Ach gisteren maakt het toch indruk een begraafplaats om te lopen en te genieten. Daarnaast ook het besef dat de vakantie voorbij is maakt zon dag altijd wat raar en bijzonder. Maar aan alle goede dingen komt een einde dat is op zeker. Vandaag dus eerst inpakken en opruimen . We hebben nog een dagje dus we kunnen nog wat dingen doen. De voeten schreeuwen nu niet maar ze moeten niet zeuren en ik luister niet naar schreeuwende voeten .
Dus in alle vroegte uit bed, een eenvoudig maar stevig ontbijt genomen , daarna de laatste dingen ingepakt, tevens er voor gezorgd dat we de koffers konden opslaan en uit gecheckt. Ideaal het ging goed, wij op weg naar dat beroemde warenhuis, waar je kan kijken naar veel te dure tassen, een tas van Prada ter grote van een postzegel, kost 2220 euro, en dat is geen geintje ik zag het er niet aan af.
Maar het uitzicht was prima en perfect. Leuk om door een warenhuis te lopen waar je weet dat zelfs een punaise te duur is om te kopen. Dus handjes stevig in de zakken en lopen. Kijken met de ogen en meer niet.
Van de week liep er een Chineze mevrouw in het Louvre met zon doekje voor haar mond, ik kan het dan niet laten om heeL hard te hoesten als ik naast zon persoon sta en dan mijn handen demonstratief proberen ergens aan af te smeren, zit. Iets aan ,maar zo leuk, je hebt zo heel veel persoonlijke ruimte.
Maar terug naar vandaag, het bovenste schreef ik omdat er in dit warenhuis al het personeel met een handschoen aanliepen.
Na het bezoek aan dit warenhuis zijn we een kerk binnen gelopen, maar niets kan dan toch de. sacre cour overtreffen omdat daar, door de mis van gisteren zon indruk maakt dat het gewoon klaar is voor. even met de kerken.
Dus verder gedwaald door Parijs, beland op een pleintje en besloten om toch even de Moulin Rouge aan te doen, even er te kijken. We hebben ons tijdens de thee enorm verdiept inhield we moesten lopen etc,voor ons helemaal duidelijk en we waren er zeker van dat dit goed was. Dus voor de zekerheid vragen aan de ober en juist wees een totaal andere kant aan.... hoe wij de afgelopen dagen alles hebben kunnen vinden en bijna niet verdwaald zijn is echt een wonder. Dat we nu in de
Thalys zitten op weg naar huis. Nadat we de Moulin Rouge hadden gezien zijn we richting ons hotel gaan lopen en god zij dank we hebben de 500 treden trap gevonden en deze naar boven gelopen. Dat was goed voor de benen. Bij ons hotel voor de deur zijn we gaan eten, we hadden besloten
om om 14.00 warm te eten, zodat we in de trein gewoon broodjes kunnen eten, dus lekker gegeten. Spullen gehaald in het hotel. Daar afscheid genomen, kregen nog te horen, voor wat het waard is, dat er schilderijen hingen die genaakt zijn door echte kunstenaars. Niet gesigneerd, Okey dus, maar ook dat Dalida, die vlak bij het hotel heeft gewoond, we hebben haar huis gezien, daar kwam. Erg leuk, afscheid genomen en daarna met de metro, wijs geworden. Inmiddels de lift met bagage naar beneden genomen. ( het ging niet om de trap naar beneden, van nu, die konden we hebben maar om de trappen die nog gaan komen vandaag. Naar het station en daar nog wat gedronken op een terras en naar de trein. Daar zitten we nu, het is loslaten van de vaksntie en je weer richten op de realiteit van elke dag, dat is ook goed, omdat je daardoor juist weer geniet van een volgende vakantie
Dus in alle vroegte uit bed, een eenvoudig maar stevig ontbijt genomen , daarna de laatste dingen ingepakt, tevens er voor gezorgd dat we de koffers konden opslaan en uit gecheckt. Ideaal het ging goed, wij op weg naar dat beroemde warenhuis, waar je kan kijken naar veel te dure tassen, een tas van Prada ter grote van een postzegel, kost 2220 euro, en dat is geen geintje ik zag het er niet aan af.
Maar het uitzicht was prima en perfect. Leuk om door een warenhuis te lopen waar je weet dat zelfs een punaise te duur is om te kopen. Dus handjes stevig in de zakken en lopen. Kijken met de ogen en meer niet.
Van de week liep er een Chineze mevrouw in het Louvre met zon doekje voor haar mond, ik kan het dan niet laten om heeL hard te hoesten als ik naast zon persoon sta en dan mijn handen demonstratief proberen ergens aan af te smeren, zit. Iets aan ,maar zo leuk, je hebt zo heel veel persoonlijke ruimte.
Maar terug naar vandaag, het bovenste schreef ik omdat er in dit warenhuis al het personeel met een handschoen aanliepen.
Na het bezoek aan dit warenhuis zijn we een kerk binnen gelopen, maar niets kan dan toch de. sacre cour overtreffen omdat daar, door de mis van gisteren zon indruk maakt dat het gewoon klaar is voor. even met de kerken.
Dus verder gedwaald door Parijs, beland op een pleintje en besloten om toch even de Moulin Rouge aan te doen, even er te kijken. We hebben ons tijdens de thee enorm verdiept inhield we moesten lopen etc,voor ons helemaal duidelijk en we waren er zeker van dat dit goed was. Dus voor de zekerheid vragen aan de ober en juist wees een totaal andere kant aan.... hoe wij de afgelopen dagen alles hebben kunnen vinden en bijna niet verdwaald zijn is echt een wonder. Dat we nu in de
Thalys zitten op weg naar huis. Nadat we de Moulin Rouge hadden gezien zijn we richting ons hotel gaan lopen en god zij dank we hebben de 500 treden trap gevonden en deze naar boven gelopen. Dat was goed voor de benen. Bij ons hotel voor de deur zijn we gaan eten, we hadden besloten
om om 14.00 warm te eten, zodat we in de trein gewoon broodjes kunnen eten, dus lekker gegeten. Spullen gehaald in het hotel. Daar afscheid genomen, kregen nog te horen, voor wat het waard is, dat er schilderijen hingen die genaakt zijn door echte kunstenaars. Niet gesigneerd, Okey dus, maar ook dat Dalida, die vlak bij het hotel heeft gewoond, we hebben haar huis gezien, daar kwam. Erg leuk, afscheid genomen en daarna met de metro, wijs geworden. Inmiddels de lift met bagage naar beneden genomen. ( het ging niet om de trap naar beneden, van nu, die konden we hebben maar om de trappen die nog gaan komen vandaag. Naar het station en daar nog wat gedronken op een terras en naar de trein. Daar zitten we nu, het is loslaten van de vaksntie en je weer richten op de realiteit van elke dag, dat is ook goed, omdat je daardoor juist weer geniet van een volgende vakantie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten