Bij het opstaan gaf de app al aan.. het regent..heel lang en veel.. Maar ja, nadat ik de noodzakelijke dingen had gedaan besloot ik om toch maar te gaan wandelen, de hele tijd een beetje achter je computer zitten is ook niet alles. en ach de regen was toch voorbij.. dacht ik..
Dus ik besloot vanuit mijn huis langs de N207 te lopen de afslag te pakken naar Ter aar, via nieuwkoop, en dan zo via de landerijen weer terug te lopen, richting Ridderbuurt en dan zo terug naar mijn huis.
Een mooie wandeling van ongeveer 10 km, ik zou wel meer kunnen maar ach dit was wel even lekker.
Vol goede moet met een appel en een mandarijn ging ik dus op weg om te ontdekken aan het begin van de N207 dat het toch begon te regenen.. niet hard maar zon regen waarvan je zeiknat wordt maar waar bij je denkt.. die zag ik niet aankomen.. maar ik heb voor hetere of beter gezegd nattere vuren gestaan, dus tja dat is geen probleem alleen had ik dan wel een paraplu of mijn regencape mee... en nu dus alleen maar een appel en een mandarijn. en die beschermen niet zo goed.
De wandeling was goed te doen , maar ik vind beton even niet erg maar wel als het alleen maar beton, klinkers, asfalt is. daar raak ik gauw op uitgekeken.. en nu dus ook, ..maar ja het is wat het is zeg ik dan maar.. kan er ook weinig aan veranderen tenslotte.
Toch liep het lekker weg. zeker als je geniet van de herfst, mooie plaatjes gezien, prachtige taferelen onderweg van paddenstoelen, en noem maar op. heerlijk en dat in de frisse buitenlucht.
Toen ik bijna bij mijn huis was. hoorde ik ineens mijn naam roepen en stond er een auto naast mij met 3 oud leerlingen van de isk. prachtige gasten.. lol en leuk en stralend ook omdat ze mij zagen. We hebben even staan praten met elkaar. ik heb daar toch wel oprecht van genoten dat kan ik niet ontkennen.
Nadat ik het gesprek afgerond had en naar huis liep branden er een extra lampje in mijn hart. ik ben dan zo dankbaar dat ik aan de leerlingen van de isk les mag geven en dat ze zo blij zijn om mij weer te zien. prachtig.. en genieten. wat heb ik toch mooi en dankbaar werk dat leerlingen speciaal stoppen om even met mij te praten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten