Tijdens de les Wereld oriëntatie ben ik bezig met biologie. We hebben net het onderdeel het gewricht gehad nu gaan we over op het onderdeel de ademhaling.
Terwijl we het filmpje zitten te kijken bedacht ik me dat ik toch ook met deze leerlingen de stabiele zijligging wil oefenen maar ook het protocol voor de reanimatie maar ook dat ze leren om te bellen etc. Tenslotte is dat altijd goed als ze weten wat ze moeten doen.
Dus ik heb vandaag een lesje EHBO gegeven, waarin de leerlingen stabiele zijligging oefenden.
In het begin nemen ze het niet serieus, wat ik heel goed begrijp, maar het is wel belangrijk dat ze het leren vind ik, dus ik hou dan mijn praatje over, stel dat iemand die jou dierbaar is, neervalt, en jij kan helpen maar je weet het niet, wat je moet doen.. die gene gaat dan dood. omdat jij nu niet oplet en zit te klieren, kan jij daar mee leven? Ik zou dat niet kunnen.
Het is gek en dat valt me vaker op, dat als ik dit zeg, ook bij sommige groepen die verplicht EHBO moeten doen en er eigenlijk geen zin in hebben, dat ze dan ineens een soort van eye opener krijgen, ineens zien ze het nut ervan in en gaan ze er voor.
Ook zie je vaak bij herhalingen dat je ze de stabiele zijligging laat oefenen en dat ze dan elkaar helpen, daar heb ik altijd het verhaaltje dat het er niet om gaat dat ze het meteen goed doen, het is oefenen, het is niet belangrijk dat je het niet helemaal goed doet, maar het weer herhalen en dat moet je doen.. Het is niet handig elkaar voor te zeggen, omdat als diegene die voorzegt ineens neerstort en er is niemand bij, behalve diegene die nu moet oefenen, dan kan je ook niet voorzeggen, dus het gevolg kan zijn dat jij dan dus dood gaat omdat diegene, die jij zo mooi hebt voorgezegd en geholpen hebt, niet weet wat zij of hij moet doen.. Het zijn vaak kleine dingen waardoor ze ineens inzien waarom ze dingen wel of niet moeten doen.. dat maakt het ook erg bijzonder altijd.
Maar even terug naar mijn lesje over de stabiele zijligging bij de lessen WO, die gasten leren snel, pakken het op en doen het erg goed en leuk.. vind ik mooi om te zien dat ze langzaam steeds meer leren hoe het moet.
Zo beland je zomaar van een les over ademhaling in een EHBO les wat ook goed is, dit is ook wereld oriëntatie..
In het begin nemen ze het niet serieus, wat ik heel goed begrijp, maar het is wel belangrijk dat ze het leren vind ik, dus ik hou dan mijn praatje over, stel dat iemand die jou dierbaar is, neervalt, en jij kan helpen maar je weet het niet, wat je moet doen.. die gene gaat dan dood. omdat jij nu niet oplet en zit te klieren, kan jij daar mee leven? Ik zou dat niet kunnen.
Het is gek en dat valt me vaker op, dat als ik dit zeg, ook bij sommige groepen die verplicht EHBO moeten doen en er eigenlijk geen zin in hebben, dat ze dan ineens een soort van eye opener krijgen, ineens zien ze het nut ervan in en gaan ze er voor.
Ook zie je vaak bij herhalingen dat je ze de stabiele zijligging laat oefenen en dat ze dan elkaar helpen, daar heb ik altijd het verhaaltje dat het er niet om gaat dat ze het meteen goed doen, het is oefenen, het is niet belangrijk dat je het niet helemaal goed doet, maar het weer herhalen en dat moet je doen.. Het is niet handig elkaar voor te zeggen, omdat als diegene die voorzegt ineens neerstort en er is niemand bij, behalve diegene die nu moet oefenen, dan kan je ook niet voorzeggen, dus het gevolg kan zijn dat jij dan dus dood gaat omdat diegene, die jij zo mooi hebt voorgezegd en geholpen hebt, niet weet wat zij of hij moet doen.. Het zijn vaak kleine dingen waardoor ze ineens inzien waarom ze dingen wel of niet moeten doen.. dat maakt het ook erg bijzonder altijd.
Maar even terug naar mijn lesje over de stabiele zijligging bij de lessen WO, die gasten leren snel, pakken het op en doen het erg goed en leuk.. vind ik mooi om te zien dat ze langzaam steeds meer leren hoe het moet.
Zo beland je zomaar van een les over ademhaling in een EHBO les wat ook goed is, dit is ook wereld oriëntatie..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten