sinds de komst van de mobiele telefoon, kan ik alleen maar zeggen, dat ik er enorm van geniet, ik heb de koelkast nog gehad, en daarna heb ik eigenlijk nooit meer zonder geleefd. Toen ik de telefoon aanschafte met een, de inmiddels allang overgenomen Libertel, prepaid, had ik de telefoon alleen maar bij mij in de auto, voor de lange ritten naar en van Groningen, om zo onderweg altijd de ANWB te kunnen bellen. Inmiddels is mijn iPhone een soort van verlengstuk geworden, ik heb hem altijd bij me. Ben inderdaad wel eens terug gegaan naar huis omdat ik mijn telefoon was vergeten, dat voelde niet goed. Daarnaast kijk ik regelmatig op mijn telefoon of ik nog bereik heb, of belangrijke vrienden me iets te vertellen hebben op Facebook of dat er misschien alweer een spelletje word feut is gedaan waarop ik kan reageren. Inmiddels is wordfeut ook een voor mij een soort van sociale controle omdat ik zo weet of mijn toch wat oudere vrienden de dag goed zijn begonnen en ik niet alle hulpdiensten moet inschakelen omdat ze niet meer zijn of met wat dan ook op de grond liggen. Daarnaast is het zo heerlijk, al staat die van mij altijd zacht, ik laat hem nooit overgaan, dat ik er mee kan bellen etc. heerlijk. De telefoon die hier boven staat, is een oudje, een gewone telefoon, voor velen zal hij herkenbaar zijn voor velen ook niet. Het leuke van deze telefoon vind ik dat een leerling ooit kwam bij mij en vroeg of hij hem mocht lenen, hij had een grap bedacht, hij had deze in zijn tas gestopt, liet bij een docent zijn mobiel overgaan en pakte deze telefoon uit de tas en deed alsof hij ging bellen. Hij had gehoopt dat hij deze telefoon moest inleveren bij de unitleider en hem zo een week kwijt zou zijn. Het meest leuke vind ik dat de docent de humor ervan in zag, niet zijn echte mobiel heeft afgepakt en vreselijk kon lachen. Met deze telefoon heb ik aan de isk leerlingen verteld dat dit de eerste mobiele telefoon was in Nederland dat hiermee de mensen in Nederland over straat liepen. Ik geniet enorm van de koppen die ik dan zie, de verbazing en zeker het ongeloof wat ik op die gezichten zie heerlijk. Natuurlijk haal ik ze later wel uit de droom. Op de zwarte markt in Beverwijk heb ik laatst twee nep mobiele telefoons gekocht, die ik gebruik in mijn lessen, deze telefoons lijken erg op de nieuwe samsung dus ik heb mijn lol. Af en toe legt een leerling zijn mobiele telefoon op mijn tafel, of ik er op wil passen en dat wil ik wel. Ik stop hem in mijn la, en dan zo tegen het einde van de les, pak ik mijn nep telefoon uit mijn la en zeg dan kan je vangen, hier is je mobiel en ik gooi hem en natuurlijk altijd mis, altijd tegen het rand van het podium. De gezichten van die leerlingen dan, de paniek, de schrik, totdat ze zien dat het mijn nep telefoon is. heerlijk.. ik geniet dan en gelukkig kunnen zijn er ook de humor van inzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten