griep

 

Mensen die mij kennen weten dat ik bijna nooit ziek ben. Ik pak een paracetamol en geloof zeker dat werken het beste medicijn is, dat in beweging blijven ook prima is, en dat je gewoon door moet gaan alsof er niets is. Dat werkt goed voor mij. Dit keer echter denk ik dat ik iets te optimistisch ben geweest, het begon eigenlijk al maandag, toen kreeg ik al het gevoel dat mijn keel wat gek deed, maar ik ken mezelf en ga dan gewoon door alsof er niets aan de hand is. Dinsdag  merkte  ik tijdens het tweede uur toen  ik les aan het geven was, dacht nou dit kon wel eens heel erg mis gaan, maar ja ik ben een bikkel, ik ga door. Mede omdat ik wist dat mijn dagje niet echt heel vol zou zitten, maar dat het echt wel ff iets kon zijn waar ik toch wel tegenaan kon lopen. Maar door de lessen goed te plannen, de leerlingen goede opdrachten te geven, de tweede klassen zaten in de lessen met de film Spijt, omdat ze daar een filmpje over moeten maken. Was alles volgens mij prima in orde. Het sporten met vriendin Paulien was ook prima, ging lekker en goed, dus ik geloofde wel dat het over zou gaan. Echter dinsdagavond om half 8 heb ik besloten om in bed te gaan, ik ben gaan liggen, en ja hoor ik viel in slaap. Inmiddels ken ik mijn lichaam heel goed, ik krijg in de avond honger en ga eten, teken 1, alsof ik nog mijn weerstand wil opkrikken. Ik krijg vreselijk veel dromen, en droom over van alles, heel bizarre dromen maar ook mooie dromen, teken 2. Ik word wakker en heb het gevoel dat ik gloei, terwijl mijn temperatuur 36,6 is wat normaal is. teken 3. Kortom al deze tekens aan de wand waren er. Toch besloten om naar mijn werk te gaan, ik had een kort dagje en een belangrijke vergadering waar ik niet onderuit kon. Dus ik ben gegaan, gisteren had ik twee gesprekken met leerlingen die ook wel heel belangrijk waren dus die wilde ik ook houden, vandaar ook gisteren gegaan. Vandaag echter tijdens de tweede les die ik aan het geven was dacht ik alleen maar, ik wil naar huis, warm koud, rillen, pijn in mijn kaken en noem maar op. Dus in de grote pauze voor de belangrijke vergadering heb ik me maar ziek gemeld bij de man van het dagrooster, en via hem ook naar mijn unitleidster. Ik was er klaar mee. Ben de vergadering in gegaan, heb daar gezeten en kreeg totaal niets mee van wat er is gezegd, daarna snel naar de Aldi om boodschappen te doen, als alleen staande man moet je toch wel voor een voorraad in de koelkast zorgen al heb je genoeg vrienden die dat voor je willen doen,  snel naar de drogist om paracetamol te halen en ook meteen isla moos, en klaar om te gaan naar huis. Thuis gekomen de spullen die ik moet eten even apart gelegd, mijn andere eten in de koelkast en daarna in bed gaan liggen, in de hoop dat veel bedrust en veel slapen bij draagt aan een goede gezondheid, dat het goed gaat komen voor maandag en stiekem hoop ik dat ik vrijdag en zaterdag en zondag weer kan sporten.. omdat ik daar toch het meeste van opknap, je zweet tenslotte dan alles er uit.. dus we zullen zien. voorlopig lig ik in bed en slaap ik, en eet ik wat.. en kom ik bij..

Trouwens voor het eerst ben ik een keer niet aan het kwakkelen in de vakantie maar ervoor dat is ook wel een unieke ervaring. Madrid roept ook maandag dus ik wil dan beter zijn.