elke vakantie proberen collega/ vriendin Marlous en ik iets te plannen waar we beiden zin in hebben. Eerst was het de bedoeling dat we met elkaar naar Rotterdam zouden gaan, maar wegens een concert die Marlous met haar man en dochter ging bezoeken, heb ik maar voorgesteld om naar Utrecht te komen. Marlous zei meteen dan gaan we naar het centraal museum.
Dus het plan was snel passend. Vanochtend om half 10 ben ik in de auto gestapt om te vertrekken naar Utrecht, Ik moest nog even langs de Ikea omdat ik wat schatten had meegenomen uit Berlijn die ik graag in een soort van vitrinekistje wilde maken, zodat ze niet stoffig worden. Ik begin het ergens te leren lijkt het wel.
Aangezien ik nog nooit de uitbouw en nieuwe keuken had gezien van Marlous was het dus meteen twee vliegen in 1 klap. Dus bij aankomst, ik was natuurlijk verdwaald, maar ja dat is mijn charme, heb ik eerst lekker met Marlous en haar dochters thee zitten te drinken en bij te praten. Het huis is prachtig geworden, iets om jaloers op te zijn, zeker omdat ze in de woonkamer een soort van doorkijk hebben naar buiten in het plafond zodat je in de nacht kan genieten van de maan of de sterren.. heerlijk
Nadat haar dochters onder gebracht waren bij diverse vrienden zijn we naar het museum gegaan. Het werk van Pyke Koch kende ik al wel, met name zijn zelfportret wat in het Haags gemeente museum hangt, waarop ik hem een prachtig man vind, dus was ik erg benieuwd naar zijn tentoonstelling
Nooit geweten dat deze goede man ook ooit postzegels heeft ontworpen, dat hij vrouwen heel rauw en puur afbeeld, zonder ze mooier te maken, maar echt zoals ze zijn.. incluis grote en kleine schoonheidsfoutjes.. Prachtig
Wat ook erg grappig was dat hij een aparte manier had van signeren, nooit op de plek waar je het verwacht maar soms op de riem van een geschilderd iemand, soms op de lijst zelf, soms op een biervat kortom we maakten er een soort van sport van om te kijken wie van ons de naam het snelst vond
Een tentoonstelling dit nog blijft tot 4 maart maar echt wel de moeite waard is om te gaan bekijken.
Wat ik grappig vond was dat er linken werden gelegd met werken van anders schilders zoals Willink en de dochter van Toorop.
De rest van het museum hebben we ook bekeken maar dat waren dingen die we al kenden, dus minder boeiend, wel leuk om te zien, maar de vaste tentoonstelling veranderen ze weinig. wat eigenlijk een gemis is, omdat ik denk dat ze veel meer prachtige kunstwerken hebben die ze kunnen laten zien dan dat wat er nu al jaren staat. Ook de belichting van de tentoonstelling etc moet veel beter, die is ronduit slecht te noemen.
Het was een heerlijke middag samen, genoten van kunst, bijpraten en genieten. heerlijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten