Er zijn dagen dat je weet, nu even niet, je stelt het uit, maar aangezien ik toch een horloge heb waar ik erg aan gehecht ben, ik al jaren draag, die met mij meer heeft meegemaakt dan menig man, is het toch een dierbaar iets, dat ik niet zomaar kwijt wil. Deze horloge heb ik ooit gekocht bij de V&D, en al een paar jaar eerder liep ik tegen het probleem aan dat mijn batterij leeg was, dus die moest vervangen. Op zich geen probleem lijkt me, maar nu dus wel en toen ook al, Het blijkt dat bij de V&D, waar je eerst al heel lang moet wachten voordat mevrouw Huppeldepup op komt dragen nadat ze is omgeroepen dat ze bij de Horlogerie word verwacht. Een dodelijke vermoeide blik werpt, zucht en zegt.. dat kunnen wij hier niet doen.. dat gaat niet, een batterij vervagen. dat apparaat voor deze horloge hebben we niet.... Kortom dat apparaat is kennelijk heel bijzonder. Vorige keer is een lieve collega en vriendin van mij er mee naar de V&D in Utrecht gegaan, waar ze woont , maar daar was het zelfde verhaal, dat apparaat hadden ze wel maar was stuk. Kennelijk is dat apparaat overal stuk. Ze kunnen het wel opsturen.. en daar begint het.. Je vraagt natuurlijk nog even hoe lang het gaat duren, en het antwoord is heerlijk namelijk 1 week. Okey voor iets simpels als batterij vervangen en opsturen redelijk. Dus het proces gaat in gang worden gezet, inmiddels is er al een andere dame bij gekomen, die nog moet leren en die mag dan op de i-pad de gegeven invullen. Een cursus tienvinger typen zou haar niet misstaan. Kortom kostbare minuten later als alles is ingevuld, nagekeken is door zowel zij, als mevrouw Huppeldepup, en mij mag het in een zakje gedaan worden. Het mag opgestuurd worden. Ik vraag nog even voor de zekerheid of het volgende week klaar is, waarop ik het antwoord krijgt, u krijgt antwoord per mail, als hij verstuurd is, en als hij klaar is en als hij terug is. Ik probeer nog lief te zeggen, maar u zei een week. Het antwoord van mevrouw Huppeldepup, die al de pest in had omdat kennelijk het beleid van de V&D zo is dat maar 1 mevrouw op de horlogerie mag staan en ja ze had net pauze, dus ze had de pest in, was overduidelijk.: "Nee meneer, het kan 1 tot 2 weken duren en soms ook 3, 4 of 5 weken, het ligt er aan hoe druk ze het hebben" Mijn mond viel open, om maar niet te zeggen acuut in de kaakramp, omdat zoiets simpels als een batterij vervangen in een horloge, ongeveer 5 minuten werk is, okey laten we het ruim nemen 10 minuten werk is, dat het dan tot 5 weken kan duren voordat ik het weer om mijn arm kan dragen.. ik ben met stomheid geslagen om zoveel macht van de afdeling reperaties.... ik ben onder de indruk. Het ergste is nog wel, dat ik nog steeds geen mail heb dat mijn horloge überhaupt al verzonden is naar de maker, en inmiddels zitten we in week 2.. ik hou mijn hart vast.. het kon wel eens nog langer gaan duren dan 5 weken. zucht
( om het mooi af te sluiten met een prachtige zin uit Gooise Vrouwen deel 2
"Wij hebben de klok... zij hebben de tijd")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten