maandag 3 februari 2020

aan de poets

Al jaren in mijn oog, mijn bak, dit groen en blauw is, ooit gekocht door een destijds huishoudelijk hulp voor mij omdat dat zo gemakkelijk zou zijn.. en ik vond het niks om eerlijk te zijn. dus tja maar wel jaren gebruikt.. 

Er zat in het begin zon zwabber-achtige ding aan waarmee je dus al rondjes draaiend je vloer moest doen, ik vond het een onding.

Aangezien deze hulp niet echt voldeed, heb ik mijn buuf gevraagd en die doet het graag en met veel plezier altijd.. dus dat is ideaal, ze kent mijn huis en haar huis, ze lijken op elkaar, ze kent de valkuilen etc dus dat is mooi.

Aangezien ze het momenteel wat te druk heeft met haar baan , doe ik de noodzakelijke dingen zelf maar  zoals ik zo vaak zeg, ik zie het niet.. ben ik beretrots op dat ik iets schoon heb, blijk ik de helft te zijn vergeten en meer van dat soort onzin.

Laatst zag ik ineens en prachtige sopemmer, met twee compartimenten, eentje voor de droge kant en eentje voor de natte kant.. je doet de natte kant eerst in de emmer, dan pak je nieuwe sop en daarna door de droge kant en je zwabber is vochtig en je kan als een razende roeland door je huis heen.

In het begin was het wennen, de stang was voor mijn gevoel erg zwak, was bang dat als ik hard zou drukken hij zou breken.. dus daar was ik niet zo blij mee. dus daar moet ik mee oppassen.

Ook een nare bijkomstigheid is dat er twee stopjes in zitten aan de onderkant van rubber,. die je dus kunt gebruiken als je de emmer wil legen. Leuk bedacht dat zeker maar niet handig in het begin ging ik er twee keer met mijn voet opstaan en ja hoor ze vlogen eruit met als gevolg dat ik dus echt moest dweilen om het laminaat droog te houden. 

Toch ben ik er blij mee, ik vind hem mooi en praktisch maar de oude hou ik nog even want je weet het nooit, even afwachten of  dit echt bevalt.. maar hoe dan ook

Dat schoonmaken is niet mijn ding.. ik hou er niet van..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten