Zondagavond kwam Susan al bij mij logeren, het leuke is dan dat je weet dat je een extra nacht hebt en avond om bij te praten.. heerlijk...
Voor haar begint dan al de vakantie voor mij nog niet, ik moet nog van alles regelen in mijn huisje, maar dat is ook prima, dat is niet erg.. ik zorg ervoor dat alles zo goed als opgeruimd is, de laatste wasjes draai ik nog snel even als ik ben opgestaan, want ja... dat duurt toch maar 30 minuten dan is echt alles schoon en fris en fruitig bij thuiskomst dus wat wil een mens nog meer
De koffer was allang in gepakt, de broodjes zondag al gesmeerd, de rest ook al in gepakt, en bij vertrek hoefde ik alleen maar even heel simpel nog de laatste restjes afval in de bak te gooien op het plein, omdat ik niet mijn pasje meeneem dan. vind ik onzin.
Dus alles was klaar voor vertrek.....
Om 7.00 ging de wekker en ik had voor Susan een speciale playlist gemaakt om haar te wekken wat begon met Wake up Little Susie en daarna allemaal opsta liedjes en liedjes over Susan . Altijd leuk
De bus naar Schiphol een feestje, bij aankomst meteen de bagage in gecheckt, wat al meteen anders ging dan het hoort, de dame die ons hielp werd onderbroken door haar chef, beter gezegd lastig gevallen met allerlei vragen met als gevolg dat de label van susan aan mijn koffer zat en die van mij aan de hare... geen punt als het maar aankomt, anders is zij wel mooi haar bagage kwijt 😀
In de hoop dat Rick en Chris nog even zouden treffen op Schiphol zijn we vertrokken , helaas duurde de douane wat langer met als gevolg dat we ze net gemist hebben helaas.
We hebben heerlijk thee gedronken en bijgepraat over van alles en voor we het wisten konden we het vliegtuig in.
De vlucht verliep rustig bijna geen turbulentie, lekker dus. Aankomst op AirPort City, was het regen, dus nat welkom in London. Naast dat ik net Susan ben ga ik ook Erwin even zien, wat een mooi en dierbaar cadeautje is. Bij de controle van het paspoort werd Susan eruit gehaald, haar paspoort werd niet goed gescand. Bij het betreden van de metro deed Susan, wereldreiziger als ze is haar oysterkaart in de gleuf voor de tickets... kaart weg. Dus metropersoneel erbij, poortje gesloopt en klaar was het ze kreeg haar kaart terug .
Daarna begon de rit naar ons hotel, ging bijna vlekkeloos, op dat ene moment waar we ineens via een onbegrijpelijke stap via bovenlangs naar een ander station moesten, ff zoeken maar gevonden. Daarna ging het voorspoedig, we waren zo bij het hotel, een mega complex met meer dan 4000 kamers. Maar we konden de kamer nog niet in omdat hij nog niet schoon was, dus de bagage in de kluis en we zijn ons plan gaan volgen.
Natuurlijk zijn we, we waren toch al in de buurt, even langs het perron gegaan waar de opnames van Harry Potter zijn gemaakt, daar hebben we een foto genomen en wat is dat commercieel geworden, bah jammer. Even naar de kooi van Harry Potter en natuurlijk heb ik daarin even zitten schommelen.
Eerst naar het gedeelte waar de boekhandel Words in water lag. Dit is een boekhandel op een woonboot wat door een dakloze is opgezet en daarmee verdient hij zijn brood. Zo gaaf. De omgeving daar alleen al is geweldig. Ik heb erg leuk met die man staan te praten, even tussen door. Bij aankomst draaide hij Edith Piaf met haar grootste hit. Ik was meteen terug in Parijs, over een papegaai die hij had gered en probeerde te leren welcome to The Bookshop. Hij straalde helemaal, natuurlijk ook een klein gesprekje gehad over zijn verleden. Prachtige persoon. Boeiend levensverhaal.
Daarna lopen dwalen in deze buurt totdat we besloten om naar het Monument te gaan, dit is een gedenk toren voor de mensen die daar zijn overleden door een heftige brand, en je kan er naar boven.
Wij hadden het zo gevonden en zijn de 311 treden natuurlijk gaan lopen. Ondanks mijn wat afgenomen conditie door de griep, maar toch ff voor al ik vanaf de kerst vorig jaar naar nu 18 kilo eraf, nog 4 te gaan. Maar nu gaat het langzaam... de laatste loodjes. Zeg maar...
Dus de trap genomen en wat wel een klim was om eerlijk te zijn maar wat een prachtig uitzicht over londen. Echt genieten, daarna de trap weer naar beneden. Daarna naar het hotel. Op het station waar we uitstappen had je de keus of de trap 175 treden of de lift, ik koos het laatste, moet zeggen na 49 trappen incluis de 311 trappen is dat we even een behoorlijke opgave... dacht dat ik het zou besterven... maar dacht Okey het is nu zwaar maar woensdag doe je het waarschijnlijk fluitend.. conditie opbouwen. Vlak bij het hotel een heerlijke pizza gegeten, daarna naar het hotel.,, bagage gehaald , daarna de rest van de incheck gedaan, om er achter te komen dat de kamers op de verkeerde kamers stonden, ben dus nu alweer Susan.. het went kijken wat daarmee morgen gebeurt..prima kamer, dat is op zeker, bad ec etc goed bed, kortom prima. De foto’s uitgezocht, de blog geschreven en toen de ogen dicht en gaan slapen..., morgen weer een dag met mooie plannen en Erwin zien en lekker bijpraten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten