Vroeg op, zomaar uitgeslapen leek het, is niet zo , maar het mag de pret niet drukken, we gaan wederom een rondje Alphen lopen, mede om dat ik weer eens wil kijken hoe goed het met mijn linkerbeen blijft gaan. De oefeningen probeer ik trouw te gaan doen, en de ene keer lukt dat beter dan de andere keer.. maar ik hoop dat het zijn vruchten afwerpt. dat zou zeer welkom zijn.
Dus ik begon vol goede moet, een flesje water in de tas, een proteïne kwarkje mee, met spork en voor de zekerheid ook maar de buskaart meegenomen.
De wandeling begon ik vanuit huis en besloot om eens een rondje Woubrugge te gaan doen. dus eerst de weg op richting Koudekerk en dan net over de brug de eerste weg naar links te gaan, zodat ik aan de andere kant van de Rijn liep richting Woubrugge,ik vind het eerste stuk wat saai maar het laatste stukje als je door het hele kleine straatje loopt waar ook boerderijwinkel zit vind ik heel prettig om te lopen.
Onderweg kwam ik een jongen tegen die hard loopt en ik bedacht me ineens hou zou het nu zijn als ik mijn armen zou spreiden en recht op hem af zou lopen en zeggen.. Daar ben je eindelijk welkom thuis.. ik denk 1 dat hij de humor niet zou kunnen waarderen, 2 dat hij heel boos gaat worden omdat ik hem uit zijn ritme heb gehaald, 3 dat ik dan voorlopig niet meer kan wandelen.. ... dus ik heb het maar niet gedaan.
Moest ook meteen denken toen ik ergens een jaar geleden met mijn buuf liep te wandelen en dat er een prachtige man ons voorbij rende. hij was nog niet voorbij of mijn buuf begon ineens achter hem aan te rennen ik moet daar wel om lachen als ik eerlijk ben. maar ja ze kon hem dus niet bijhouden.
Nadat ik door het mooie gedeelte was gelopen ben ik de trap op geklommen om de brug over de Rijn te nemen en dan aan de andere kant weer terug te lopen, het was heerlijk wandelweer dus het liep lekker weg.
Aan het einde van dit stuk besloot ik om iets eerder af te slaan over het fietspad en dan zo naar de Ridderbuurt te gaan, ondertussen wel even een sanitaire stop gehouden bij het verborgen elektriciteits huisje.
Daarna onder het viaduct door om bij het bankje aan het begin van de Ridderbuurt even te gaan zitten mijn tussendoortje te eten met wat water om weer verder te gaan wandelen.
De route is dan wel bekend maar er komen zoveel gedachten en flarden los dat ik echt de behoefte had om meteen te gaan schrijven dus ik heb wat op mijn telefoon lopen pielen.
Daarna rustig naar de Lidl gelopen om wat eten te halen en daarna heel tevreden naar huis met de 15 km in de benen en geen pijn dit keer dus ik ben weer langzaam klaar voor de langere tochten waar ik enorm naar uitzie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten