Afgelopen dagen was het wat stil op de blog, omdat ik met het lwoo op kamp was in het plaatsje Lunteren, waar je inderdaad om 18.00 niets meer kan kopen, waar de winkels inderdaad de traagheid hebben van bejaarden en waar je dus niet even gauw wat kan halen maar je moet de tijd hebben. Waar het personeel je nog ongevraagd van advies voorziet, waar ze je komen helpen zonder dat je ook maar iets wilt, en voordat je het weet loop je ineens met iets de winkel uit wat je niet wilt.. kortom het is een must voor als je teveel geld hebt, en als je heel veel tijd hebt.. Kortom een plek voor Opa Jopie en zijn vrouw oma Bep.
Opa Jopie en oma Bep wonen dan ook in een keurig huisje in Lunteren, en het huisje is nog helemaal in de jaren 70 stijl, met alles wat erbij hoort, zelfs de rookstoel, die ze maar hebben geplaatst in de slaapzaal voor hun vele klein kinderen, omdat hun boerderij niet meer als boerderij fungeert maar gewoon als omhulling van hun trofeeën van het leven. Alles wat hun dierbaar is staat in deze boerderij, en is een soort van museum geworden. De kleinkinderen komen hier heel graag en vaak, omdat ze zo een speurtocht kunnen maken naar het leven van hun ouders en het is bij opa en oma altijd erg gezellig. Opa heeft helaas een tik en knijpt altijd in de wangen van zijn kleinkinderen en zegt tig keer dat ze heel groot zijn geworden. Opa Jopie en oma Bep zijn grote fans van het spel BINGO, en dat slepen ze dan ook overal mee naartoe, in hun tas met leuke prijsjes die ze kopen bij de plaatselijke middenstand, want dat moet volgens hun, je kan niet ergens anders kopen dan daar. Als het in het dorp niet te koop is dan is het dus niet echt noodzakelijk om het te hebben. Dit jaar kregen ze te horen dat hun kleindochter in de kampeerboerderij "De Poelakker" was met 60 leerlingen van het lwoo van haar school, en dus moest dat natuurlijk bezocht worden. De kleindochter, was al laat in de avond bij opa en oma op bezoek geweest om te zeggen dat ze geen tijd had om langs te komen, maar dat lost zich dan op omdat opa en oma ongevraagd met bingo en met prijsjes zich naar de kampeerboerderij begeven om daar met de kids een spel bingo te spelen en om daar vooral de boel op stelten te zetten. Bij aankomst is het een rondje door de zaal om de kinderen te begroeten en natuurlijk alle collegas die ze zien, ze praten wat en voordat men met de ogen kan knipperen zitten de kids aan de bingo en gaat het op een ludieke wijze van alles gebeuren en mis... maar het is een feestje, tijdens de bingo valt opa altijd in slaap en dan schreeuwt Bep hem wakker, en gaan ze weer verder. Het is een heerlijk spel en heerlijk om te spelen, mede omdat opa Jopie in de loop van het jaar nog een keer terug komt in de lessen drama om de kinderen weer te entertainen.. Dit zorgt ook altijd weer voor de nodige onrust en feest in de lessen. Ik hoop dat opa Jopie en oma Bep nog heel lang mee mogen met hun spel Bingo op het kamp om zo vooral de lol te ervaren en de gezichten van de kinderen te zien.. Het is zo mooi, nadat opa en oma zijn vertrokken komen de kinderen altijd vertellen dat ze bezoek hebben gehad en waar wij waren, als we dan zeggen dat we even, of lagen te slapen, of dat we even boodschappen aan het doen waren, dan vertellen ze in geuren en kleuren wat er gebeurt is, zo beseffen soms gewoon niet dat wij het zijn. Heerlijk nog dit soort kinderlijke onschuld en ik vind het genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten