We gaan wakken.... en dan een verbaasde blik bij mijn 5 kinderen van de Sova, ze begrijpen het niet en dat is ook logisch, omdat het ook een vreemd woord is, ze snappen een wok, ze snappen een Wak maar wat WAK-ken is is onduidelijk voor ze. Natuurlijk vraag is ze wat ze denken wat wak betekend, en dan begin ik met de w en dan de a en dan de k.. en de meest vreemde woorden komen er dan voorbij.
De uitleg is heel simpel dan, het gaat om de w van wegkruipertje, de a van aanpakkertje, en de k van knokker. Ze moeten dan een toneelstukje spelen met mij over dat ze patat willen bestellen bij de patatboer en dan kruip ik voor, ze moeten me dan op een goede manier stoppen en zorgen dat ik niet meer voordring. Hoe eenvoudig dit klinkt zo ingewikkeld is dit voor ze. Een leerling verzuchte na de 10 keer, als ik zit te kijken dan is het zo gemakkelijk en nu ik er voor sta is het vreselijk moeilijk, hoe kan dat. Het wegkruipen doen veel van deze kinderen die ik dan begeleid. en dat moeten ze juist afleren ze moeten leren om aan te pakken. dus train ik ze op het volgende: 1 zeg duidelijk wat de ander doet. 2. zeg dat je er last van hebt , 3. dat die ander er mee moet stoppen.
En dit natuurlijk allemaal heel zeker en sterk en niet te zacht. de zinnen uitspreken is voor ze al vreselijk lastig en zeker ook nog duidelijk en stevig staan. De heel twee uur van de sova ben ik met ze bezig geweest om uiteindelijk tocht te ontdekken dat ze het leren en kunnen.. ik ben dan zo trots. Ze doen het en proberen het, ik neem niet snel genoegen dus ze moeten ook wel doorzetten en dat is erg leuk. Ik zie ze groeien. Nog maar 1 keer en dan zitten de 10 weken sova er weer op en waarschijnlijk is dit de laatste keer dat ik het geef wegens interne veranderingen wat ik wel heel jammer vind. Aan de andere kant zo kan de school wel groeien en dat is ook heel wat waard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten