Het is alsof de duvel er mee speelt.... al een paar weken merkte ik dat mijn stem wat heser werd, als ik lang voor de klas stond te praten. De isla moos doet goed zijn werk... maar dan... vrijdag was het al mis.. ik voelde me wankel, vaag, beroerd etc.. dus tja wat doe je dan.. je ademt door, draait je lessen, gaat ook nog sporten, want dat moet...
Het hele weekeinde was het kwakkelen.. zo erg dat ik zelfs zondag niet ben gaan sporten, dat ik mijn bed innig omarmt heb en gedacht heb, ik kom hier voorlopig niet meer uit...
Bikkel, of dom als ik ben, heb ik bepaalde afspraken wel door laten gaan, maar zat daar half als een soort versuft konijn proberen leuk te doen..
Zondagavond had ik besloten om toch maandag les te gaan geven, om mijn counselingsleerlingen te spreken en dan maar na het 5de uur, als ik geen lessen meer heb, en alle leerlingen heb gesproken naar huis te gaan en wederom mijn grote witte vriend te omarmen.
Misschien dom of misschien wel niet goed, maar er waren te belangrijke dingen maandag om niet naar school te gaan, zeker de leerlingen in de counseling waren belangrijk om mee te praten, om ze aandacht te geven. Zeker omdat er een nieuwe leerling is die behoorlijk in de zorgen zit.
Gelukkig kwam het goed uit dat ik al een leerling in de pauze kon spreken, de andere drie die ik even wilde zien en spreken duurden niet zo lang, eentje zat weer goed in haar vel, ze deed het goed. Een ander was wat heftiger maar gelukkig had ik tijd genoeg om dit op te pakken en aan te pakken, dat ging goed, ik kon hem zijn verhaal laten vertellen, hem de steun geven die hij nodig had, maar ook zijn zorgen wegnemen. Sommige leerlingen denken zo ver in de toekomst dat het soms aandoenlijk is om dit te horen.. maar ook maakt het voor hen dit vreselijk moeilijk.
Om 12 uur heb ik de stekker er uit getrokken, heb ik me afgemeld bij de man van de dagroosers ( de opmerking dat hij nu 11 zieken had, begreep ik wel, zei wel meteen, het spijt me maar ik kan het niet helpen dat ik nu ook door de griep ben ingehaald, wel meteen verteld dat een invalles klaar ligt voor de collega die mijn lessen moet vervangen maar dat er ook dat klas 2 gewoon door kan gaan omdat die weten wat ze moeten doen, dus dat was eenvoudig op te lossen), me afgemeld bij mijn unitleidster en ben ik naar huis gegaan. Even langs de jumbo om wat flamuciel te halen, Ik had een ander drankje ( dario) staan, maar die was zo zout, het dropdrankje dat mijn hele mond samentrok van de zoutheid.. vroeger vond ik dat lekker maar als je ouder word veranderd je smaak duidelijk.. ik ging bijna over mijn nek nu.. Wat extra fruit gehaald en daarna mijn bed in gedoken en heb heerlijk veel en lang geslapen... dat is toch altijd de beste medicijn weet ik.
Gelukkig kwam het goed uit dat ik al een leerling in de pauze kon spreken, de andere drie die ik even wilde zien en spreken duurden niet zo lang, eentje zat weer goed in haar vel, ze deed het goed. Een ander was wat heftiger maar gelukkig had ik tijd genoeg om dit op te pakken en aan te pakken, dat ging goed, ik kon hem zijn verhaal laten vertellen, hem de steun geven die hij nodig had, maar ook zijn zorgen wegnemen. Sommige leerlingen denken zo ver in de toekomst dat het soms aandoenlijk is om dit te horen.. maar ook maakt het voor hen dit vreselijk moeilijk.
Om 12 uur heb ik de stekker er uit getrokken, heb ik me afgemeld bij de man van de dagroosers ( de opmerking dat hij nu 11 zieken had, begreep ik wel, zei wel meteen, het spijt me maar ik kan het niet helpen dat ik nu ook door de griep ben ingehaald, wel meteen verteld dat een invalles klaar ligt voor de collega die mijn lessen moet vervangen maar dat er ook dat klas 2 gewoon door kan gaan omdat die weten wat ze moeten doen, dus dat was eenvoudig op te lossen), me afgemeld bij mijn unitleidster en ben ik naar huis gegaan. Even langs de jumbo om wat flamuciel te halen, Ik had een ander drankje ( dario) staan, maar die was zo zout, het dropdrankje dat mijn hele mond samentrok van de zoutheid.. vroeger vond ik dat lekker maar als je ouder word veranderd je smaak duidelijk.. ik ging bijna over mijn nek nu.. Wat extra fruit gehaald en daarna mijn bed in gedoken en heb heerlijk veel en lang geslapen... dat is toch altijd de beste medicijn weet ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten