woensdag 2 augustus 2017

Berlijn 2017 dag 3

Vandaag een lange loop dag, mijn hemel heb blaren op mijn voeten dus morgen de compeet er onder zou ander niet weten hoe het anders te overleven. We zijn begonnen met onze dagelijkse boodschappen daarna met de metro naar museum insel daar rond gelopen en genoten, vandaaruit zijn we naar alexanderplatz gelopen, even een kerkje in die wel aardig was vsn binnen, stond in ieder geval een blauw beeld op de trap naar de kansel en werd het duidelijk dat hij een blauwtje had gelopen. Daarna zijn we met de free streetArt mee gegaan onder de bezielde leiding van Bastian . Eigenlijk door zijn tatoeages al over his body, zijn grote oorbel in zijn oor, zijn neus ring, en ik vermoed oo nog meer plekken een piercing , maar een stralende lach, een geweldige power en echt kennis van zaken over streetArt in Berlin. Ook kennis over andere zaken die bekengrijk zijn. Het was een tocht van 3 uur en ik heb me geen moment verveeld het was genieten en nog meer genieten.  Geweldig de opmerking die hij vertelde die iemand uit Australië maakte over de groene amoekmannetjes, een aantal zijn iets kleiner zodat het lijkt of de groene ampelmannetje steeds met een giga erectie loopt , ik kan nooit meer normaal kijken naar deze mannetjes. En mijn lezers ook niet. Na de tocht natuurlijk meteen de ost site galerie  gedaan  waar nieuwe stukken waten. Daarna meteen door naar een kunstenaars gebied dat RAW heet, waar nog meee streetArt te vinden is  en een heerlijke sfeer hangt, daarna een giga wandeling gemaakt door Berlijn de Karl Marx allee erg boeiend  weer maar mijn voeten bah.

Terug naar het hotel waar ik met veel Gedoe onze incheck kaarten geprint kreeg, het meisje legde niet goed uit en het lukte vsn geen kant,hoog irritatie gehalte in ieder geval, na een half uur eindelijk alles klaar. Snel naar mijn kamer, Christian was al lang klaar, douchen omkleden en uit eten, sushi via een lopende band, heerlijk, daarna nog ff naar het raadhuis waar Kennedy zijn beroemde uitsprak deed daar geweest, als afsluiter nig naar het Sony centre wat een architectuur en tevens wat mooi verlucht in de avond, met lijn 200 terug naar het hotel om in te oakken.ook aan deze vakantie komt een einde helaas .

Iets anders nig, lieve vrienden die ik altijd een kaartje stuur van waar ik ven, dit keer niet, ik had ze, ik had ze geschreven, ik had ze bij me eb ineens zijn ze weg ik kan ze niet vinden helaas. Dus sorry  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten