Als postduif en postduif, samen op pad gaan, met een kapotte rader, is het al vanaf het begin een feestje om te gaan lopen.
Aangezien ik woensdagmiddag ( wegens de jaarmarkt die niet was) en de donderdagochtend ( kamp van de locatie in de polder) besloot ik met vriendin Paulien te gaan wandelen. Mijn voorstel was om de limes etappe 18 te lopen, dit is een soort van zijtak van de limes, dat van Voorburg naar Leiden de lammerbrug gaat, is maar 18 kilometer, dit stuk is toegevoegd omdat daar de zuil is gevonden met de 4 keizers erop geschreven.. al heb ik die hele zuil niet gezien. maar ook zijn hier resten gevonden van de Hadrianus fort, en omdat ik toch de Hadrianus wall wil lopen volgend jaar in Engeland, als het doorgaat, wilde ik dat wel even zien.
Dus om half 1, ik had me op school omgekleed in mijn wandelkleding en wandelschoenen, vertrokken we samen met 2 auto's, we zouden 1 auto neerzetten bij het eindpunt en 1 auto aan het beginpunt.
Vol enthousiasme vertrokken we om meteen al de vuilniswagen tegen te komen die in alle rust en kalmte de container leegde, wat terecht is, dat is heel begrijpelijk maar toch... balen we moesten dus wachten.. maar ook dat went en uiteindelijk konden we op weg naar het eindpunt., Leiden.
Bijna een verkeerde afslag genomen maar het ging verder prima, we gingen als een speer om aan te komen bij lammebrug en daar ontdekken dat men daar heel driftig aan het werk is, met als gevolg, juist dat we daar geen auto konden parkeren, dus dan maar naar Vlietlanden, waar we toch langskomen en daar de auto geparkeerd., je moet wat tenslotte.
Daar de auto geparkeerd, ze waren er erg druk aan het werk, maar ook dat is geen punt, we komen er wel. Overstappen in de auto van Paulien en daar gingen we, naar Voorburg om daar de auto te parkeren, en dat viel nog niet mee helaas, het was meer gedoe dan ik had verwacht, maar goed, ook dat heeft zo zijn charme en hoort erbij, dus we vonden uiteindelijk een plekje en konden het beginpunt zoeken..
Terwijl ik radeloos met Paulien stond te staren op het schermpje dat geen geheimen heeft maar voor mij nog veel onbekende mogelijkheden heeft, vroeg de postbode waar we heen moesten, en wees ons de juiste weg. Dus wij op pad, bijna toch nog de verkeerde afslag gepakt, maar het ging uiteindelijk prima. we liepen als een speer, af en toe het boekje raadplegen, waar we ook al snel de route kwijt waren, maar toch doorlopen want de signalen waren ook duidelijk voor ons., dus dat zou wel goed komen dat kon niet anders toch. dus wij vrolijk door, we dwaalden door parken, de herdenkingszuil gezien waar het fort stond van Hadrianus, en door dorpjes, wel in een dorpje door het vele gezellig geklets een afslag gemist dus we moesten terug, maar ook dat is geen punt vonden wij, we lopen gewoon tenslotte, gingen we niet naar het eindpunt dus we besloten om dan maar iets om te lopen. Onderweg overvallen door een regenbui, maar dat was prima, de regenkleding aan, en net toen we het aanhadden hield het op met regenen.
We liepen door het prachtig plaatsje Leidschendam om daar twee prachtige ijssalons te zien, voor we het wisten stonden we binnen en bestelden we een ijsje met 3 bollen, witte chocolade, appeltaart en bokkenpootjes., Paulien ging voor de witte chocolade, de cocos en een soort van explosie iets. maar daar ben ik de naam van vergeten.
Terwijl we naar buiten liepen hoosde het, dus wij terug de ijssalon in en daar lekker het ijsje op gegeten om daarna, na dat de bui over was, verder te lopen naar de Vlietlanden
De route was veel asfalt, totdat we eindelijk in het groen kwamen, we hebben door weilanden gelopen, over een dijk met heel veel schapen die gedekt waren, wat we zagen aan de blauwe en groene plekken op de rug van de ooien.. de ram draagt een stempelkussen onder zijn borst, zodat de boer weet dat een ooi is gedekt en ook wanneer.. al bedacht ik me wel... 1 ooi dekt heel veel vrouwtjes in dezelfde weide.. dus eigenlijk zijn het allemaal half broertjes en zusjes en zullen ze nu elk jaar een andere ram nemen voor de variatie of...
maar ook met veel restanten van het eten die bij het schaap was verteerd en een goede compost geeft voor de natuur, neem ik aan.
Kortom het was heerlijk lopen.
Onderweg nog een korte pauze gehouden voor een bakje thee met een sultana.. voor Paulien had ik een vezelrijke reep meegenomen, waarvan ze denk ik vandaag spijt heeft.
Aankomst bij de Vlietlanden en ontdekken dat je nog geen 15 km hebt gelopen, dat kan niet natuurlijk, dus wij gingen nog een paar rondjes extra lopen over het parkeerterrein om toch die 15 km te halen.
Nadat dat volbracht was, andere schoenen aan en terug naar de auto van Paulien,
Deze auto ook gehaald, nog bij Paulien gegeten een pasta salade met tuinbonen, kaas, artisjok en lente-ui heerlijk.. en om half 8 was ik thuis na een heerlijke dag wandelen en genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten