Zaterdag de 14de etappe gelopen van de Limes, een korte wandeling die ik toch maar even verlengt heb tot 17 km omdat ik 14 net niks vind, al denk ik dat ik wel meer heb gelopen, ik heb namelijk te laat mijn watch aangezet. maar dat mag de pret niet drukken.
Om 6.15 ging mijn wekker en ik was klaar wakker, niks geen gedoe met, ik wil niet, wat ik soms heel vroeg in de ochtend heb als ik moet werken, dit keer was het de ogen open, uit bed aankleden etc, thee zetten, de laatste dingen inpakken en om half 8 zat ik al in de auto, ik wist dat ik ongeveer 1 uur en 13 minuten er over zou doen. Dus dat was gemakkelijk
Ik had op de site gelezen dat een aantal mensen de auto neerzetten bij het pannenkoekenboerderij, om vandaar uit naar Heveadorp te gaan met het openbaar vervoer om zo de route te starten en te eindigen bij de auto. Dit leek me een goed en strak plan. Dus dat heb ik ook gedaan.
Wel rot als je de randstad gewend bent waar bijna om de 10 minuten een bus gaat, ze daar om het half uur gaan, maar ook dat went, tenslotte hebben we geen haast. Terwijl ik stond te wachten bij de bushalte, bedacht ik me dat ik de volgende keer ook vanuit dit punt ga starten, alleen zet ik mijn auto dan vlak bij de bushalte neer zodat ik vanuit de bus alleen maar hoef over te steken en dan kan ik zo de auto in. gemakkelijker dan bij het restaurant, en de auto staat wat meer in het zicht.
De bus kwam en dit was een lightrail. dus een bus op stroom zeg maar, nog nooit ingezeten, al moet ik zeggen het maakt geen verschil, de chauffeurs rijden net zo vervelend als in een gewone bus.
Maar goed aangekomen bij het centraal station, moest ik overstappen op bus 51 naar Wageningen om in Heveadorp te komen, maar kon perron G niet vinden, bij navraag bleek dit perron zich binnen te vinden, dus dat gevonden en na weer een klein kwartier te wachten kon ik met de bus mee naar mijn eindbestemming. De dame die reed in de bus was er niet helemaal bij, ondanks dat mensen op stop drukten reed ze een paar keer toch door. dus ik kneep hem, maar ja als ze daar een paar keer op aan is gesproken door passagiers dan stopt ze wel, dus ik had geluk ze stopte waar ik moest zijn.
Even zoeken en daarna gaan met de beentjes het pad op om zo terug naar de auto te komen. Het begon nogal verwarrend, ik had een mooi stukje gelopen en ineens stikte het van de kabouters, overal om me heen, ik dacht even in het boek van Rien Poortvliet te zijn beland maar gelukkig viel dat mee. de ergste en engste kabouter was wel die hele grote die ineens in het bos stond. maar ook die heb ik overleefd.
Het pad was wederom vol afwisseling, en ik besefte me hoe mooi Nederland is maar vooral ook hoe weinig mensen je tegenkomt onderweg als je wandelt, je hebt bijna steeds het gevoel dat je alleen loopt en dat is heerlijk
De diverse ondergrondjes heerlijk, van steen, asfalt, zand, gras, vlonder hout , etc, genieten.
Ook wederom een prachtige oude kerk gezien die helaas dicht was, wel een paar keer moeten zoeken naar de goede weg maar uiteindelijk met de komoot er gekomen,
Na 15 km toch maar even gaan zitten om te lunchen in het park, wat ik eigenlijk geen park vond, het was een lange strook met beton door het groen maar toch wel lekker lopen, met mijn oortjes in met Susan aan de lijn, heerlijk zitten eten op een picknick tafel. Terwijl ik na de lunch verder liep zag ik de bekende paarden en koeien staan, om het park te verlaten en ineens oog in oog te staan met mijn auto. wat heerlijk is dat.. schoenen verwisselen en dan naar huis.. terugweg toch nog even langs de intratuin omdat ik nog wat planten moest verpotten.. en daar potten voor nodig had...
Wat was ook dit weer een mooie toch langs onbekende wegen, alleen de zonnebloemen die uitbloeien, die zo treurig hun koppie laten hangen, de boodschap was duidelijk de zomer is nu echt voor bij..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten