woensdag 14 februari 2018

Hollandse meesters op retour

Soms lees je iets, zie je iets, denk je iets en besluit je iets...

Zo ging het ook met het volgende tv programma.... ik zag een soort van promo over hoe het in zijn werk gaat om een bepaalde expositie in een museum te krijgen... hoe dat gaat, wat voor werk dat kost en wat men zoal moet doen.

Ik dacht dat ga ik eens kijken of dat nou interessant of leuk is.. ik had de bonus, ik viel met mijn neus in de boter.. het is een prachtig programma...
Als trouwe museum bezoeker, leve de museumjaarkaart, kom ik regelmatig in diverse musea in door heel Nederland en in het buitenland.. ik kan genieten van de sfeer in een museum, ik kan genieten van de mensen die er lopen, ik kan genieten van wat er hangt en ik geniet van het maken van foto's van kunstwerken zodat ik dat later nog eens in alle rust kan bekijken en na kan genieten.

Ik ben geen grote kunstkenner, ik zie een schilderij en denk dan mooi of niet mooi.. ik denk raar maar heel bijzonder.. soms denk ik niets.... en soms denk ik wat zou de titel zijn.. en als ik dan de titel lees, kan ik er me soms niets bij voorstellen.. en soms als er staat zonder titel, kan ik me dat heel goed voorstellen omdat ik mij er ook geen titel bij kon bedenken, dus de kunstenaar en ik waren het hierover roerend eens...

Nu dit prachtige programma op de tv, ik had het ingepland, ik ben gaan kijken en ik zit er muurvast in.. ik wilde vroeg naar bed.. maar ik bleef me verbazen over wat er allemaal moet gebeuren, het gelobby het zorgen dat het rond komt... het regelen van een expositie om deze in Nederland te krijgen via de Hermitage uit Rusland... de beelden van het museum daar, ik zit er likkebaardend naar te kijken en denk alleen maar, daar wil ik ook heen.. maar aangezien het land nog niet helemaal veilig is voor mensen zoals ik.. is het toch even oppassen en uitkijken, al denk ik dat ik met dierbare vriendin Kitty in een reisgezelschap het wel mee zal vallen, dus ik denk dat we zo in het loop van het jaar gaan... en gaan kijken en genieten van een hele andere wereld en cultuur die ik niet ken maar wel van op de hoogte wil worden gesteld.

De baan van directeur van de Hermitage is prachtig wat een geweldige  baan lijkt me dat, maar dit is gezien van de buitenkant.. ik kijk en denk, oh ze mag zomaar door heel de hermitage lopen, ze komt op plekken waar ik alleen maar van kan dromen... en dat ze heel dapper op haar fietsje door Amsterdam crosst er altijd, ondanks, sneeuw, ijzel, regen storm er smetteloos uitziet. hoe doet zon vrouw dat.. bij de eerste zuchtje zomerwind.. stort mijn hele zorgvuldige opgebouwde kapsel in... Zelfs als ze een muts heeft opgehad, zit haar haar nog prachtig.. bij mij is het plat en bezweet.. ik doe denk ik iets verkeerds...

Toch is het een aanrader dit programma te gaan kijken, hij is nog 3 weken te volgen op dinsdagavond.. en het is gaaf om te zien wat er allemaal bij komt kijken om een tentoonstelling voor elkaar te krijgen, hoe er word nagedacht hoe de tentoonstelling het beste tot zijn recht komt... een aanrader dus voor alle kunstliefhebbers en museumbezoekers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten