verhuur

 

Vanochtend kwam ik op mijn schooltje, en het eerste wat ik hoorde, was dat mijn lokaal in de krant stond. Een prachtige foto van mijn krant. Ik vind dat natuurlijk leuk, mijn lokaal heeft jaren heel veel werk gekost en is uiteindelijk geworden wat ik en ook de leerlingen een prettige ruimte vinden om in te werken. Het is een dramalokaal met podium, met  verkleedkleren, lampen en alles wat een drama lokaal tot een goed functionerende drama lokaal maakt. Vorig jaar heb ik van vriend Rick zakken vol met kleding gekregen, zodat ik de oude spullen weg kon doen en prachtige, soms zelfs dure, kostuums daarvoor in de plaats kon hangen. Ik kreeg zoveel dat mijn kasten dreigden uit te puilen maar door goed na te denken, bepaalde dingen her te verdelen heeft alles een prachtige plek gekregen en is mijn lokaal nog leuker geworden.

Met recht zou je kunnen stellen dat ik er heel heel trots op ben. 

Dus toen ik dit hoorde glom ik stiekem van trots... ik vond het gaaf, dat op deze manier mijn lokaal kennelijk ook voor de mensen van de pers interessant is. 

Terwijl ik zo naar mijn lokaal liep kreeg ik diverse reacties van collegas over een foto in de krant, die ik dus niet had gezien. Deze foto's zijn natuurlijk niet te vinden op het internet. Dus ik ging niets vermoedend mijn lokaal in.

Ik opende mijn deur en heb eerst even heel, heel diep adem gehaald. Ik zag meteen dat, mijn spullen die ik of zelf heb gekocht, of heb gekregen, die ik zorgvuldig heb uitgezocht, zo goed mogelijk heb opgeruimd en mooi overzichtelijk op mijn kasten had staan, compleet door elkaar heen laten, het was een chaos op mijn kasten. Een duur masker van een kikkerhoofd lag ergens verdwaald op de kast, koffers, met soms kostbare inhoud stonden of rechtop, of waren ingedeukt, de hoedjes die ik keurig over verschillende bakken heb verdeeld, omdat ik wil voorkomen dat ze een chaos vormen, lagen her en der over de kast, schoenen lagen in de verkeerde vakken, en niet meer bij elkaar. Een gekregen originele sombrero uit Mexico was zo op de kast gegooid dat ik zag dat de zorgvuldigheid waarmee ik hem behandel, ineens er niet meer toe deed. Kledingstukken die ik keurig in mijn kast hang, volgens een vaste regel, volgens een vast stramien, mede om te voorkomen dat ze stuk gaan, hingen ineens over elkaar heen, er waren ineens twee lege hangertjes.. ik moet nog zoeken naar de kledingstukken die daar op hingen, een pilaar was dramatisch verschoven, stoffen slangen hingen door het lokaal waar ze niet hoorden, kortom een chaos.  Ik kon wel janken.  

Ik heb eerst een paar keer adem gehaald, daarna ben ik een mail gaan schrijven naar zowel mijn unitleidster, als de locatieleidster als de conciërge hierover dat ik hier niet erg blij van word, dat ik niet begrijp dat men mijn lokaal verhuurd en kennelijk ook meteen beslist dat men het materiaal mag gebruiken wat privé eigendom is.  Ik was pist. Mede omdat de chaos zo groot was dat de leerlingen die het eerste uur les hadden binnen kwamen, nadat ik zoveel mogelijk toch de boel redelijk had opgeruimd zeiden: " Mees wat is hier gebeurt? "

Kortom ik was link, ik heb meteen ook in het mailtje vermeld dat de hoedjes die ze kennelijk ongevraagd gebruikt hebben, vol zaten met hoofdluis, op zich is dat niet erg ik krijg een bericht dat er hoofdluis is gesignaleerd en meteen gaat de stop op gebruik van hoedjes en kleding om zo de luis te laten doodgaan, vaak belanden de hoedjes dan tijdelijk in een diepvries om het dood te laten gaan. Is nooit een probleem maar je moet het wel even weten. Ergens moest ik natuurlijk ook wel lachen dat ineens een aantal mensen dus hoofdluis hebben omdat ze niet van andermans spullen konden blijven.

De foto kreeg ik in de middagpauze door een collega toegestuurd en wat zag ik, er is dus duidelijk met een koffer gegooid, een meisje zit dramatisch op en koffer, en over de grond liggen koffers verspreid, dus ik het is duidelijk dat men kennelijk niet beseft dat men van ander mans spullen af moet blijven.

Gelukkig is de concierge dan wel heel doortastend, hij heeft meteen de mensen die het lokaal huren opgebeld en verteld dat bij het huren niet de spullen inzit, niet de lampen, en zeker niet de spullen die daar staan. daar moeten ze afblijven. Daar ben ik blij om, maar ik hou mijn hart vast wat er nog meer gaat gebeuren, het ijzeren beleid wat ik voer dat men in mijn lokaal beslist niet mag eten of drinken, wegens muizen, is inmiddels ook al overtreden er ligt chips in het lokaal en noem maar op. 

Ik hoop echter dat heel snel deze huurders uit het lokaal gaan omdat ik toch wel merk dat het vervelend begint te worden als men zo met mijn spullen omgaat.

Ik kom zelf heel duidelijk uit een theaterwereld en heb altijd geleerd je hebt respect voor de spullen die er staan, en de ruimtes die we huurden, gebruik je alleen de ruimte en niet de spullen van een ander, als je niet met de eigenaar van die spullen heb gepraat. 

Kennelijk ben ik gewoon te beleefd en te netjes en misschien wel te ouderwets...