the shashank redemption (film)

soms zomaar kom je bij de kringloop juweeltjes tegen zonder dat je het door hebt, je leest wat, je denkt aan de Green Miles, ook een film naar aanleiding van een boek van Stephen King, en je besluit het maar mee te nemen. De film blijft nog weken liggen op je stapel, want ach je hebt geen tijd, er zijn vast leukere films, en zomaar op een domme zaterdagmiddag besluit je om deze film te gaan kijken, vraag me niet waarom, maar vanaf moment 1 pakt de film je, je zit er in, en het is een film die je meezuigt, die je laat zien dat hoop doet leven, er zit een verhaal in die zo mooi is, dat ik tijdens maar zeker ook na de film heb zitten te huilen. De tranen stroomden me over de wangen, zo intens mooi en zo diep raakte het mijn eigen verdriet aan, een film dat voor mij op 1 staat met zoveel andere films omdat het een meesterwerk is.. Een feelgood movie dat wel maar met een mooi en dierbaar einde dat zo raakt en zo raak is, waarin in hoop en vriendschap zo met elkaar verbonden is, waar het onmogelijk mogelijk word en waarin onrecht een rol speelt, maar waarin iemand toch zijn uitweg vind op een bijzondere manier.. een aanrader echt waar, mocht je hem niet vinden bij een kringloop, koop hem dan gewoon bij bol.com tweedehands, of nieuw je zult er geen spijt van krijgen. En als je de Green Mile nog niet gezien hebt, ga die ook zien.. is ook zo aangrijpend.. zo mooi

 

 

recensie van the shashank redemption:

 

Regie: Frank Darabont | 142 minuten | misdaad, drama | Acteurs: Tim Robbins, Morgan Freeman, Bob Gunton, Clancy Brown, James Whitmore, William Sadler, Gil Bellows, Mark Rolston, Jeffrey DeMunn, Larry Brandenburg, Neil Giuntoli, Brian Libby, David Proval, Joseph Ragno, Jude Ciccolella

In jongensboeken is de wereld vaak verdeeld in boefjes en boeven. Pietje Bell jat wel eens een appel, maar heeft hem nog niet op of er is al een oud vrouwtje aan zijn arm de straat overgestoken. De bende van de Zwarte Hand had haar al lang beroofd.

In de gevangenis Shawshank zitten de boefjes niet voor appeldiefstal, eerder voor moord. Toch zijn het stuk voor stuk Pietjes Bell; kijkend in de ogen van Morgan Freeman geloof je het meteen. De échte boeven zijn de sisters – het homoseksuele ontvangstcomité van de gevangenis – , de wellustige bewaker die hen als knokploeg gebruikt (Clancy Brown) en directeur Norton.

Het leven in de gevangenis wordt in ‘The Shawshank Redemption’ – naar een novelle van Stephen King – voorgesteld als een metafoor voor de echte maatschappij. Daarin leggen de gevangenen van het leven zich neer bij hun lot en dromen maar niet te veel, dan kan het ook niet tegenvallen. De hoge heren krijgen toch hun zin. Natuurlijk is er altijd één die er zijn schouders voor ophaalt. Die krijgt klappen van de baas, maar wordt normaal gesproken ook door zijn soortgenoten afgeslacht, want hij bedreigt de stabiliteit en zet hen in de schaduw.

Zo niet in ‘The Shawshank Redemption’. Als een Messias bewonderd door zijn discipelen schrijdt de timide Andy Dufresne door de gevangenis. Hij leert ze boeken lezen (van Alexandre ‘Dumb-ass’) en leidt één van hen zelfs naar het hiernamaals. De gevangenisdirecteur is zo’n farizeeër, zo’n Geelman met een zure blik: de bijbelteksten vliegen je om de oren, maar juist dat soort types knijpt de katjes in het donker.

Regisseur Frank Darabont – zoon van Hongaarse vluchtelingen – heeft de verrassende plot van Kings verhaal grotendeels overgenomen, met het verschil dat Dufresne in de ene versie onschuldig gevangen zit en in de andere niet. De moord binnen de gevangenismuren – een sleutelmoment in de film – is ook een wijziging van Darabont.

Deze schokkende gebeurtenis is met Andy’s uiteindelijke wraak het meest volwassen moment in het onderhoudende drama, maar ‘The Shawshank Redemption’ blijft een jongensboek met teveel pretenties. Hoop kan in moeilijke omstandigheden een onmogelijkheid worden, wat het trieste lot van gevangenisoudste Brooks (James Whitmore) illustreert. Je hebt er mensen voor nodig die om je geven of moet de intelligentie en het doorzettingsvermogen hebben van een Andy Dufresne. Niemand zal eraan twijfelen dat de mensheid daarbij gebaat zou zijn, maar het goede is in ‘The Shawshank Redemption’ te goed om ook deze kijker verlossing te bieden.