zaterdag 3 maart 2018

Het gedroomde cafe ( deel 2)

Een oplettende lezer zal merken dat ik al eerder over deze voorstelling heb geschreven. Toen mocht ik getuige zijn van de allereerste voorstelling van dit stuk. Op verzoek had ik gezegd dat ik graag een keer een eerste keer dit wilde zien maar ook de laatste om zo de ontwikkeling te zien tussen de twee voorstellingen.

Vooraf kreeg ik via vriend Chris als de opmerking dat mijn vrijkaartje in de wallet staat..  juist ik frons ook even... schud het oude hoofd en denk dan... WALLET???? hoe dan, waar dan. heb ik dat etc. Gelukkig is vriend Chris altijd bereid te helpen en legt uit wat het is, dus ik heb het gevonden.. rust in de tent...

Volgende fase, het vinden van de locatie. mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een oriĆ«ntatie vermogen heb van een postduif met een afwijking. ik vind zelfs nu af en toe nog mijn huis niet, ,dus de uitdaging was.. Vind de plek in Rotterdam waar deze voorstelling is.. hmmm. dat is de uitdaging.. dat is een opgave.. kortom ik moet vroeg vertrekken dat is duidelijk , ik dwaal en verdwaal en hoop dat ik rond half 5 er zal zijn al vreesde ik met grote vreze.. . 

Kortom voor ik ook maar 1 stap had gezet buiten het station,. wist ik al.. dit gaat een grote uitdaging worden.. De Meent, een Rotterdams begrip voor mij een onbekende plek.. kortom.. google maps is gewillig en ik kom ver.. Dus nadat ik drie keer mezelf heb gedraaid en omgedraaid, had ik de juiste koers en kon ik gaan lopen...  natuurlijk af en toe een weg verkeerd gelopen, die hele Meent niet gezien, maar ik was keurig op tijd bij de kerk waar de theatervoorstelling werd gespeeld. 

Chris was er al net als Nadira en Albert, dus we konden al een beetje bijpraten over het wel en wee van onze griep ervaringen.. Terwijl we onze plek zochten, kwam Frans binnen, dus nadat we niet door hem werden gezoend of geknuffeld omdat hij dan griep zou krijgen.. gelukkig hadden we hem al overleefd en was de incubatietijd allang voorbij, maar wat we ook zeiden, het hielp niet, er werd niet gezoend en geknuffeld.. Dus we hebben het zo gelaten.. Het is ook logisch dat je liever niet ziek wordt. Het is tenslotte geen fijne griep.

De voorstelling begon en in tegenstelling met de vorige keer, was het omgedraaid, we kregen eerst alle spelers in beeld  die een antwoord gaven op een vraag die gesteld werd. De verhalen waren nu kort en mooi, in vergelijking met de vorige keer was dit beter, het was geen therapie sessie, dit was prachtig. Ook dat de spelers na hun verhaal langer in beeld bleven. Het was een mooi geheel. Ook de overgang naar het tweede gedeelte was nu veel sneller en het paste beter in het geheel, het klopte.
(Ik had alleen niet gezegd bij het eerste gedeelte dat het 3 maart 2017 was en niet gezegd dat dit het gedroomde cafe deel 2, was, ik had gewoon gezegd dat dit het gedroomde cafe deel 1 was. ) maar dat is een detail. 

Er was dit keer een stukje waarin ik helemaal tot tranen geroerd was, het was prachtig de scene met de diabool.. of hoe heten die dingen.. het was prachtig, en het spel samen was mooi, het was goed uitgewerkt, ik zat echt met tranen in mijn ogen.. De meeste stukken waren nu beter uitgewerkt, ze waren  langer en mooier daardoor. het gekke is het stukje waar ik de vorige keer helemaal van onder de indruk was, viel nu tegen. het was niet zo vol met spanning en gevoel als de eerste keer, wat ik wel jammer vond.

Maar het stuk was naar mijn idee nu af, het was klaar, het was uitgewerkt, er zaten prachtige stukken in en dat wat in het eerste gedeelte uitgesproken werd, kwam nu terug in de scene's en dat maakte het verhaal rond.

Na de gekregen maaltijd gingen we terug naar de metro, waar ik met mijn impuls gedrag natuurlijk bij de verkeerde poort in checkte, dus ja ik moest ergens anders naar binnen. Dat ging dus niet meer, dus ben ik maar gelijk met Nadira door het poortje gegaan dat meteen begon te piepen.. het is niet anders. het moest maar.

Het was wederom een wel besteede avond met een prachtige voorstelling, helaas was dit de laatste voorstelling anders zou ik het jullie zeker aanraden. om te gaan kijken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten