dinsdag 30 augustus 2022

Geen Breda maar.....

 

We hadden het goed voorbereid, al maanden geleden, we gaan met elkaar een leuk dagje naar Breda.

Rick had zich verdiept in wat er in Breda te doen was en er was een leuke wandeling van 23 km langs de blind walls, dus erg leuk.. grote Murials in Breda.

Ergens in mijn hoofd zat iets van dat ik die al gezien had ooit lang geleden met Marlous maar ik kon dat niet terug vinden in mijn foto archief dus ik was benieuwd of ik het zou herkennen.

Terwijl de regen met bakken uit de lucht viel, besloot ik niet te gaan lopen naar het station maar om met de auto naar het station te gaan, want ik heb 2 redenen om niet te gaan lopen dat is bij storm, en als het regent.. er zijn grenzen aan sportief willen zijn.

Dus terwijl ik onderweg was ging de telefoon, Rick belde met het voorstel dat ik maar naar de mannen zou komen in Rotterdam omdat het alleen maar dikke buien zouden zijn in Breda en dat is niet fijn wandelen, dus zo besloten we dat ik naar Rotterdam zou rijden en dat we wel iets leuks gingen doen in Rotterdam

Dus de auto gekeerd en naar Rotterdam toe, waar ik rond iets voor 10 aankwam. De mannen waren er helemaal klaar voor, we begonnen de dag met gebak en thee en natuurlijk bijpraten over de vakanties. hoe mooi en hoe goed het was allemaal.

Daarna gingen we de stad in met onze paraplu's om naar de kunsthal te gaan waar nieuwe exposities waren, eentje met als titel onder de huid.. een tentoonstelling over een vrouw die fotos van zichzelf maakte zowel als man als als vrouw, en ook van haar levensgezel Marcel Moor die eigenlijk anders hete en ook een vrouw was. 

Het was gek, ik vond de meeste foto's van een slechte kwaliteit en het irriteerde me deze foto's, ik kon er niet zo goed de vinger opleggen wat het was, ik denk dat het komt omdat het een vrouw was uit een hele rijke familie, die eigenlijk slechte kunst maakte maar door haar verhaal en door haar contacten werd ze kennelijk bekend en zijn haar foto's naar mijn inziens erg overschat.. maar dat is een persoonlijke menig

Daarna gingen we naar een andere expositie in de kunsthal, hunger. een 9 tal kamers waarin een vrouw de geboorte van haar dochter liet beleven, met muziek, met ruimtes waarin dan van allerlei dingen stond en hele zweverige teksten... het kon mij niet raken.

De tentoonstelling over vrouwen in de design, de grootste eigenlijk, was wel grappig met de diverse ontwerpen gemaakt door vrouwen, waarbij ik altijd dacht dat de meeste vrouwen hele praktische dingen ontwierpen, zeker bij het bouwen van huizen, zoals een stopcontact in de gang etc. waren hier een heleboel dingen bij waarvan ik dacht dat is niet handig.. maar nogmaals het is een persoonlijke smaak.

Daarna zijn we rustig terug gelopen naar het huis van Rick en Chris om daar te koken en heerlijk te eten. 

De avond hebben we doorgebracht met het nog lekker praten

wat was dit weer een luxe avond en wat was het weer leuk

 











Geen opmerkingen:

Een reactie posten