au..

 

Tuurlijk zijn er ergere dingen, je kan je been breken en maanden moeten werken aan herstel, je kan een spier afscheuren, en daarmee heel lang zoet zijn, en noem maar op..  er is zoveel dat je kan overkomen waarvan je niet wist dat het zoveel hersteltijd kost...

Mijn au is dan eigenlijk niets zeggend. maar ja er moet wel een blogje komen, dus dan maar over mijn au..

Ik heb het dan niet over de au die ik krijg van het schillen van de heerlijke cactusvijgen, ooit gegeten in Marokko toen ik gigantisch aan de diarree was, eerst 4, en in de late avond nog een keer 4, en weg diarree.. tip van een  vriendin die mee was, vraag de locals wat het beste is bij iets als je ergens last van hebt, en zij weten het dan wel voor jou.. gevolg is dat je dan dus er gauw vanaf bent..  de au van die vijgen is dat ze ondanks dat men hun best doen de stekeltjes te verwijderen er altijd nog een paar zitten die dan toch jou in je duim, vinger prikken etc..

Mijn au is anders.. al had ik dan vrijdag wel last van deze stekels.. maar ach dat gaat wel over met de tijd.. en de au van nu ook.

Vrijdagavond had ik vol enthousiasme mijn tas ingepakt voor de 19 km tocht van de limes. etappe 15, ik had er gigantisch veel zin in, maar tijdens het naar bed gaan, voelde ik het al, ergens was ik al gewaarschuwd door de buuf die er ook last van had, keelpijn.. ik vind dat naast kiespijn, 1 van de akeligste pijnen, je kan er niet op drukken, je kan er niet aan krabben, je kan er geen koud doekje op leggen het enige wat je kan doen is.. het nat houden door op dropjes etc te zuigen. in de hoop dat het wat doet.

Toen zaterdagochtend de wekker om 6 uur afging kon ik alleen maar bedenken, we gaan niet gek doen, we gaan niet lopen, we blijven maar in bed.. Dus de wekker uit en ben ik weer gaan slapen om zo rond 12 uur mijn ogen open te gooien, meteen maar me aangekleed, en ongewassen maar wel geschoren en wat extra geur om fris en fruitig over te komen naar het Kruidvat te lopen op daar de nodige medicatie te halen voor de keelpijn, de isla moos, de strepcil keelspray, en gelukkig had ik nog thuis de superrol poeder tegen keelpijn, de pillen zijn verboden in Nederland maar de poeder is wel te krijgen, dit in een glas water oplossen en dan. gorgelen wat goor is maar wat erg goed werkt..

Daarna thuis, meteen weer mijn bed in, en tot 6 uur gelegen in de hoop dat het over zou gaan, maar nope. natuurlijk niet, wie lag ik nou voor de gek te houden. Dus het was niet anders, we moesten door.

Het eten maken, en daarna de avond relaxt voor de tv gezeten met de hoop dat het zondag, dus als men dit lees, het over is.. al denk ik dat het wel wat langer gaat duren, maar dat is ook prima...  het zij zo kan er tenslotte niets aan veranderen.