Het overvalt je als een regenbui in mei..je staat op, je bent nog helemaal in de mood van het word en stralende dag, je loopt naar je auto en dan ineens zie je het.. je moet krabben..
Koning Winter heeft gesloten dat hij het nu wel
genoeg vind met de herfst en dat warme gedoe. we mogen weer de winter ervaren..
genoeg vind met de herfst en dat warme gedoe. we mogen weer de winter ervaren..
Het is gek het overvalt je altijd.. in mijn auto ligt een prachtig dek waarmee ik de ramen kan beschermen maar die vergeet ik altijd de eerste keer altijd om op de auto te leggen.. dus ik sta dan met mijn buren gezellig te krabben.
Natuurlijk baal ik dan even omdat ik natuurlijk weer net iets te laat uit huis vertrek waardoor ik me dus moet haasten. Dus vaak pak ik dan de spuitbus met ruitenontdooier. Ja ik weet het over slecht voor je rubbers over vette ramen maar dat neem ik voor lief omdat ik haast heb.
Wat ik vaak heel frustrerend vind is dat ik dan besluit om de avond, in de vrieskou, toch nog naar beneden te lopen en dan mijn auto voorruit te voorzien van het doekje.. en dat dan blijkt dat het niet nodig was omdat het niet heeft gevroren.. of dat je het er opdoet en dat het niet gaat vriezen maar regenen, zit je de volgende dag met een nat lapje in de auto .
Aan de andere kant is dit ook de charme van Nederland de onvoorspelbaarheid van het weer, ik hou ervan. Elke dag weer een uitdaging en altijd een onderwerp om over te praten.
In mijn jonge jaren werkte ik als pompbediende bij een benzine station. Elke klant begon over het weer, had de hele zaterdag dat gesprek met ze. Alsof er niets anders was. Maar het gaf inderdaad wel. Een mooi gespreksonderwerp en zat je nooit om een praatje verlegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten