zondag 24 september 2017

De dansende Madonna

soms lacht het geluk je ineens extra hard toe. Vrienden van mij weten dat ik regelmatig iets win bij de vriendenloterij, de postcodeloterij en nu dus ook op facebook.. 
Er stond een tekstje en ik dacht ach wie weet, niet geschoten is altijd mis....
Dus ik schreef gewoon maar dat ik dramadocent ben en dat het mij leuk lijkt deze voorstelling te zien zodat ik het aan mijn leerlingen kan vertellen.

Tot mijn grote verbazing kreeg ik zaterdag op facebook te lezen dat ik had gewonnen... Dus ik helemaal blij... er was 1 nadeel de voorstelling was op zondag om 13.00..

Er is dan een hoop dat door je heen gaat maar toch.. even ademhalen eerst maar eens bedenken met wie ik zou gaan. Aangezien ik toch al een afspraak had staan met vriendin Heleen, kon ik meteen twee vliegen in 1 klap slaan. Ze was net terug van haar vakantie en dus genoeg bij te praten. Op zondagavond ga ik altijd bij haar een bakje thee doen om het leven te bespreken.

De mededeling dat we ook om 16.00 mochten vond ik helemaal geniaal, dus dat heb ik meteen met beide handen aangegrepen, kon ik net even mooi sporten, wat ik toch al moest en had ik even rust om bij te komen, rustig te eten en dan met Heleen naar Den Haag te gaan.

Het toeval wil dat de voorstelling van 13.00 bezocht is door vrienden Rick en Chris. Dus terwijl we ons een weg baanden door Den Haag, omdat er bepaalde wegen waren afgesloten omdat er een evenement was. Hadden de jongens  ons al geappt over de voorstelling, dat hij 1 uur en 45 minuten duurde, en dat deze voorstelling interessant was.. dit waren de woorden van Chris, dus ik heb nog even nagevraagd wat theaterman Rick vond van deze voorstelling, en die was behoorlijk enthousiast...
Dus wij hadden er zin in.

Bij aankomst kreeg ik zomaar de kaartjes en konden we naar binnen. De setting is een soort van jazzcafe waar je dus drinken kan bestellen, waar je dus bij kleine tafeltjes gaat zitten en op de toch wat ongemakkelijke stoeltjes zit te kijken. Voor dat de voorstelling begint komt er eerst nog een parademeisje langs om een praatje met je te maken. Erg leuk en gezellig.
Voordat de voorstelling echt gaat beginnen speelt de band, komt de gastvrouw als een soort diva op, de showvrouw van het jaar, verwelkomt de gasten, en uiteindelijk gaat ze op het podium staan, en houd een heel verhaal, waar je naar luistert maar wat totaal, in mijn oren absurd was, maar daardoor juist extra leuk omdat door haar spel het toch boeiend bleef.

Nadat de intro voorbij was, ging ineens een groot scherm naar beneden, en zag je een grote witte ruimte, met een deur die openstond met een soort van gele ruimte erachter. en vooraan stonden de acteurs. zonder teveel te willen verklappen over de  voorstelling omdat ik vind dat je deze moet zien en moet ervaren.. Wat staan hier top acteurs van hoge klasse.. ze staan stil en vertellen verhalen over hun leven als een vriendin, of als een van de drie vriendinnen van Piet Mondriaan, of als Piet Mondriaan. De reacties op elkaar in hun spel is geweldig mooi om te zien, soms zo subtiel dat het je kan ontgaan.. Wat ik geniaal vond was ook de opzet, de acteur die Piet speelt voor de kijker rechts op het toneel, de actrice die een vriendin speelt van Piet links op het toneel en in het midden de actrice die de drie vrouwen speelt waar Piet dan wel of niet iets mee gehad op het vlak van de liefde. Of het zo bedoelt is weet ik niet, maar het kwam over dat deze drie vrouwen de relatie tussen Piet en die vriendin op links in de weg stonden.

Het mooie vond ik ook de eenvoud van het decor, op een gegeven moment is de ruimte blauw verlicht, en een rode ruimte achter de deur.. dus misschien verbeelding maar het was eigenlijk de kleuren van Mondriaan. rood, blauw en geel....En aan het einde met laserstralen de Victor Boogie Woogie uitgelicht met alleen maar groene lijnen..   prachtig

Een voorstelling die me met hun muziek en spel 95 minuten in de ban heeft gehouden. zo ook bij vriendin Heleen.. kortom een aanrader om daar te gaan kijken.. en eigenlijk mag je hem niet missen..
zie onderstaande link voor meer info
en het filmpje wat op You tube staat

De dansende madonna


                                                            Deze voorstelling gaat niet over het welbekende werk van Mondriaan, maar juist over het leven dat de man geleid heeft; de jazzclubs die hij afstruinde, op zoek naar de nieuwste klanken, de vrouwen die zijn leven mochten inkleuren, al was het vaak maar voor even, onderwijl oorlogen ontvluchtend, steeds op zoek naar het sublieme in leven en kunst.
‘De Dansende Madonna’ wordt meer dan alleen een biografie. Middels meerdere performances, waarbij het publiek ondergedompeld wordt in de broeierige sfeer van de eerste jazzclubs, laten we zien waar Mondriaan zich mee omringde. Door nieuw geschreven teksten waarin geliefdes en vrienden van Mondriaan aan het woord komen, tezamen met flarden uit het oeuvre van Mondriaan zelf én de jazzmuziek, proberen we zo dicht mogelijk bij de Mensch achter de kunstenaar te komen. 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten