. weet niet of de verf dan wel blijft zitten :-)