donderdag 24 augustus 2017

alles heeft een ritme

"Zeven uur, je moet je bed uitkomen.
Je moeder staat te schreeuwen op de gang.
Zeg meisje duurt het nou nog lang.
Hoor es even, ik lig net te dromen.

Kwart over zeven, ik heb nog alle tijd.
Want opstaan duurt geen eeuwigheid.

Zo gaat het iedere keer.
Je probeert het steeds weer.
Op je eigen manier.
Iedere keer wat meer.

Neem de tijd voor alle dingen.
leef je eigen ritme.
alles kun je laten swingen.
in je eigen ritme.
Ritme zit in alle mensen.
en swingen kun je leren.

Ohhh yeah yeah yeah

Alles heeft een ritme."

De eerste week is bijna ten einde.. maandag begon het leven weer van mij als werkende man.. ik had dit al beschreven... maar dat is slechts het begin van alles wat er nog gaat volgen..

Het ritme van alledag.. heel lief een vriend van mij besloot spontaan mij te ondersteunen door een dag te gaan werken, terwijl hij eigenlijk vakantie heeft.. dat is lief... maar ja.. ik moet het wel zelf doen.

De eerste dagen zijn altijd zo rommelig.. dit betekend dat de eerste dag vooral veel luisteren is, veel zitten en vooral veel denken en bedenken... wat allemaal nog moet.. je krijgt een soort van takenlijst die je moet doen.. en dat is veel.. heel veel.

De tweede dag, is dan al anders, in mijn geval, eerste uur vrij.. prima.. dan 10 minuten op school een praatje houden en dan 4 uur vrij om het zesde uur nog een lesje te draaien.. dodelijk vermoeiend.. mede omdat je dus wel om half 8 naast je bed staat. en eigenlijk niets doet... het vakantieritme is heerlijk maar helaas is de hitte ook erg aanwezig.. de lange broek en dichte schoenen moeten weer aan.. de horloge om.. kortom het ritme van de komende maanden weer oppakken..

De derde dag was om half 7 op en ik wist het meteen dit is het lot dat ik moet dragen... elke dag vanaf nu behalve in het weekeinde om half 7 op.. en elke dag tot 15.15 in het keurslijf van het leven.. het werkende leven. Geloof me ik zou niet anders willen, ik hou van mijn werk, woensdag ochtend kwam ik de hal binnen lopen, ik roep altijd heel hard Goedemorgen tegen de leerlingen die er zijn, en eindelijk na een jaar is het me gelukt.. Ze zeiden met een hele groep tegelijk goedemorgen terug... ik bereik langzaam mijn doel.. men word gezien en men ziet elkaar. dat is wat ik wil.. wat het doel is..

Het is wennen, het lesgeven gaat goed, ook het orde houden gaat prima.. en het is leuk. Maar het gaat thuis nog niet zoals het moet.. ik denk om 10 uur ik ga naar bed. en voor ik het weet is het ineens 11 uur.. en wat ik doen, ik heb geen idee.. dan denk ik, nu moet het echt.. en dus maak ik aanstalte en doe van alles en voor ik het weet is het ineens 12 uur.. dan denk ik. ja kom op nou naar bed.. en dat lukt dan.. en voor ik het weet is het half 2 voor ik in slaap val.. nog even de dag overdenken, nog even een serie kijken. of een aflevering van een serie. wat dan niet 1 is maar meteen 3, en ja ik kan het ook niet doen.. maar het is zon lekker slaapmutsje....

Kortom zoals ik al schreef alles heeft een ritme..   alleen hang ik nog in het vakantie ritme van de afgelopen zes weken.. wil nog niet aan het voldongen feit dat het al voorbij is.. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten