Er was wat gedoe en verwarring, omdat er bij mijn inchecken stond dat ik dus om half 1 zou vliegen maar dat ik om 14.00 moest boarden maar ja.. dat is gek.. dus ik had al met mijn buuf, die werkzaam is bij de KLM, overleg gehad, die begreep het dus ook niet, dus ik dacht alleen maar, het is zoals het is.. het is goed, ik ga en als ik maar kan gaan naar Berlijn, ik kan er tenslotte niets meer aan veranderen, het gaat zoals het gaat.. en daar maar het beste van maken.
Het inpakken was in dit geval gemakkelijk, ik had al besloten, ondanks dat ik ruimbagage kon gebruiken, besloten om met mijn rolkoffertje en een hele lichte rugzak te reizen, met in mijn achterhoofd, mocht ik nou een mooi stukje streetart vinden in Berlijn op de markt bij RAW,dan gaat dat in de koffer en die laat ik dan mooi met ruimbagage meegaan, en dan stop ik mijn rugzak alsnog vol met allerlei dingen die ik echt nodig heb, en dan in de koffer zoveel mogelijk kleding en zooi.. dan is dat ook mooi opgelost, dat heb ik ook zo voor London bedacht.
De avond ervoor had ik nog een heerlijke bbq, bij vrienden Heleen en Ayaz, wat altijd gezellig is, met zowel haar dochter al haar kleinkinderen.
Gelukkig was ik voor de wekker wakker, zodat ik nog snel wat dingen kon doen in huis, zoals de laatste was, de was van gisteren wegruimen zodat mijn huis nog schoner lijkt als ik terug kom, de laatste dingen in de meeneemweggooizak gedaan, mijn regel is altijd om te zorgen voordat ik op reis ga dat mijn vuilnis weg is, dat ik geen gedoe meer heb en dat het schoon is.
Voor de laatste keer nog snel even onder de douche voordat ik weg ga, maar soms vraag ik me af waarom ik dat doe, je guts nog meer dan je al deed, het is vreselijk warm de dag van vertrek. Heb het vermoeden dat het heftig gaat onweren en regenen, de aarde en de mensen schreeuwen erom maar waarom moet het dan van te voren zo vreselijk warm zijn. bah
De laatste dingen gedaan, het toilet in de chloor, de laatste blik op mijn gezicht of hij nog niet weggelopen is door het vele zweten, maar alles is nog intact, dus daarover hoef ik me geen zorgen te maken op dit moment.
om kwart voor acht verliet ik het huis, op weg naar een nieuwe avontuur met veel nieuwe herinneringen en vooral, ook door het weer veel bezoek aan musea... wat zal ik weer genieten dit keer van en in mijn Stad
Wat een geluk en tevens ook een ellende kwam precies om 830 aan en mocht meteen de vertrekhal in.. om juist in een lange rij terecht te komen, ik heb 3 uur in de rij gestaan, vreselijk, maar goed, het is goed voor het staan doel tevens heb ik heel wat karikaturen gezien die ik zo na kan doen maar ook gedrag kunnen observeren wat leuk. Eindelijk was ik bij de beveiliging, waar het nog langer duurde, ik had de pech dat mijn koffer er uit werd gepikt, er zat mijn water koker in en dat mocht wel alleen had ik hem in mijn mok gestopt en dus zag het er raar uit. Maar verder prima. Daarna rennen naar de gate waar ik gelukkig op tijd was. Ik kon er nog ff rustig naar het toilet en water tappen voor onderweg. De tocht met de bus naar de Cityhopper was ook een belevenis. Daarnaast als bijna de eerste het vliegtuig te betreden, met zoveel stoelen leeg en je het gevoel hebt dat je mag kiezen. Al miste ik wel het applaus als ik meestal een vliegtuig betreed, maar dat vergeef ik het personeel vandaag.
Gelukkig had ik een leuke buurman gezellig en prachtig om te zien de vlucht kon niet lang genoeg duren.
Aangekomen in Berlijn was het ff zoeken naar de treinen, het is nieuw en ben er precies 1 x geweest dus gek is dat eigenlijk niet. Wat wel stom is dat ik een kaartje koop en zonder na te denken de eerste de beste trein in stap, heel fout ging naar Potsdam compleet de andere kant op, dus ik had een hele lange rit vandaag maar ach dat heeft ook zijn charme.
Uiteindelijk aangekomen bij het hotel, prima service blijkt, prima kamer, alles snel uitgepakt en de stad in. Natuurlijk neem ik de trap in welk hotel ik ook zit of hoe hoog ik zit, de trap is mijn vriend, dus nu ook. De trap naar beneden. Ik trok de deur open naar de trap en begon te lopen, vond wel dat de trap er minder fraai uitzag en nog begonnen er geen alarmbellen te rinkelen. Totdat ik beneden kwam, daar stond dat dit de nood uitgang was en dat ik op een knop kon drukken waardoor meteen het alarm afging. Gelukkig stond er ook een alarm nummer bij van de receptie. Dus nadat ik tig keer omhoog was gelopen besloot ik toch maar te bellen. De telefoon werd de eerste keer niet opgenomen, maar goed het is niet anders dus nog een keer bellen. Gelukkig kreeg ik de aardige jongen van de receptie weer aan de lijn dus ik in mijn beste Engels dat ik niet slim was maar dat ik mezelf in had gesloten in het trappenhuis, hij beloofde me meteen te komen helpen. Toen hij de deur open deed was het eerste wat hij vroeg waarom ik de lift niet nam. Dus ik zei meteen ik neem altijd de trap, maar dit keer had ik me in de deur vergist. Nadat ik me tig verontschuldigd had zei hij dat dat normaal was. Onhandig als ik ben zei ik meteen ach jee nu ben ik ook nog normaal. Dit werd ook meteen ontkend, kortom ik maakte de chaos alleen maar groter. Kortom ik heb mijn entree gemaakt men weet nu wie ik ben. Daarna met de u baan naar het streetart museum. Wat blijft dit een prachtig museum, tekens weer anders zo ook de buitenkant, bij elke nieuwe expositie is de buitenkant weer anders. Dus ik heb maar meteen weer gedoneerd zodat het blijft bestaan. Daarna door de wijk gedwaald wat nieuw werk gezien. Ook weer een nieuwe ontwikkeling. Iemand plakt nu overal tegeltjes op met poezen erop, maar ook hangen er nu veel kopjes van mensen erg grappig. Meteen ook maar even kwark gehaald met aardbeien en tevens een salade voor morgen als lunch. Vind ik het wel het lekkerste met dit weer, daarna besloten om maar naar de Weltkugelbronnen te lopen een kleine 5 km om zo nog even meer te wennen aan de stad dat ik er weer ben. Toen ik daar aan kwam maar ff een kop thee gedronken op het plein Heb echt vandaag mijn dag niet… twee koppen thee gedronken 7,60 dus ik geef die man 3 munten in mijn hoofd 2,50 met wat extra kleingeld. Met de opmerking keep it.. totdat hij naar mij toe komt en zegt het is te weinig en ik echt volhou nee hoor totdat ik besef dat we geen muntjes van 2,50 meer hebben geloof dat het de hitte is 😂😂om daarna rustig naar het hotel te gaan, op de trap de traditionele ijsje met een kop thee te drinken, mijn dag te overdenken.tussendoor nog even een supermarkt in geweest om te ontdekken dat ze daar knoflook een aardappel cup a Soup hebben, meteen maar groots ingeslagen dat is zo lekker altijd . Daarna naar mijn kamer om mijn salade te eten die ik had meegenomen van thuis. Wat relaxen op de kamer en daarna alles klaar voor de volgende dag gelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten