tot aan de drempel
onze handen
samen gevouwen
de tijd neemt zijn weg
langzaam sluit jij je ogen
je weet dat je mag gaan
ik hou je vast
tot aan de drempel
waar jij in je eentje
overheen moet gaan
ik kus je nog een keer
zachtjes op je mond
ik laat je gaan
in alle stilte
die nu komt
zeg ik zacht
maak een mooie reis
maak een mooi paradijs
voor ons klaar
als ik weer
bij jou mag zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten