Fame

Elk jaar komt er een moment dat de leerlingen van de isk (= internationale schakelklas) 1 minuut het podium voor zichzelf hebben. Ze mogen dan precies 1 minuut, niet korter en niet langer, doen wat ze willen op het podium. Ze mogen dansen, ze mogen toneelstukje spelen het maakt niet uit, als het maar 1 minuut duurt.

Als ik dit voorstel zie je eerst de kinderen in paniek, ik zeg er achteraan dat ze van mij 5 minuten krijgen om iets te bedenken, door de tijdsdruk maar ook door de uitdaging gaat de raderen draaien. Binnen de kortste keren komen ze naar mij toe om te vragen of ze bepaalde spullen mogen gebruiken. Dit mag altijd van mij , dat is geen probleem. Dus ze bedenken en komen tot mooie dingen en vondsten.

Na 5 minuten gaat het licht uit en er is gelukkig altijd iemand die heel graag iets wil laten zien, die er voor gaat. Het bekende spreekwoord als er 1 schaap over de dam is volgen er meer gaat altijd weer op. Ze kunnen niet meer wachten, ze vragen dan of ze tweede mogen en zo gaat het door.. er komt heel veel op me af en dat is heerlijk.

Zo kan ik ontroerd raken door het spel van een jongen die een klein stukje speelt van het vluchtverhaal. Het is aandoenlijk wat ze laten zien, de angst, de overwinning en noem maar op. Ook is het heerlijk om te zien, dat een heel gesloten meisje, op het podium gaat staan, vraagt of ik de muziek aan wil zetten, en dan ineens helemaal los gaat op de muziek, Een jongen die met een lange zwarte jas, een telefoon gaat zitten, waar hij dan speelt dat hij bij gangsters zit, en dat in het Arabisch, waar ik geen woord van begrijp maar wel door zijn spel weet wat hij speelt. 

Zo zijn er prachtige scenes van die leerling die speelt hoe het in de nacht bij hem gaat, hij ligt te slapen en om de zoveel keer word hij wakker.. kijkt rond en gaat weer slapen... steeds met paniek en angst in zijn ogen als hij wakker is.

De jongen die speelt dat hij eten kookt, wat prachtig gedaan is, wat hij speelt, daarna als hij gaat eten het eten op een tafel zet voor de tv en dan doordat hij niet op let al het eten op de grond terecht komt.. prachtig ik hou er van dat deze kinderen  zich zo uitleven in die ene minuut of Fame.

Wat een stralende toneelstukjes zie ik dan, wat mooie dingen die ze doen, maar ook ontroerend, soms hilarisch zoals vorig jaar een meisje wat speelde dat ze in de nacht door een vlieg wakker werd gehouden in haar slaap. de scene van een meisje dat nodig naar het toilet moest maar de deur zgn niet open kreeg. Zo herinner ik me ook de scene van een meisje die zgn haar hond uitliet en met een plastic zakje de poep oppakte maar dat het zakje scheurde en dat haar hand vol zat. dit alles in hun eigen taal of soms zelfs zonder taal maar zo bijzonder en mooi deze parels die ze spelen.. 

Ik heb het al heel vaak gezegd maar wat heb ik een gouden vak