maandag 23 september 2013

het oog heeft een heuveltje

 
Het begon natuurlijk al vorige week maandag, dat ik net op mijn mooist wilde zijn en daar zat ineens de bult.. en de bult zou minder worden werd me maandagavond beloofd door de dienstdoende arts van de huisartsenpost, omdat het zalfje een wondermiddel zou zijn wat ik had  gekregen. Vol goede moed dus en hele week wazig zien door de vettige substantie die dan over mijn oog gleed, zo erg dat ik af en toe me een slechtziende voelde en zwaar behoefte had aan mijn blindengeleide stok om zo mij de weg te zoeken in mijn leven vol struikelblokken en mogelijke valpartijen. maar goed het is goed gekomen op een enkele misstap na, maar dat is iets wat van mij is en wat ik koester, hoe meer misstappen hoe leuker het leven. Maar goed het verhaal van vrijdagmiddag hoef ik niet te herhalen dat van die naald, van die jubelende jonge honden en dat ik naar huis werd gestuurd met de boodschap maandag terug komen. Vele adviezen gehad, waarvoor mijn dank, wat begon met een scheermes erin, zon ouderwetse en dan flink doorhalen, hem eerst steriel maken met veel alcohol etc, en hoppa erin en genieten maar. het zou het oplossen, het verhaal van de naald die een meisje bij de sportschool zelf er in had gestoken, omdat ze ook zon bult had, waar ze twee jaar mee had gelopen, (erg hoopvol dus) en nadat haar oog rood was geworden duurde het even en de bult was weg.. bij het scheermes trouwens ook, daarna de opmerkingen dat warme kompresen, dat dit iets moest zijn met kokend water en watten, nou dat heb ik dus ook geprobeerd, om toch maar alles uit de kast te halen om niet mijn leven lang met een bult onder mijn oog te lopen als een soort van bultrug beest. Dat kokend water was niet zon goed idee ik was even vergeten dat je huid bij je ogen heel dun is, vandaar ook vaak die Amsterdamse volkswijk bij velen onder de ogen, dus dat kokend hete watje op de bult en het ooglid aan de onderkant maakte een behoorlijk rode plek. net nog geen eerste graats maar zat op het randje ervan. Kortom, ik heb alles gedaan om te voorkomen dat ik die bult zou blijven houden met als gevolg.. juist de bult zit er nog.. Dus deze ochtend naar mijn jonge hond, die altijd zo vreugdevol en blij is, een must voor iedereen die nog een leuke arts zoekt, die gevoel heeft ,die open is en die eerlijk is over alles, en die je gewoon als totaal mens ziet en je het gevoel geeft dat je welkom bent. Dus daar zat ik om 8.55 in de wachtkamer met de bult.. met in gedachten nu gaat het gebeuren, de bult word er uitgesneden, doorgeprikt, leeggezogen met een soort van slangetje, ik moet daarna met een soort van ooglap op naar mijn werk, dus dan ook maar meteen mijn hoofddoek om de pirates van de carabien maar eens wat extra gestalte te geven.. het komt goed, om 9.05 ben ik een mens zonder bult onder mijn oog en ben ik een ervaring rijker wat ik weer kan toeschrijven aan mijn cv van gebeurtenissen. Niets is minder waar, ik kom binnen, en meteen word er gekeken naar mijn oog, en een blik zei genoeg. een soort van toch wel teleurstelling, en dan voel je je als patient toch te kort schieten, je zit meteen in de min en je voelt je schuldig want de bult was gekrompen, en minder dik dan eerst en het ging de goede weg op.. dus niks niet mes. niks niet naald niks niet een ooglapje etc. maar gewoon, de opmerking ga nog even tot woensdag door met de zalf, al helpt het niet erg, en als je over maanden nog steeds een bultje daar hebt zitten zouden we kunnen overwegen om een operatie te doen om dat laatste stukje weg te halen, maar dan krijg je wel een klein litteken.. kortom ik heb mijn huisarts teleurgesteld, de zorgvuldig bedachte aanpak is de kop in gedrukt omdat mijn bult een bultje aan het worden is... omdat mijn bult niet meer een bult wil zijn.. nu is het gewoon maar maanden wachten totdat de bult niet weg is en dan alsnog mijn huisarts blij maken met de mogelijkheid van snijden....  word vast wel vervolgd ergens in blogwereld

Geen opmerkingen:

Een reactie posten